به گزارش خبرورزشی، نواک جوکوویچ مرد شماره ۳ تنیس دنیا بعد از سومین قهرمانی اش در یواس‌اوپن گفت‌وگوی کوتاهی با خبرگزاری فرانسه داشته که بخشی از آن را در زیر از نظر می‌گذرانید.
*قهرمان شدن بعد از دوره بسیار سختی که در تنیس داشتید، لذت بیشتری دارد؟
قطعاً. زندگی من در این سال‌ها دگرگون شده و من دو بار طعم پدر شدن را چشیده‌ام. نزدیک به ۶ ماهی از رقابت‌های تنیس دور بودم، عمل حراجی کردم... اگر همان ابتدای فوریه که من جراحی کردم به من می‌گفتند قرار است امسال گرنداسلم ویمبلدون، یواس‌اوپن و سیسنسیتاتی را ببرم، باور نمی‌کردم. البته همزمان بخشی از درونم هم بود که امیدوارانه، ایمان داشت که به زودی دوباره به سطح بالای تنیس برمی‌گردم. راستش را بخواهید امتظار داشتم بعد از عمل جراحی‌ام خیلی سریع به اوج برگردم، ولی خب، سه یا ۴ ماهی طول کشید. در این مدت چیز‌های زیادی درباره خودم یاد گرفتم و متوجه شدم که باید صبور باشم. بعضی وقت‌ها نیاز به زمان است تا یکسری مسائل سر جای خودش قرار بگیرد. این دو ماه گذشته برای من فوق العاده بود.
*چطور موفق شدید بعد از ناکامی تان در رقابت‌های رولان گروس دوباره به موفقیت برسید؟
بعد از شکستم (در یک‌چهارم نهایی و برابر مارکو ککیناتو از ایتالیا) خیلی کار‌ها انجام دادم. بابت عملکردم در آن بازی خیلی خیلی ناامید شده بودم. پیش از آن در رقابت‌های مسترز رم خوب کار کرده بودم و تا قبل از آن مسابقه در رولان گروس هم خوب بودم. به همین خاطر ناامید شدم. تصور می‌کردم به سطحی که می‌خواستم رسیده‌ام ولی بعد دوباره همه چیز به هم ریخت. نیاز داشتم کمی از دنیای تنیس فاصله بگیرم به همین خاطر به همراه همسرم به کوه‌های آلپ در فرانسه رفتم. لحظه‌ای که روی قله سن ویکتوار بودم را خیلی ویژه به خاطر دارم. نشستیم و از منظره باشکوهی که می‌دیدم تعریف کردیم. آنجا یک منبع الهام دیگری برای من شد؛ انگیزه جدیدی پیدا کردم. در آن لحظه به تنیس و هیجانی که این رشته ورزشی در من ایجاد می‌کند فکر می‌کردم. برای من حکم یک نفس تازه را داشت و کلی انرژی که حس کرده بودم از درونم رخت بربسته دوباره گرفتم. بعد از آن ماجرا همه چیز از لحاظ نتیجه گیری برایم تغییر کرد. به فینال رقابت‌های کویین رسیدم. ویمبلدون، سینسیناتی و یواس‌اوپن را هم بردم. فکر می‌کنم دوباره باید در اسرع وقت سری به همان مکان بزنم...
*حالا ۱۴ گرنداسلم دارید و به پیت سمپراس رسیدید. چه حسی دارید که با پیت سمپراس یک اندازه گرنداسلم برده‌اید؟
پیت سمپراس یکی از اسطوره‌های بزرگ دنیای تنیس است. او الگوی دوران کودکی من است. اولین باری که تنیس را از تلویزیون دیدم، اولین یا دومین قهرمانی پیت در رقابت‌های ویمبلدون بود. همین سمپراس بود که به من انگیزه داد تا تنیس بازی کنم. حالا با این موضوعی که عنوان کردم می‌بینید برایم ارزش زیادی دارد که به اندازه او گرنداسلم دارم. واقعاً باورنکردنی است. من روزی دیدم که او یکی از قهرمانی‌هایش در ویمبلدون را جشن گرفت و با این فکر بزرگ شدم که روزی همان کاری را کنم که سمپراس کرده است. حالا واقعاً به آنجا رسیده‌ام. برایم شبیه رؤیایی است که محقق شده است.
*و خب به رافائل نادال و راجر فدرر هم نزدیک شدید...
۱۰ سال پیش ممکن بود بگویم از اینکه قرار است در دوره فدرر و نادال تنیس‌بازی کنم، راضی نیستم. حالا، اما راضی‌ام. واقعاً. حس می‌کنم رقابت با این دو بود که باعث شد تبدیل به بازیکنی شوم که امروز هستم. هر باری که مقابل هم بازی می‌کنیم تا سرحد توان‌مان برای کنار زدن دیگری تلاش می‌کنیم. برای من بازی برابر فدرر یا نادال، هنوز هم چالش نهایی است. آن اوایل دوران بازی‌ام باید فکر می‌کردم زمانی که خیلی از بازی‌هایم را مقابل این دو در گرنداسلم‌ها ببازم باعث می‌شود تا سطح بازی‌ام را بالا ببرم، با آن‌ها رقابت کنم، شکست‌شان دهم. این موضوع جواب داد. به همین خاطر مدیون آن‌ها هستم.
