خبرورزشی / آرتین زهرابی: چه خوب که سعید عزت اللهی می گوید امکانات اولیه برای تیم ملی فراهم شده است؛ با لباس های آدیداس در زمین اصلی ورزشگاه آزادی تمرین کردیم. این همه خوشبختی واقعا محاله!
حالاهم لباس داریم، هم یک زمین برای تمرین؛ درست مثل انسانی که آب و غذا دارد و چقدر این مساله مایه خوشحالی است!
راستی با این امکانات اولیه می خواهیم قهرمان جام ملت های آسیا شویم؟ یکی به ما بگوید با چه اعتماد به نفسی چنین ادعایی داریم؟
برای آنهایی که خود را برازنده قهرمانی در جام جهانی می دانستند البته جام ملت های آسیا چیزی نیست؛ اما رفقایی که توهم فانتزی نمی زنند و واقعیت ها را در نظر می گیرند می دانند ژاپن، کره جنوبی، استرالیا، عربستان و حتی چین و تمام کشورهای حوزه خلیج فارس از بند زمین و لباس، سال هاست آزاد شده اند و این فکر و خیال کودکانه را ندارند.
این شعار ابلهانه که با چیزهای کوچک هم می شود از زندگی لذت برد هم متعلق به دوران فیلم های کلاسیک است. در فوتبال نمی شود چانه را کوچک گرفت اما توقعات وحشتناک داشت.
ایراد دیگر اما بر می گردد به فردی که این شرایط را می پذیرد و در اینجا می ماند. آقای کی روش، تیم ملی ایران را با همین امکانات و شرایط تمرینی و اردویی قبول کرده و او می داند سطح انتظار از تیم ملی فقط قهرمانی در جام ملت های آسیا است. او عاشق این تیم و بازیکنانی است که خودش آنها را به تیم ملی آورده ؛ در واقع یک کمال گرایی محض با تیمی که ساخته و دست پروده کارلوس است...
دوستانی که به تساوی مقابل پرتغال و شکست مراکش در جام جهانی راضی نشدند حتی به نایب قهرمانی در جام ملت ها هم رضایت نمی دهند! آری، بدبختی در جای دیگر است، نه در خود تیم ملی و فوتبال ایران...