خبرورزشی/ آرتین زهرابی: 32 بازیکن مدرسه فوتبال در یزد در قالب 2 گروه 20 و 12 نفری همراه تور گردشگری و به بهانه برگزاری اردو چند روز پیش راهی تفلیس پایتخت گرجستان شدند.
در حاشیه این اردو 2 نوجوان یزدی به‌نام‌های «محمدحسین ورمزیار» و «امیر محمد کاربخش» غرق شدند که موضوع در حال بررسی است.
مادر یکی از این دانش آموزان که جانش را از دست داده می گوید؛ «به ما گفته بودند 5 مربی همراه بچه‌ها هستند اما از زمانی که ارتباطمان با بچه‌ها قطع شد هیچکس تماس نگرفت. من از پسرعمویم خواستم پیگیر شود که آنجا گفتند پسرم در ساحل مشغول توپ بازی بوده که در باتلاق گیر افتاده و از دست رفته است. همه زندگی‌ام همین یک بچه بود اما حالا می‌گویند جسدش را هم تا چند روز دیگر نمی‌دهند.»

در این ارتباط گفته می شود اردوی مذکور تنها به جهت دریافت ارز مسافرتی بر پا شده تا سودجویان به بهانه اردوی ورزشی از یوروی دولتی استفاده کنند.
***
مدارس فوتبال، فوتبال پایه، هر چیزی که مربوط به پایه هاست یک جای کارش می لنگد.
هیچ چیز درست نیست، هیچ چیز سر جای خودش نیست. همه چیز از بیخ و بن غلط است. مدارس فوتبال را چه کسانی اداره می کنند؟ چه نظارتی بر کارشان صورت می گیرد؟
اولیا دانش آموزان، آموزش و پرورش،اداره کل ورزش و جوانان و هیات های فوتبال در این میان چه نقشی دارند؟
هر سال در فصل تابستان اردوهایی مشابه آنچه گفته شد در تمام دنیا برای بچه ها ترتیب داده می شود. چندی پیش فرزندان یکی از دوستانم از ایران برای یک اردوی تابستانی در سوئیس ثبت نام کرده بود.
بچه هایش 13 و 11 ساله هستند و به ارتفاعات آلپ سفر کردند. همه چیز طبق برنامه انجام شد؛ از طبیعت گردی، رفتنیگ، صرف غذا، موزیک و هر چیز که تصورش را می کنید. چرا در آنجا هیچ اتفاقی رخ نداد؟
چند دانش آموز از ایران بی هیچ نظارتی به گرجستان سفر کردند و دو نفرشان جان باختند. ما چگونه از این مسائل به سادگی عبور می کنیم؟ جان انسان ها چقدر برای ما ارزش دارد؟
مدارس فوتبال و شرایط خاص این پروسه به ما ثابت می کند در همه جا می لنگیم. تیم های رده پایه در فوتبال ایران به مقصد و مبدا دلالیسم تبدیل شده اند و به دفعات مردان بزرگی مانند حسن روشن در این باره داد سخن سر داده اند.
حرف هایی که هیچ وقت جدی گرفته نشدند!