به گزارش خبرورزشی، چهار ماه پیش مجلس شورای اسلامی قانون ممنوعیت به کار بازنشستگان را بعد از اصلاح برای تصویب به شورای نگهبان فرستادند. قانونی که طبق آن بازنشستگان دیگر اجازه ادامه کار در دستگاههای دولتی را ندارند مگر با موارد خاص؛ دارندگان اجازات خاصه مقام معظم رهبری، جانبازان بالای ۵۰ درصد، آزادگان بالای سه سال اسارت و فرزندان شهدا از شمول این قانون مستثنی هستند. قانونی که شامل رؤسای فدراسیونهای ورزشی هم میشود و اگر قبلاً کارت ایثارگری آنها را در فدراسیونها نگه میداشت، اما حالا حتی کارت ایثارگری هم دیگر برای رؤسای فدراسیونها افاقه نمیکند. همان موقع با تصویب این قانون لیست بلندبالایی از ورزشیها درآمد که باید با ابلاغ آن میرفتند. لیستی از معاونان وزیر ورزش گرفته تا رؤسای فدراسیونها، اما محمدرضا داورزنی، فریبا محمدیان معاونان وزیر در امور ورزش حرفهای و بانوان گفتند هنوز بازنشسته نشدهاند. شروین اسبقیان مدیر کل امور مشترک فدراسیونها هم گفت: دو سال مانده تا بازنشسته شود. داورزنی، اما چند روز بعدتر گفته بود ۱۲ رئیس فدراسیون با ابلاغ قانون ممنوعیت باید صندلیشان را تحویل دهند. بهرام شفیع، غلامرضا امینی، علیرضا رحیمی، علی مجدآرا، مصطفی کریمی، احمد ضیایی، محمدعلی صبور، محمود رشیدی، محمدصادق فرجی، محمد درخشان، حجتا... دهخدایی و مهدی تاج به ترتیب رؤسای هاکی، قایقرانی، هندبال، همگانی، ناشنوایان، والیبال، سهگانه، رزمی، کاراته، جودو، چوگان و فوتبال. البته هنوز این قانون به وزارت ورزش ابلاغ نشده است. البته ظاهراً بعضی از رؤسای فدراسیون دنبال افزایش درصد جانبازی برای ماندگاری در پستشان هستند، اما یوسفنژاد نایبرئیس فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی آب پاکی را روی دست همه میریزد: «صد درصد آنها رصد میشوند. ملاک برای ماندن یا رفتن وضعیت افراد قبل از ابلاغ این قانون است و وضعیتی که بعد از ابلاغ قانون به وجود میآید مشمول نمیشود.»
کریمی: کارت جانبازیام را نمیگیرم
مصطفی کریمی که دو سال و نیم پیش رئیس فدراسیون ناشنوایان شده، یکی از رؤسایی است که این قانون شامل حالش میشود. او که جانباز جنگ هم هست، ترجیح میدهد برود: «من این قانون را قبول ندارم. هر چند هنوز ابلاغ نشده و دو، سه ماهی زمان میبرد تا ابلاغ شود و بعد هم اجرا، اما من نمیمانم. من میخواستم چهار سال به فدراسیون ناشنوایان خدمت کنم و برای کار آمده بودم، اما با این شرایط ارزش ندارد. قانون ابلاغ شود دیگر نمیمانم» او حتی حاضر نیست جانبازی اش را برای ماندن بیاورد: «من هر کاری کردهام برای خودم کردهام. دلیل ندارد به بقیه ثابت کنم. از طرفی این شرایط حالت گروکشی دارد. فکر میکنم وضعیت توهینآمیز است. در بحث خدمت خیلی از مسائل نباید باشد، اما حالا همه چیز کیلویی شده است. من اصلاً دنبال کارت جانبازیام هم نمیروم از طرفی ۵۰ درصد جانبازی یعنی نصفی از بدنت نباشد. حالا مملکت به سمتی میرود که برای خدمت باید منت هم بکشی.»
امینی: ایثارگرم و میروم
ناخدا امینی رئیس فدراسیون قایقرانی هم جزو رؤسای بازنشسته است. او که حالا دوره چهار ساله ریاستش هم تمام شده با خیال راحت از رفتن میگوید. بدون هیچ دغدغهای: «من مطیع قانون هستم و هر وقت بگویند میروم. هرچه دستور باشد انجام میدهم. بدون درنگ.» امینی البته جانباز نیست: «من جانباز نیستم و تنها کارت ایثارگری دارم. حالا هم دوره ریاستم تمام شده و منتظر اوامر وزارت ورزش هستم.»
