خبرورزشی/ محمدرضا شکوهی: پرسپولیس خواست و توانست و این تنها جملهای است که میتوان در مورد نمایش خاطرهانگیز سرخها به طور اختصار بیان کرد. مطلب زیر نکات این نمایش رؤیایی پرسپولیس مقابل الدحیل قطر است:
۱- سیستم و استراتژی که به پرسپولیس نشسته
همانگونه که بارها و بارها گفته شده، سیستم ۲-۴-۴ لوزی پرسپولیس و البته استراتژیای که در این سیستم بازیکنان این تیم در زمین پیاده میکنند، به شدت به این تیم نشسته و تمامی بازیکنان میتوانند به خوبی از این سیستم و قابلیتهایش با توجه به تواناییهای خود بهره ببرند و این بار هم در یک روز تاریخی برای ارتش سرخ این اتفاق افتاد تا یک شب رؤیایی در تاریخ پرسپولیس رقم بخورد.
۲- نفسها با ادمیلسون در سینهها حبس شد
علیرغم نیاز پرسپولیس به برد، این الدحیل بود که توانست گل اول بازی را به ثمر برساند تا برای مدت نسبتاً طولانی، نفس هواداران پرسپولیس در سینهها حبس شود و ناامیدی اردوی قرمزها را در بر بگیرد و البته در این میان ادمیلسون برزیلی هم با حرکات پا به توپ و تکنیک فوقالعادهاش هر لحظه ناامیدی بیشتری را به پرسپولیسیها تحمیل میکرد.
۳- این سیدجلال سوپرمن
کاپیتان توانای پرسپولیس باز هم در نقش یک منجی بزرگ برای تیمش ظاهر شد و درست زمانی که بیتابی برای گلزنی بیشتر از هر زمان دیگری سکوهای آزادی را ملتهب کرده بود، سیدجلال توانست با گل فوقالعاده زیبا و هوشمندانه خود امید را به جمع بازیکنان تیم خود بازگرداند، گلی که منشأ یک معجزه بزرگ شد.
۴- دقیقه ۲۶ و خطر بزرگی که رفع شد
پرسپولیس صاحب یک ضربه کرنر شده و بازی صفر- صفر است و در حالی که همه برای گلزنی بیتاب هستند، توپ ارسالی توسط بازیکنان الدحیل ضدحمله میشود و به طرز باورنکردنی هنوز توپ به میانه میدان نرسیده، هیچ مدافع قرمزپوشی در جلوی ادمیلسون دیده نمیشود تا اینکه محمد انصاری مجبور به خطا از پشت میشود و البته خوشبختانه او تنها با کارت زرد روبهرو میشود تا خطر بزرگی از سر تیم بگذرد، ولی هنوز این سؤال در ذهن ماست که چرا در این دقیقه (۲۶) همه برای گلزنی جلو رفته بودند؟
۵- بدشانسی شجاع
انصافاً هم در بازی رفت و هم در بازی برگشت شجاع خلیلزاده یکی از بهترین بازیکنان پرسپولیس بود و خوب بازی کرد، ولی در صحنه گل الدحیل بسیار بدشانس بود که توپ به او برخورد کرد تا گل این تیم قطری زده شود، ولی خوشبختانه خلیلزاده در ادامه شجاعانه و با فکر بازی کرد تا این صحنه تلخ از ذهن او و هواداران پرسپولیس به تراژدی تبدیل نشود.
۶- نیمکت پرسپولیس و دست خالی برانکو
بدون تعارف دست برانکو از داشتن یک نیمکت مطمئن کاملاً خالی است و در بازی مقابل الدحیل این موضوع بسیار به چشم آمد، زیرا در جریان بازی همهجوره نیاز به تعویض مهرههای بسیار خسته پرسپولیس احساس میشد، ولی نبود بازیکن تأثیرگذار در نیمکت پرسپولیس این موضوع را به تأخیر میانداخت که البته به نوعی این موضوع توفیق اجباری هم شد که در آخر داستان خوشی برای سرخها و برانکو داشت.
۷- وقتی بازیکنان با تمام توان دویدند
بدون شک میانگین دوندگی تمام بازیکنان پرسپولیس در این بازی بسیار بالا بود و آنها در این دیدار بسیار بیشتر از حد همیشگی خود دویدند. موضوعی که باعث شد معجزه پرسپولیس شکل بگیرد و یک کار بزرگ انجام شود. اتفاقی که رابطه مستقیمی با غیرت بازیکنان در داخل زمین داشت.