*قهرمان شدن بعد از دوره بسیار سختی که در تنیس داشتید، لذت بیشتری دارد؟
قطعاً. زندگی من در این سال‌ها دگرگون شده و من دو بار طعم پدر شدن را چشیده‌ام. نزدیک به ۶ ماهی از رقابت‌های تنیس دور بودم، عمل حراجی کردم... اگر همان ابتدای فوریه که من جراحی کردم به من می‌گفتند قرار است امسال گرنداسلم ویمبلدون، یواس‌اوپن و سیسنسیتاتی را ببرم، باور نمی‌کردم. البته همزمان بخشی از درونم هم بود که امیدوارانه، ایمان داشت که به زودی دوباره به سطح بالای تنیس برمی‌گردم. راستش را بخواهید امتظار داشتم بعد از عمل جراحی‌ام خیلی سریع به اوج برگردم، ولی خب، سه یا ۴ ماهی طول کشید. در این مدت چیز‌های زیادی درباره خودم یاد گرفتم و متوجه شدم که باید صبور باشم. بعضی وقت‌ها نیاز به زمان است تا یکسری مسائل سر جای خودش قرار بگیرد. این دو ماه گذشته برای من فوق العاده بود.
*چطور موفق شدید بعد از ناکامی تان در رقابت‌های رولان گروس دوباره به موفقیت برسید؟
بعد از شکستم (در یک‌چهارم نهایی و برابر مارکو ککیناتو از ایتالیا) خیلی کار‌ها انجام دادم. بابت عملکردم در آن بازی خیلی خیلی ناامید شده بودم. پیش از آن در رقابت‌های مسترز رم خوب کار کرده بودم و تا قبل از آن مسابقه در رولان گروس هم خوب بودم. به همین خاطر ناامید شدم. تصور می‌کردم به سطحی که می‌خواستم رسیده‌ام ولی بعد دوباره همه چیز به هم ریخت. نیاز داشتم کمی از دنیای تنیس فاصله بگیرم به همین خاطر به همراه همسرم به کوه‌های آلپ در فرانسه رفتم. لحظه‌ای که روی قله سن ویکتوار بودم را خیلی ویژه به خاطر دارم. نشستیم و از منظره باشکوهی که می‌دیدم تعریف کردیم. آنجا یک منبع الهام دیگری برای من شد؛ انگیزه جدیدی پیدا کردم. در آن لحظه به تنیس و هیجانی که این رشته ورزشی در من ایجاد می‌کند فکر می‌کردم. برای من حکم یک نفس تازه را داشت و کلی انرژی که حس کرده بودم از درونم رخت بربسته دوباره گرفتم. بعد از آن ماجرا همه چیز از لحاظ نتیجه گیری برایم تغییر کرد. به فینال رقابت‌های کویین رسیدم. ویمبلدون، سینسیناتی و یواس‌اوپن را هم بردم. فکر می‌کنم دوباره باید در اسرع وقت سری به همان مکان بزنم...
*حالا ۱۴ گرنداسلم دارید و به پیت سمپراس رسیدید. چه حسی دارید که با پیت سمپراس یک اندازه گرنداسلم برده‌اید؟
پیت سمپراس یکی از اسطوره‌های بزرگ دنیای تنیس است. او الگوی دوران کودکی من است. اولین باری که تنیس را از تلویزیون دیدم، اولین یا دومین قهرمانی پیت در رقابت‌های ویمبلدون بود. همین سمپراس بود که به من انگیزه داد تا تنیس بازی کنم. حالا با این موضوعی که عنوان کردم می‌بینید برایم ارزش زیادی دارد که به اندازه او گرنداسلم دارم. واقعاً باورنکردنی است. من روزی دیدم که او یکی از قهرمانی‌هایش در ویمبلدون را جشن گرفت و با این فکر بزرگ شدم که روزی همان کاری را کنم که سمپراس کرده است. حالا واقعاً به آنجا رسیده‌ام. برایم شبیه رؤیایی است که محقق شده است.
*و خب به رافائل نادال و راجر فدرر هم نزدیک شدید...
۱۰ سال پیش ممکن بود بگویم از اینکه قرار است در دوره فدرر و نادال تنیس‌بازی کنم، راضی نیستم. حالا، اما راضی‌ام. واقعاً. حس می‌کنم رقابت با این دو بود که باعث شد تبدیل به بازیکنی شوم که امروز هستم. هر باری که مقابل هم بازی می‌کنیم تا سرحد توان‌مان برای کنار زدن دیگری تلاش می‌کنیم. برای من بازی برابر فدرر یا نادال، هنوز هم چالش نهایی است. آن اوایل دوران بازی‌ام باید فکر می‌کردم زمانی که خیلی از بازی‌هایم را مقابل این دو در گرنداسلم‌ها ببازم باعث می‌شود تا سطح بازی‌ام را بالا ببرم، با آن‌ها رقابت کنم، شکست‌شان دهم. این موضوع جواب داد. به همین خاطر مدیون آن‌ها هستم.
