خبرورزشی/ مهدی شیروانی: هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی با کسب عنوان ششم کاروان ورزشی ایران به پایان رسید. چین با ۲۸۷ مدال (۱۳۱ طلا، ۹۱ نقره و ۶۵ برنز) بالاتر از همه کشور‌های قاره‌کهن در صدر رنکینگ این دوره از بازی‌ها ایستاد. ژاپن، کره‌جنوبی، اندونزی، میزبان (که با ترفندی حیرت‌آور در روز‌های پایانی توانست به جمع بالانشینان رنکینگ بپیوندد) و ازبکستان هم به ترتیب با ۷۳، ۴۸، ۳۱ و ۲۱ مدال طلا، رده‌های دوم تا پنجم را به دست آوردند. کاروان ورزش کشورمان نیز با اعزام ۳۷۸ ورزشکار (۹۸ بانوی ورزشکار که بیشترین نفرات اعزامی زنان ورزشکار ایرانی طی ۴۰ سال اخیر محسوب می‌شوند) با مجموع ۶۲ مدال (۲۰ طلا، ۲۰ نقره و ۲۲ برنز) جایگاه ششم رنکینگ را از آن خود ساخت.
در جمع فدراسیون‌هایی که به اندونزی رفتند، فدراسیون کشتی با ۱۲ ورزشکار (۶ ملی‌پوش آزادکار و ۶ نماینده در کشتی فرنگی) و کسب ۵ مدال طلا، یک‌چهارم یا ۲۵ درصد از مجموع مدال‌های طلای کشورمان را بر گردن آویخت. این مهم در حالی رخ داد که برخلاف ادوار گذشته، کمترین سهمیه کشتی در هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی در نظر گرفته شده بود. کاستن از سهمیه کشتی به ۶ سهمیه آزاد و ۶ سهمیه فرنگی هم نتوانست توانمندی‌های ورزش اول را تحت‌الشعاع قرار دهد و مثل تمام ادوار پیشین، باز هم کشتی پرافتخارترین ورزشِ کاروان ایران در بازی‌های آسیایی شد.
هرچند تیم ۱۲ نفره کشتی آزاد و فرنگی با ۵ طلای حسن یزدانی، علیرضا کریمی، پرویز هادی (در اوزان ۸۶، ۹۷ و ۱۲۵ کیلوی کشتی آزاد)، محمدعلی گرایی و حسین نوری (۷۷ و ۸۷ کیلوی کشتی فرنگی)، ۳ مدال برنز رضا اطری (۵۷ کیلوی کشتی آزاد) و مهرداد مردانی و محمدرضا گرایی (۶۰ و ۶۷ کیلوی کشتی فرنگی) به کار خود خاتمه داد ولی همچنان گریبانِ کشتی و فدراسیون کشتی به عنوان پرافتخارترین ورزش اعزامی به جاکارتا و موفق‌ترین رشته اعزامی به هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی (البته ذکر این نکته نیز ضروری است، همین تعداد مدال نیز کمتر از توقع علاقه‌مندان کشتی بوده و حداقل انتظار این بود که مصطفی حسین‌خانی و بهنام مهدیزاده دو تن از نفرات باتجربه اعزامی کشتی آزاد و فرنگی نیز با کسب مدال در جاکارتا به کارشان خاتمه دهند) در چنگ ناملایمت‌ها و بی‌توجهی‌ها قرار دارد!
همین کم‌لطفی‌ها نسبت به ورزش اول کشور شرایطی را به کشتی تحمیل کرده که در آستانه اعزام به رقابت‌های جهانی ۲۰۱۸ بزرگسالان، امید، جوانان و... مجبور است ۵ اعزام برون‌مرزی ضروری و مورد نیاز کادر فنی تیم‌های ملی خود را لغو کند. قطعاً خارج ساختن این اعزام‌ها از برنامه‌های فنی، آماده‌سازی و تدارکاتی، می‌تواند عوارضی آزاردهنده و قابل پیش‌بینی را به تیم‌های ملی رده‌های سنی مختلف تحمیل کند.