۱- سیستم و استراتژی که به پرسپولیس نشسته
همانگونه که بارها و بارها گفته شده، سیستم ۲-۴-۴ لوزی پرسپولیس و البته استراتژیای که در این سیستم بازیکنان این تیم در زمین پیاده میکنند، به شدت به این تیم نشسته و تمامی بازیکنان میتوانند به خوبی از این سیستم و قابلیتهایش با توجه به تواناییهای خود بهره ببرند و این بار هم در یک روز تاریخی برای ارتش سرخ این اتفاق افتاد تا یک شب رؤیایی در تاریخ پرسپولیس رقم بخورد.
۲- نفسها با ادمیلسون در سینهها حبس شد
علیرغم نیاز پرسپولیس به برد، این الدحیل بود که توانست گل اول بازی را به ثمر برساند تا برای مدت نسبتاً طولانی، نفس هواداران پرسپولیس در سینهها حبس شود و ناامیدی اردوی قرمزها را در بر بگیرد و البته در این میان ادمیلسون برزیلی هم با حرکات پا به توپ و تکنیک فوقالعادهاش هر لحظه ناامیدی بیشتری را به پرسپولیسیها تحمیل میکرد.
۳- این سیدجلال سوپرمن
کاپیتان توانای پرسپولیس باز هم در نقش یک منجی بزرگ برای تیمش ظاهر شد و درست زمانی که بیتابی برای گلزنی بیشتر از هر زمان دیگری سکوهای آزادی را ملتهب کرده بود، سیدجلال توانست با گل فوقالعاده زیبا و هوشمندانه خود امید را به جمع بازیکنان تیم خود بازگرداند، گلی که منشأ یک معجزه بزرگ شد.
۴- دقیقه ۲۶ و خطر بزرگی که رفع شد
پرسپولیس صاحب یک ضربه کرنر شده و بازی صفر- صفر است و در حالی که همه برای گلزنی بیتاب هستند، توپ ارسالی توسط بازیکنان الدحیل ضدحمله میشود و به طرز باورنکردنی هنوز توپ به میانه میدان نرسیده، هیچ مدافع قرمزپوشی در جلوی ادمیلسون دیده نمیشود تا اینکه محمد انصاری مجبور به خطا از پشت میشود و البته خوشبختانه او تنها با کارت زرد روبهرو میشود تا خطر بزرگی از سر تیم بگذرد، ولی هنوز این سؤال در ذهن ماست که چرا در این دقیقه (۲۶) همه برای گلزنی جلو رفته بودند؟
۵- بدشانسی شجاع
انصافاً هم در بازی رفت و هم در بازی برگشت شجاع خلیلزاده یکی از بهترین بازیکنان پرسپولیس بود و خوب بازی کرد، ولی در صحنه گل الدحیل بسیار بدشانس بود که توپ به او برخورد کرد تا گل این تیم قطری زده شود، ولی خوشبختانه خلیلزاده در ادامه شجاعانه و با فکر بازی کرد تا این صحنه تلخ از ذهن او و هواداران پرسپولیس به تراژدی تبدیل نشود.
۶- نیمکت پرسپولیس و دست خالی برانکو
بدون تعارف دست برانکو از داشتن یک نیمکت مطمئن کاملاً خالی است و در بازی مقابل الدحیل این موضوع بسیار به چشم آمد، زیرا در جریان بازی همهجوره نیاز به تعویض مهرههای بسیار خسته پرسپولیس احساس میشد، ولی نبود بازیکن تأثیرگذار در نیمکت پرسپولیس این موضوع را به تأخیر میانداخت که البته به نوعی این موضوع توفیق اجباری هم شد که در آخر داستان خوشی برای سرخها و برانکو داشت.
۷- وقتی بازیکنان با تمام توان دویدند
بدون شک میانگین دوندگی تمام بازیکنان پرسپولیس در این بازی بسیار بالا بود و آنها در این دیدار بسیار بیشتر از حد همیشگی خود دویدند. موضوعی که باعث شد معجزه پرسپولیس شکل بگیرد و یک کار بزرگ انجام شود. اتفاقی که رابطه مستقیمی با غیرت بازیکنان در داخل زمین داشت.