به گزارش خبرورزشی، این تنیس‌باز صرب که علاوه بر مصدومیت‌های پی در پی با مربیان مختلفی هم کار کرد و نتوانست به موفقیت برسد سرانجام با برگرداندن وجدا، مربی سابقش توانست یک بار دیگر فاتح یکی از رقابت‌های گرنداسلم شود. «نوله» عصر روز یک‌شنبه و درست ۲۴ ساعت بعد از نبرد طاقت‌فرسایش با نادال در نیمه‌نهایی رقابت‌های ویمبلدون توانست در سه ست پیاپی و با نتایج ۶ بر ۲، ۶ بر ۲ و ۷ بر ۶ برابر کوین اندرسون از آفریقای جنوبی به برتری برسد و برای چهارمین بار در طول دوران حرفه‌ای اش فاح رقابت‌های گرنداسلم ویمبلدون شود. نواک که در این دو سال نتوانسته بود در هیچ تورنمنت مهمی بدرخشد تا رتبه ۲۲ دنیا هم تنزل کرده بود ولی با همین عنوان قهرمانی که سیزدهمین عنوانش در گرنداسلم‌ها بود توانست دوباره به جمع ۱۰ تنیس‌باز برتر دنیا برگردد. «نوله» بعد از فتح بزرگش، گفت‌وگویی با خبرگزاری فرانسه داشته که بخشی از آن را در زیر می‌خوانید.
*سال گذشته این تورنمنت را به دلیل مصدومیت در یک‌چهارم نهایی ترک کردی و رفتی ولی امسال برگشتی و قهرمان شد. این دوری یک ساله را چطور سپری کردی؟
برای من مسیری کاملاً طولانی بود. اولین بار بود که در زندگی‌ام اینقدر شدید مصدوم می‌شدم. ارنج راستم مجبورم کرد نزدیک به ۶ ماه از میادین دور باشم و در بازگشتم به رقابت‌های استرالیا هنوز هم درد داشتم در نتیجه چاره‌ای به غیر از عمل جراحی نمی‌ماند. دوران نقاهت خوبی را سپری کردم ولی برای بازگشت به زمین تنیس عجله کردم. خیلی زودتر از آنچه که باید وارد تورنمنت ایندیانا ولز و میامی شدم. به نظرم برای بازیابی اعتماد از دست رفته‌ام باید در تورنمنت‌های زیادی شرکت می‌کردم. حالا بابت این اتفاقی که در ویمبلدون رخ داد بسیار خوشحالم. برای کامبک کردن هیچ جا بهتر از ویمبلدون نیست!
*کدام یک از چهار قهرمانی‌ات در ویمبلدون برایت به یادماندنی‌تر است؟
همه آن‌ها ویژه هستند. اگر قرار باشد یکی یا دو تا را انتخاب کنم اول ویمبلدون ۲۰۱۱ را برمی‌دارم، چون آنجا بود که شماره یک دنیا شدم. چند روز همه آرزوهایم محقق شدند. این قهرمانی تازه هم خیلی خاص بود، چون پسرم توانست در مراسم اهدای جام شرکت کند.
*و این پدر بودن تأثیری در بازگشت تو به سطح عالی‌ات در دنیای تنیس داشت؟
اگر نخواهم بگویم بزرگترین، باید بگویم پسرم یکی از بزرگترین منابع الهام و انگیزه برای من در این دوره از رقابت‌های ویمبلدون بود. قبلاً این تصویر را مرور کرده بودم... خودم را مقابل او بار‌ها صاحب عنوان قهرمانی دیده بودم. هیچ وقت پیش نیامده بود که بیاید و در جایگاه بازی من را تماشا کند. امیدوار بودم که این موضوع در رقابت‌های ویمبلدون رخ دهد، چون او حالا اینقدر بزرگ شده که بتواند حداقل برای نیم ساعت هم که شده ساکت یک‌جا بنشیند... در ویمبلدون قوانینی است که باید به آن‌ها احترام گذاشت. پسران زیر ۵ سالگی مثل او نمی‌توانند در جایگاه بنشینند ولی مسئولان برگزار‌کننده اجازه دادند او در مراسم اهدای جام باشد. درست مثل کاری که قبلاً برای راجر فدرر و دوقلو‌های پسر و دخترش کرده بودند. خب، این هم خاطره‌ای است که همیشه در قلبم می‌ماند.
*دوباره به جمع ۱۰ تنیس‌باز برتر دنیا برگشتی. ابتدای امسال فکرش را می‌کردی چنین اتفاقی عملی باشد؟
یاد گرفته‌ام صبور باشم؛ زمانی که عمل جراحی کردم اصلاً صبر و حوصله نداشتم. همه به من می‌گفتند در ایندیانا ولز و میامی شرکت نکن ولی اصلاً نمی‌توانستم یک ماه دیگر هم صبر کنم. می‌خواستم بازی کنم در نتیجه باید مسئولیت کارهایم را به عهده می‌گرفتم... راستش را بخواهید تصورش را نمی‌کردم بتوانم در ویمبلدون سطح خوبی داشته باشم. اگر این سؤال را بعد از رولان گروس از من می‌پرسیدید می‌گفتم تردید زیادی دارم ولی همزمان بخشی از درونم به توانایی‌هایی که داشتم باور داشت. می‌خواستم باور کنم ویمبلدون فرصتی برای من است تا دوباره قهرمان شوم. بازی مقابل نادال در نیمه‌نهایی سخت‌ترین تست من دراین تورنمنت بود. در فینال برای کوین دو ست اول را فوق العاده بودم. البته فکر می‌کنم بعد از طولانی شدن بازی اش در نیمه‌نهایی او خوب نتوانسته بود ریکاوری کند. در دو ست اول خیلی اشتباه کرد ولی در ست سوم خوب بازی کرد.
