۱
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

پدر دنیل ارزانی گفت که ترجیح می‌دهد پسرش برای تیم ملی استرالیا بازی کند.

خبرورزشی/ مهدی یکتا: دنیل ارزانی پدیده فصل گذشته استرالیا بود که در رأی‌گیری برای انتخاب بهترین‌های فصل لیگ این کشور به عنوان بازیکن جوان فصل برگزیده شد. درخشش ارزانی باعث شد کارلوس کی‌روش و پیتر فن‌مورویک سرمربیان تیم‌های ملی ایران و استرالیا با دقت او را زیر نظر بگیرند.
در همان روز‌ها دنیل ارزانی در پاسخ به این سؤال که ترجیح می‌دهد برای کدام تیم ملی بازی کند، گفت: «بی‌تردید استرالیا اولویت اصلی من است، اما مسئله این است که من نمی‌توانم فرصت بازی در جام جهانی در ترکیب استرالیا را از دست بدهم.» گفته می‌شد در صورتی که دنیل ارزانی در لیست ۳۵ نفره استرالیا برای جام جهانی قرار نگیرد آنگاه کارلوس کی‌روش او را به تیم ملی ایران دعوت خواهد کرد.
ارزانی به تیم ملی استرالیا دعوت شد و در جام جهانی ۲۰۱۸ هم بازی کرد. نمایش خوب این بازیکن جوان باعث شد مدیران منچسترسیتی او را بخرند و سپس به سلتیک اسکاتلند قرض بدهند که پخته‌تر به تیم آبی‌پوش شهر سیتی بازگردد.
اما دیروز یکی از دوستان که در استرالیا بازی می‌کند، به نحوه حضور ارزانی در تیم ملی استرالیا اشاره کرد و گفت: «من با خانواده دنیل ارزانی رفت و آمد دارم. همان روز‌ها که بحث انتخاب تیم ملی ایران یا استرالیا مطرح بود، من با پدر دنیل صحبت کرده و از او خواستم پسرش را راضی کند برای تیم ایران بازی کند. پدر دنیل، اما جواب عجیبی به من داد و گفت که ما در استرالیا زندگی می‌کنیم. خرج و مخارج ما را دولت استرالیا می‌دهد و شهروند این کشور هستیم؛ بنابراین دلیلی ندارد که دنیل بخواهد تیم ملی ایران را انتخاب کند و اگر هم چنین تصمیمی بخواهد بگیرد، من نمی‌گذارم!»
دوست ما تعریف می‌کرد که هر چه گفتم به هر حال رگ و ریشه شما ایرانی است، اما پدر دنیل ارزانی قانع نشد که نشد!
آنچه خواندید و ما روی کاغذ آوردیم، به خاطر این است که ارزش کار امثال فریدون زندی، اشکان دژاگه، رضا قوچان‌نژاد و سامان قدوس را یادآوری کنیم.
ایرانیان مهاجر که در کشور‌های دیگر زندگی می‌کنند، بعضاً فرزندان آنان ورزشکاران موفقی می‌شوند. فریدون زندی اولین بازیکنی بود که به عنوان ستاره کایزرس‌لاترن به تیم ملی ایران پیوست و بعد‌ها با مشکلات فراوانی هم در آلمان مواجه شد. همین‌طور اشکان دژاگه که در رده‌های پایه‌ای تیم ملی آلمان همبازی سامی خدیرا، بواتنگ، مسعود اوزیل و... بود، اما ترجیح داد برای تیم سرزمین پدری‌اش توپ بزند.
دیروز وقتی حرف‌های پدر دنیل ارزانی را از زبان دوست ساکن استرالیا شنیدیم، با خودمان گفتیم چقدر بعضی‌ها زود ریشه و خاک خود را فراموش می‌کنند. از آن بالاتر چرا ما قدر امثال زندی و دژاگه را بیشتر نمی‌دانیم که به سرزمین خود پشت نکردند و برای تیم ملی ایران توپ زدند؟ جواب سؤال دومی، مهمتر از اولی است.

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظرات

  • منتشرشده: ۱
  • در صف بررسی: ۰
  • غیرقابل‌انتشار: ۰
  • پرسپولیسی شیش آتیشه IR ۱۵:۴۳ - ۱۴۰۰/۱۱/۰۷
    به جهنم که نمی‌خواد برا ایران بازی کنه. لیاقت بازی تو تیم ملی ایرانو نداره. واقعاً که متاسفام برا کسایی که انقدر راحت اصالت و گذشته خودشونو فراموش میکنن

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی