به گزارش خبرورزشی، پارس جنوبی جم از نظر فیزیکی یکی از تیم‌های خوب لیگ برتر به شمار می‌رود. یکی از استراتژی‌های این تیم برای رسیدن به نتیجه مطلوب، تخریب بازی حریف است. پارسی‌ها این کار را با پرس تیم حریف چه در نیمه حریف و چه در نیمه خودی به خوبی انجام می‌دهند و اجازه نخواهند داد بازی حریف شکل بگیرد. این به نوعی سبک بازی تیم ملی است. پارس توپ را می‌دهد که فضا را در اختیار بگیرد. ایده این تیم در حمله همان ایده تیم کارلوس کی‌روش است. حمله سریع با پاس‌های بلند بعد از توپ‌گیری در منطقه یک‌سوم دفاعی. این طور می‌شود گفت: پارس جنوبی خیلی برای طراحی بازی ترکیبی خود را به زحمت نمی‌اندازد. به جای این کار با همه توان فضا‌ها را مسدود می‌کند و می‌کوشد خیلی زود به دروازه حریف نزدیک شود و در نهایت گل بزند.
می‌گویند استقلال در بازی با پارس جنوبی خوب بازی نکرد. عادلانه‌تر است بگوییم پارس هم خوب بازی کرد. به واقع استقلال حداقل در نیمه دوم خیلی بد بازی نکرد و این پارس جنوبی جم بود که اجازه نداد استقلال خوب بازی کند. این شیوه از بازی حتی در جام جهانی هم به چشم آمد. با این سبک از بازی استقلال خوزستان با مربیگری عبدا... ویسی بر بام افتخار فوتبال ایران ایستاد.
خیلی‌ها می‌گویند اگر ضربه وریا تبدیل به گل می‌شد، کار پارس جنوبی تمام بود، اما باید به این نکته هم اشاره کرد تیم‌هایی که از سوی حریف تحت فشار یا پرس قرار می‌گیرند، کنترل خود را در استفاده از موقعیت‌ها از دست می‌دهند.
فوتبال بازی لحظه‌هاست. بازی پارس جنوبی کمترین ریسک را به دنبال دارد. شاگردان مهدی تارتار برای کسب پیروزی به یک اشتباه حریف هم قانع هستند! چون گل به خودی هم ۳ امتیاز به همراه خواهد داشت و در فوتبال چیزی مهمتر از کسب ۳ امتیاز نیست.
این‌ها به خاطر توان بدنی پارسی‌هاست؛ اینکه در نیمه خودی همه فضا‌ها را می‌بندند تا حریف مدام به در بسته بخورد. حمله کردن و گل نزدن خود یک شکست است. این شکست را پارس جنوبی در جریان بازی به حریف تحمیل می‌کند و در ادامه با تکیه بر توان خود در اجرای حملات سریع به منظور رسیدن به گل تلاش می‌کند. فراموش نکنید حتی گل به خودی هم به خاطر فشار حملات حریف است.