*سال گذشته این تورنمنت را به دلیل مصدومیت در یک‌چهارم نهایی ترک کردی و رفتی ولی امسال برگشتی و قهرمان شد. این دوری یک ساله را چطور سپری کردی؟
برای من مسیری کاملاً طولانی بود. اولین بار بود که در زندگی‌ام اینقدر شدید مصدوم می‌شدم. ارنج راستم مجبورم کرد نزدیک به ۶ ماه از میادین دور باشم و در بازگشتم به رقابت‌های استرالیا هنوز هم درد داشتم در نتیجه چاره‌ای به غیر از عمل جراحی نمی‌ماند. دوران نقاهت خوبی را سپری کردم ولی برای بازگشت به زمین تنیس عجله کردم. خیلی زودتر از آنچه که باید وارد تورنمنت ایندیانا ولز و میامی شدم. به نظرم برای بازیابی اعتماد از دست رفته‌ام باید در تورنمنت‌های زیادی شرکت می‌کردم. حالا بابت این اتفاقی که در ویمبلدون رخ داد بسیار خوشحالم. برای کامبک کردن هیچ جا بهتر از ویمبلدون نیست!
*کدام یک از چهار قهرمانی‌ات در ویمبلدون برایت به یادماندنی‌تر است؟
همه آن‌ها ویژه هستند. اگر قرار باشد یکی یا دو تا را انتخاب کنم اول ویمبلدون ۲۰۱۱ را برمی‌دارم، چون آنجا بود که شماره یک دنیا شدم. چند روز همه آرزوهایم محقق شدند. این قهرمانی تازه هم خیلی خاص بود، چون پسرم توانست در مراسم اهدای جام شرکت کند.
*و این پدر بودن تأثیری در بازگشت تو به سطح عالی‌ات در دنیای تنیس داشت؟
اگر نخواهم بگویم بزرگترین، باید بگویم پسرم یکی از بزرگترین منابع الهام و انگیزه برای من در این دوره از رقابت‌های ویمبلدون بود. قبلاً این تصویر را مرور کرده بودم... خودم را مقابل او بار‌ها صاحب عنوان قهرمانی دیده بودم. هیچ وقت پیش نیامده بود که بیاید و در جایگاه بازی من را تماشا کند. امیدوار بودم که این موضوع در رقابت‌های ویمبلدون رخ دهد، چون او حالا اینقدر بزرگ شده که بتواند حداقل برای نیم ساعت هم که شده ساکت یک‌جا بنشیند... در ویمبلدون قوانینی است که باید به آن‌ها احترام گذاشت. پسران زیر ۵ سالگی مثل او نمی‌توانند در جایگاه بنشینند ولی مسئولان برگزار‌کننده اجازه دادند او در مراسم اهدای جام باشد. درست مثل کاری که قبلاً برای راجر فدرر و دوقلو‌های پسر و دخترش کرده بودند. خب، این هم خاطره‌ای است که همیشه در قلبم می‌ماند.
*دوباره به جمع ۱۰ تنیس‌باز برتر دنیا برگشتی. ابتدای امسال فکرش را می‌کردی چنین اتفاقی عملی باشد؟
یاد گرفته‌ام صبور باشم؛ زمانی که عمل جراحی کردم اصلاً صبر و حوصله نداشتم. همه به من می‌گفتند در ایندیانا ولز و میامی شرکت نکن ولی اصلاً نمی‌توانستم یک ماه دیگر هم صبر کنم. می‌خواستم بازی کنم در نتیجه باید مسئولیت کارهایم را به عهده می‌گرفتم... راستش را بخواهید تصورش را نمی‌کردم بتوانم در ویمبلدون سطح خوبی داشته باشم. اگر این سؤال را بعد از رولان گروس از من می‌پرسیدید می‌گفتم تردید زیادی دارم ولی همزمان بخشی از درونم به توانایی‌هایی که داشتم باور داشت. می‌خواستم باور کنم ویمبلدون فرصتی برای من است تا دوباره قهرمان شوم. بازی مقابل نادال در نیمه‌نهایی سخت‌ترین تست من دراین تورنمنت بود. در فینال برای کوین دو ست اول را فوق العاده بودم. البته فکر می‌کنم بعد از طولانی شدن بازی اش در نیمه‌نهایی او خوب نتوانسته بود ریکاوری کند. در دو ست اول خیلی اشتباه کرد ولی در ست سوم خوب بازی کرد.
