۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

بسیاری از مردم اسپانیا خواهان کناره‌گیری پیکه از تیم ملی کشورشان شده بودند، اما او تا پایان جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه ایستاد و با ناکامی هم پیراهن لاروخا را از تن درآورد.

پایانی برای یک تلخی بی‌پایان
به گزارش خبرورزشی،  جرارد پیکه در ۳۱ سالگی برای همیشه در‌های تیم ملی اسپانیا را به روی خودش بست؛ دو سال بعد از زمانی که در دیدار لاروخا برابر آلبانی متهم به چیدن پرچم اسپانیا روی آستین پیراهن تیم شده بود. بسیاری از مردم اسپانیا خواهان کناره‌گیری این مدافع اهل کاتالونیا از تیم ملی کشورشان شده بودند، اما او تا پایان جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه ایستاد و با ناکامی هم پیراهن لاروخا را از تن درآورد. با این حال از جرارد پیکه همیشه به عنوان یکی از ستاره‌های نسل طلایی فوتبال ملی اسپانیا که قهرمانی‌های متوالی جام جهانی و جام ملت‌های اروپا را به ارمغان آورد، یاد خواهد شد. او سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۲ در جام جهانی و یورو یکی از بازیکنان لاروخا بود.
قهرمانی با ماتادور‌های کوچک
مدافع جنگجوی ماتادور‌ها فوتبالش در رده ملی را با تیم ملی زیر ۱۶ ساله‌ها در سال ۲۰۰۲ آغاز کرد. از آن زمان او پیراهن تیم‌های ملی در همه رده‌ها را بر تن کرد و جالب است در تمامی رده‌ها گلزنی هم کرده، اما اوج کار پیکه در رده‌های پایه به زمانی برمی‌گردد که با تیم ملی زیر ۱۹ ساله‌های اسپانیا در یورو قهرمان شد. سال ۲۰۰۶ قهرمانی اسپانیا در جام ملت‌های زیر ۱۹ سال شروعی بر دوران پرافتخار فوتبال اسپانیا در رده‌های ملی بود. اگرچه از آن تیم فقط جرارد پیکه تبدیل به یک مهره ارزشمند برای تیم ملی بزرگسالان اسپانیا شد.
پایانی برای یک تلخی بی‌پایان
روز‌های شیرین و پرحاشیه
سال ۲۰۰۹ ویسنته دل‎بوسکه نخستین مربی بود که جرارد پیکه را به تیم ملی اسپانیا دعوت کرد تا از جام کنفدراسیون‌های ۲۰۰۹ کارش را با بزرگسالان لاروخا آغاز کند. دل‌بوسکه تأثیر زیادی روی پیکه در تیم ملی داشت چراکه از همان روز‌های ابتدایی روی مدافع جوانش به عنوان مهره ثابت حساب می‌کرد. همین باعث شد تجربه پیکه بالاتر و بالاتر برود. یکی از مهره‌های دفاع جادویی لاروخا در جام جهانی ۲۰۱۸ بود که با تنها ۲ گل خورده به نخستین قهرمانی تاریخ‌شان در این تورنمنت بزرگ رسیدند. یورو ۲۰۱۲ روز‌های شیرین دیگری برای پیکه و دوستان رقم زد. دومین قهرمانی متوالی در این رقابت‌ها این مرتبه با حضور جرارد. در ۲۵ سالگی پیکه هم قهرمان جام جهانی بود و هم جام ملت‌های اروپا. با این حال پس از سال ۲۰۱۲ دیگر هیچ روز خوشی در فوتبال ملی ندید.
پایانی برای یک تلخی بی‌پایان
آن پیراهن لعنتی
هرقدر در بارسلونا بازیکن محبوبی است در تیم ملی اسپانیا کسی اعتنایی به او نمی‌کند. پسر کاتالونیایی همیشه این ایالت و استقلالش را به اسپانیا ترجیح می‌داد و مردم هم دنبال بهانه‌ای برای تاختن به او بودند. تنش‌های ایالت کاتالونیا روی فوتبال ملی جرارد پیکه هم تأثیر گذاشت و همه‌چیز پس از پاره کردن پرچم اسپانیا روی پیراهن سفید این تیم در دیدار برابر آلبانی در اکتبر سال ۲۰۱۶ به هم ریخت. حملات مردم به پیکه شدیدتر شد و او از همان زمان تصمیمش را گرفت؛ خداحافظی بعد از جام جهانی ۲۰۱۸. جرارد پیکه این خداحافظی را نوعی فداکاری به مردم کاتالونیا می‌داند و می‌خواهد در راستای خواسته آن‌ها گام بردارد. البته فداکاری بعد از ۹ سال بازی کردن در تیم ملی اسپانیا و بعد از کسب جام‌ها و انجام بیش از ۱۰۰ بازی ملی! با این حال ملی‌گرایی جرارد پیکه سال‌های پایانی فوتبال او در تیم ملی اسپانیا را با حاشیه‌های فراوانی مواجه کرد و در ۶ سال اخیر هم هیچ روز خاصی را در فوتبال ملی برای مدافع بارسلونا به یاد نمی‌آوریم.
پایانی برای یک تلخی بی‌پایان
 
یکی از آن ۱۳ نفر
شاید برای جرارد پیکه خیلی مهم نباشد که صاحب یک رکورد در تیم ملی اسپانیاست، اما در هر صورت او یکی از ۱۳ نفری است که بیش از ۱۰۰ مرتبه پیراهن لاروخا را پوشیده‌اند و به باشگاه صدتایی‌ها پیوسته‌اند. ایکر کاسیاس با ۱۶۷ بازی رکورددار است و پشت سر او سرخیو راموس، ژاوی، آندرس اینیستا، آندونی سوبی‌سارتا، داوید سیلوا، ژابی آلونسو، سسک فابرگاس، فرناندو تورس، سرخیو بوسکتس، رائول، جرارد پیکه و کارلس پویول قرار گرفته‌اند. تعداد بازی‌های ملی پیکه در عدد ۱۰۲ با رائول گونسالس برابر است و با پیراهن لاروخا ۵ گل هم زده که مهم‌ترین آن‌ها در یورو ۲۰۱۶ وارد دروازه جمهوری چک شد.
پایانی برای یک تلخی بی‌پایان

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی