*عکسی از شما در آرشیو مانده که حتی به عنوان کاپیتان اوساسونا کنار پویول ایستاده اید البته یادمان هست آن بازی را باختید.
بازی حذفی بود. این مسابقه در زمین بارسا برگزار شد که یک بر صفر باختیم. دیدار رفت را هم در خانه خودمان دو بر یک باخته بودیم.
* چه چیزی از او در ذهن شما مانده است؟ خاطره‌ای، حرفی...
اینکه با تمام وجود در زمین مسابقه بازی می‌کرد. انگار هر مسابقه، آخرین بازی عمر او بود. در زمین مسابقه خیلی به بازیکنان انگیزه می‌داد. باید در زمین ریز می‌شدید و یکسری از کار‌ها و رفتار‌های او را متوجه می‎‌شدید. من خودم زمانی که کاپیتان شدم، از پویول خیلی چیز‌ها یاد گرفتم و در واقع از او الگو برداری هم کردم. این مسئله خیلی به من کمک کرد.
* در طرف مقابل په‌په آن زمان در قلب خط دفاعی رئال بازی می‌کرد و بارسایی‌ها خیلی از او خوششان نمی‌آید. البته در جام جهانی په‌په بعد از بازی ایران و پرتغال وقتی به سمت مرتضی رفت و آن طور دلداری‌اش داد، شاید نظر خیلی از بارسایی‌ها درباره اش عوض شد، درست است؟
در زمین مسابقه واقعاً شرایط فرق دارد. شما با یک بازیکن ممکن است دعوا کنید و برای هم کری‌خوانی انجام دهید، حتی شاید رفتار‌هایی با هم داشته باشید که عجیب باشد ولی قلب و درون انسان مهم است. خیلی وقت‌ها در فوتبال حرفه‌ای بازیکن شاید خوش‌قلب باشد ولی در زمین دعوا کند و درگیر شود. فکر می‌کنم نباید فقط با رفتار داخل زمین درباره بازیکنان قضاوت کرد، چون خارج از زمین ممکن است انسان‌های متفاوتی باشند.
* شما جزو بازیکنانی بودید که در بخش اعظمی از فوتبال تان نه حمایت استقلالی‌ها را داشتید نه پرسپولیسی‌ها را ولی سال‌های سال در تیم ملی جنگیدید. این را گفتیم که به بحث سردار آزمون برسیم. او به خاطر انتقاد‌ها در فضای مجازی از تیم ملی کنار کشید. فکر نمی‌کنید باید مبارزه کند؟
من نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که سردار تصمیم گرفت از تیم ملی خداحافظی کند، چون روی این مسائل ریز نشدم ولی این تصمیم شخصی خودش بود. درباره تیم ملی باید بگویم بازیکنان چه یک روز در تیم ملی باشند و چه تا آخر عمرشان، باید قدر پیراهن تیم ملی را بدانند، حتی اگر یک روز پیراهن ایران را بپوشید افتخار بزرگی است. این چیزی است که من خودم با قلب و روحم آن را درک کردم. الان حتی در خانه با افتخار لباس تیم ملی کشورم را می‌پوشم. برای کشورم خیلی زحمت کشیدم و قدرش را می‌دانم و این را هم می‌دانم که تیم ملی خیلی چیز‌ها به من داده است.
* پس به نظرتان سردار باید برگردد؟
فقط این را می‌دانم که بازیکنان باید قدر لباس تیم ملی را بدانند. تیم ملی متعلق به یک نفر نیست، بلکه متعلق به یک کشور است. پیراهن ایران خیلی ارزشمند است و باید قدرش را دانست.
* شبی که شما از تیم ملی خداحافظی کردید خیلی خاص بود. یادمان هست وقتی بعد از این خداحافظی با چند بازیکن تیم ملی صحبت می‌کردیم می‌گفتند کاش نکونام بازگردد. خیلی ناراحت بودند. با خود شما تماس گرفتند؟
خیلی از بازیکنان تیم ملی با من تماس گرفتند و گفتند برگرد ولی من تصمیم خودم را گرفته بودم، کسی هم از این تصمیم خبر نداشت، حتی خانواده‌ام که همواره پشتیبانم بوده‌اند خبر نداشتند. خودم این تصمیم را گرفتم. واقعاً دو، سه روز اول خیلی به من سخت گذشت و خیلی ناراحت بودم ولی به خودم می‌گفتم سر موقع این کار را کردم و نگذاشتم شرایط سخت‌تر شود. واقعاً سخت گذشت، حتی در اوساسونا هم باورشان نمی‌شد من این کار را کرده‌ام. در آن دوران در این تیم خوب بازی می‌کردم ولی به نظر خودم بهترین زمان بود.
* چه اتفاقی می‌افتد که بازیکنان بعد از بازی ترکمنستان که مساوی شد، با شما تماس می‌گیرند و می‌گویند برگرد به تیم ملی؟ دلیلش چه بود؟
دلیلش خیلی چیزهاست. من سال‌ها در تیم ملی بودم و با بازیکنان رابطه خیلی نزدیکی داشتم. بیشتر از اینکه کاپیتان تیم باشم دوست و رفیق‌شان بودم. دلیلش را می‌دانم که چرا زنگ زدند ولی نمی‌شود گفت. همین حالا خیلی از بازیکنان تیم ملی با من در تماس هستند. ما دوست و رفیق هستیم ولی نمی‌شود یکسری چیز‌ها را بازگو کرد.
* رضا گوچی هم بعد از جام جهانی از تیم ملی کنار رفت. او به شما خیلی علاقه داشت و ظاهراً هنوز در ارتباط هستید. با رضا بعد از خداحافظی اش حرف زدید؟
بله من با رضا صحبت کردم. ما بعد از جام جهانی با هم حرف زدیم. واقعاً بابت خداحافظی او ناراحت شدم. رضا هم پسر فوق العاده‌ای است و هم یک بازیکن دوست‌داشتنی. من سبک بازی رضا را واقعاً دوست دارم. برایم سخت بود که تیم ملی را بدون رضا تصور کنم. دیگر صحبت خاصی نکردیم، چون خداحافظی او یک چیز خصوصی بود و من وارد جزئیاتش نشدم که چرا این کار را کرد. رضا بازیکنی بود که به تیم ملی کشورمان خدمت کرد. او گل‌هایی به یادماندنی برای تیم ملی زد. بازی‌های او را فراموش نمی‌کنیم ولی تصمیم گرفت نباشد و به هر حال باید به این تصمیم رضا احترام گذاشت.