ضیایی: دنبال جانبازیام نرفتهام
احمدضیایی رئیس فدراسیون والیبال هم که یکسال هم از آمدنش نمیگذرد باید برود. هرچند این روزها شایعه زیادی زمزمه میشد که او برای بالا بردن درصد جانبازی و ماندگاری در فدراسیون والیبال به تکاپو افتاده است، اما خودش تکذیب میکند: «من تاکنون دنبال جانبازیام نرفتهام و نمیروم. هیچ کاری در اینباره انجام ندادهام و نمیخواهم دنبالش هم بروم. یا مسئولان کشور تصمیم میگیرند که تکلیف این حوزه را مشخص کنند یا اینکه ما هم خداحافظی میکنیم و میرویم.» او هم از ابلاغ نشدن قانون میگوید: «هنوز چیزی به صورت رسمی ابلاغ نشده است. این پروسهای زمانبر است و بعد از قانونی شدن باید رئیسجمهور به دستگاههای اجرایی ابلاغ کند و بعد از آن دستگاهها دو ماه فرصت دارند تا آن را اجرایی کنند.»
کریمی: کارت جانبازیام را نمیگیرم
مصطفی کریمی که دو سال و نیم پیش رئیس فدراسیون ناشنوایان شده، یکی از رؤسایی است که این قانون شامل حالش میشود. او که جانباز جنگ هم هست، ترجیح میدهد برود: «من این قانون را قبول ندارم. هر چند هنوز ابلاغ نشده و دو، سه ماهی زمان میبرد تا ابلاغ شود و بعد هم اجرا، اما من نمیمانم. من میخواستم چهار سال به فدراسیون ناشنوایان خدمت کنم و برای کار آمده بودم، اما با این شرایط ارزش ندارد. قانون ابلاغ شود دیگر نمیمانم» او حتی حاضر نیست جانبازی اش را برای ماندن بیاورد: «من هر کاری کردهام برای خودم کردهام. دلیل ندارد به بقیه ثابت کنم. از طرفی این شرایط حالت گروکشی دارد. فکر میکنم وضعیت توهینآمیز است. در بحث خدمت خیلی از مسائل نباید باشد، اما حالا همه چیز کیلویی شده است. من اصلاً دنبال کارت جانبازیام هم نمیروم از طرفی ۵۰ درصد جانبازی یعنی نصفی از بدنت نباشد. حالا مملکت به سمتی میرود که برای خدمت باید منت هم بکشی.»
امینی: ایثارگرم و میروم
ناخدا امینی رئیس فدراسیون قایقرانی هم جزو رؤسای بازنشسته است. او که حالا دوره چهار ساله ریاستش هم تمام شده با خیال راحت از رفتن میگوید. بدون هیچ دغدغهای: «من مطیع قانون هستم و هر وقت بگویند میروم. هرچه دستور باشد انجام میدهم. بدون درنگ.» امینی البته جانباز نیست: «من جانباز نیستم و تنها کارت ایثارگری دارم. حالا هم دوره ریاستم تمام شده و منتظر اوامر وزارت ورزش هستم.»
ضیایی: دنبال جانبازیام نرفتهام
احمدضیایی رئیس فدراسیون والیبال هم که یکسال هم از آمدنش نمیگذرد باید برود. هرچند این روزها شایعه زیادی زمزمه میشد که او برای بالا بردن درصد جانبازی و ماندگاری در فدراسیون والیبال به تکاپو افتاده است، اما خودش تکذیب میکند: «من تاکنون دنبال جانبازیام نرفتهام و نمیروم. هیچ کاری در اینباره انجام ندادهام و نمیخواهم دنبالش هم بروم. یا مسئولان کشور تصمیم میگیرند که تکلیف این حوزه را مشخص کنند یا اینکه ما هم خداحافظی میکنیم و میرویم.» او هم از ابلاغ نشدن قانون میگوید: «هنوز چیزی به صورت رسمی ابلاغ نشده است. این پروسهای زمانبر است و بعد از قانونی شدن باید رئیسجمهور به دستگاههای اجرایی ابلاغ کند و بعد از آن دستگاهها دو ماه فرصت دارند تا آن را اجرایی کنند.»