اگر وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک، سایر نهادها، مسئولان و متولیان ورزش قصد حمایت و کمک به پرافتخارترین ورزش کشور را دارند، در این شرایط حساس و بحرانی مالی و ارزی، به یاری برنامه‌های فنی فدراسیون کشتی بیایند تا تأثیر مستقیم حمایت‌های چاره‌ساز خود در این برهه را بر عملکرد و نتایج ملی‌پوشان کشورمان در مسابقات آینده ببینند.
در جمع فدراسیون‌هایی که به اندونزی رفتند، فدراسیون کشتی با ۱۲ ورزشکار (۶ ملی‌پوش آزادکار و ۶ نماینده در کشتی فرنگی) و کسب ۵ مدال طلا، یک‌چهارم یا ۲۵ درصد از مجموع مدال‌های طلای کشورمان را بر گردن آویخت. این مهم در حالی رخ داد که برخلاف ادوار گذشته، کمترین سهمیه کشتی در هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی در نظر گرفته شده بود. کاستن از سهمیه کشتی به ۶ سهمیه آزاد و ۶ سهمیه فرنگی هم نتوانست توانمندی‌های ورزش اول را تحت‌الشعاع قرار دهد و مثل تمام ادوار پیشین، باز هم کشتی پرافتخارترین ورزشِ کاروان ایران در بازی‌های آسیایی شد.
هرچند تیم ۱۲ نفره کشتی آزاد و فرنگی با ۵ طلای حسن یزدانی، علیرضا کریمی، پرویز هادی (در اوزان ۸۶، ۹۷ و ۱۲۵ کیلوی کشتی آزاد)، محمدعلی گرایی و حسین نوری (۷۷ و ۸۷ کیلوی کشتی فرنگی)، ۳ مدال برنز رضا اطری (۵۷ کیلوی کشتی آزاد) و مهرداد مردانی و محمدرضا گرایی (۶۰ و ۶۷ کیلوی کشتی فرنگی) به کار خود خاتمه داد ولی همچنان گریبانِ کشتی و فدراسیون کشتی به عنوان پرافتخارترین ورزش اعزامی به جاکارتا و موفق‌ترین رشته اعزامی به هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی (البته ذکر این نکته نیز ضروری است، همین تعداد مدال نیز کمتر از توقع علاقه‌مندان کشتی بوده و حداقل انتظار این بود که مصطفی حسین‌خانی و بهنام مهدیزاده دو تن از نفرات باتجربه اعزامی کشتی آزاد و فرنگی نیز با کسب مدال در جاکارتا به کارشان خاتمه دهند) در چنگ ناملایمت‌ها و بی‌توجهی‌ها قرار دارد!
همین کم‌لطفی‌ها نسبت به ورزش اول کشور شرایطی را به کشتی تحمیل کرده که در آستانه اعزام به رقابت‌های جهانی ۲۰۱۸ بزرگسالان، امید، جوانان و... مجبور است ۵ اعزام برون‌مرزی ضروری و مورد نیاز کادر فنی تیم‌های ملی خود را لغو کند. قطعاً خارج ساختن این اعزام‌ها از برنامه‌های فنی، آماده‌سازی و تدارکاتی، می‌تواند عوارضی آزاردهنده و قابل پیش‌بینی را به تیم‌های ملی رده‌های سنی مختلف تحمیل کند.
اگر وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک، سایر نهادها، مسئولان و متولیان ورزش قصد حمایت و کمک به پرافتخارترین ورزش کشور را دارند، در این شرایط حساس و بحرانی مالی و ارزی، به یاری برنامه‌های فنی فدراسیون کشتی بیایند تا تأثیر مستقیم حمایت‌های چاره‌ساز خود در این برهه را بر عملکرد و نتایج ملی‌پوشان کشورمان در مسابقات آینده ببینند.
