به گزارش خبرورزشی، هنوز ۴۵ روز مانده به اجرای قانون ممنوعیت به کار بازنشستگان، حاشیه دست از سر ورزش برنمی‌دارد. با اجرای قانون ممنوعیت به کار بازنشسته‌ها ۱۲ رئیس فدراسیون ورزشی هم باید جای‌شان را به سرپرستان بدهند. البته بعضی‌ها هم برای فرار رو به جلو در پی زیاد کردن درصد جانبازی هستند، اما بیشترین حاشیه را فدراسیون والیبال دارد و احمد ضیایی؛ او که با رفتن محمدرضا داورزنی با ۴۳ رأی از ۴۴ رأی مجمع برای چهار سال رئیس فدراسیون شد. رئیسی که با سابقه ۲۸ ساله بازنشسته شده، هرچند به خاطر ایثارگری می‌توانست ۳۵ سال خدمت باشد، اما ضیایی هم اسمش در لیست بازنشسته‌هایی است که باید برود. او در جلسه شورای لیگ ملت‌ها با فرستادن سرپرست کمیته بین‌الملل فدراسیون و رایزنی با آری گراسا رئیس فدراسیون جهانی FIVB می‌خواست پی راهکاری برای ماندن تا پایان دوره چهار ساله اش در فدراسیون والیبال باشد. البته برای تکمیل کار، رایزنی تلفنی هم انجام شد چراکه اجرای این قانون را قبول ندارد. رایزنی او همانا و شکایت FIVB به IOC هم همان. IOC هم قضیه را از کمیته ملی المپیک استعلام کرد که وقتی حرف از تصویب قانون در مجلس پیش آمد و جایگزینی جوانان به جای بازنشسته‌ها، هم IOC قانع شد و هم FIVB. هرچند فدراسیون جهانی والیبال روی انتخاب رئیس بعدی با انتخابات تأکید داشت و با تأیید این قضیه FIVB هم خیالش راحت شد. احمد ضیایی رئیس فدراسیون والیبال معتقد است تماس تلفنی تنها برای اطلاع از اساسنامه FIVB بوده و بس: «من هیچ تماسی نگرفته‌ام و روابط بین‌الملل و امیر منظمی دبیر فدراسیون تلفنی تماس گرفتند تا بدانند اساسنامه فدراسیون جهانی چه می‌گوید و دست‌مان خالی نباشد و فدراسیون تعلیق شود.» او اتهام اقدام برای تعلیق فدراسیون والیبال را عاقلانه نمی‌داند: «با عقل جور درنمی‌آید که ما بخواهیم والیبال ما را تعلیق کنند. ما تنها می‌خواستیم خودمان را زیر تیغ جهانی نبریم.» او شکایت FIVB به IOC را هم رد می‌کند: «شکایتی در کار نیست. فدراسیون جهانی از IOC سؤال کرده و آن‌ها هم از کمیته ملی المپیک استعلام کرده‌اند موضوع چه هست.»
ضیایی معتقد است این قانون باید از انتخابات جدید اجرا شود: «قانون عطف به ماسبق نمی‌شود. قانون برای امروز و فرداست نه دیروز. من برنامه داده‌ام و طبق همان از صاحبان رأی گرفته‌ام. مدیرکل ورزش نیستم که انتصابی آمده باشم. با رأی رئیس فدراسیون شده‌ام. باید به رأی مردم احترام گذاشت.»
رئیس فدراسیون والیبال دفاع از حقش را منافات با تابع قانون نمی‌داند: «من سرباز نظام جمهوری اسلامی هستم. خونم را برای نظام می‌دهم. حاضر نیستم خاری به پای ایران برود. این قانون را هم به خاطر نظام و وطنم قبول می‌کنم چراکه عزت و آبروی جمهوری اسلامی فراتر از ضیایی است، اما حق ندارم از حقم دفاع کنم؟» او معتقد است ریاست فدراسیون شغل نیست: «من پولی نگرفته‌ام. با ۲۸ سال خدمت بازنشسته شده‌ام. فدراسیون هم تنها ۱۵ درصد اعتباراتش دولتی است و ۸۵-۹۰ درصد را خودمان تأمین می‌کنیم. من اعتقادم این است که رئیس فدراسیون شغل نیست. دل است و باید از جیب برایش خرج کرد. این حرف‌های حقی است که گوش شنوایی برایش نیست. مدام می‌گویند قانون عمومی است. به خاطر همین است که مردم به ما دیگر اعتماد نمی‌کنند و روی دیوار ما یادگاری نمی‌نویسند. شغلی که یک ریال از آن نمی‌گیرم به چه دردم می‌خورد؟ من برای چه برایش بجنگم؟»
ضیایی زودتر از موعد ابلاغ، فدراسیون والیبال را ترک نمی‌کند: «من محکم سر جایم هستم چراکه این کار را غلط می‌دانم. به نظر من باید این قانون برای دوره جدید انتخابات اجرا شود، اما با اجرای آن برای ما هم به ورزش ظلم می‌کنند و هم به من نوعی. شما باید به رأیی که گرفته‌ام احترام بگذارید که نمی‌گذارید. ما باید به جوان‌تر‌ها راه بدهیم، اما در بدنه فدراسیون و بعد رئیس شوند. مگر اینکه عملکردم ایراد داشته باشد یا بداخلاقی کرده باشم آن وقت باید مرا عزل کنند نه حالا که انتخاب شده‌ام.»
بنابراین او فعلاً رئیس فدراسیون والیبال هست: «من با اراده خودم رئیس فدراسیون هستم و، اما به ضرب مأمور مجبورم خودکارم را بالا ببرم و بروم.»
ضیایی معتقد است این قانون باید از انتخابات جدید اجرا شود: «قانون عطف به ماسبق نمی‌شود. قانون برای امروز و فرداست نه دیروز. من برنامه داده‌ام و طبق همان از صاحبان رأی گرفته‌ام. مدیرکل ورزش نیستم که انتصابی آمده باشم. با رأی رئیس فدراسیون شده‌ام. باید به رأی مردم احترام گذاشت.»
رئیس فدراسیون والیبال دفاع از حقش را منافات با تابع قانون نمی‌داند: «من سرباز نظام جمهوری اسلامی هستم. خونم را برای نظام می‌دهم. حاضر نیستم خاری به پای ایران برود. این قانون را هم به خاطر نظام و وطنم قبول می‌کنم چراکه عزت و آبروی جمهوری اسلامی فراتر از ضیایی است، اما حق ندارم از حقم دفاع کنم؟» او معتقد است ریاست فدراسیون شغل نیست: «من پولی نگرفته‌ام. با ۲۸ سال خدمت بازنشسته شده‌ام. فدراسیون هم تنها ۱۵ درصد اعتباراتش دولتی است و ۸۵-۹۰ درصد را خودمان تأمین می‌کنیم. من اعتقادم این است که رئیس فدراسیون شغل نیست. دل است و باید از جیب برایش خرج کرد. این حرف‌های حقی است که گوش شنوایی برایش نیست. مدام می‌گویند قانون عمومی است. به خاطر همین است که مردم به ما دیگر اعتماد نمی‌کنند و روی دیوار ما یادگاری نمی‌نویسند. شغلی که یک ریال از آن نمی‌گیرم به چه دردم می‌خورد؟ من برای چه برایش بجنگم؟»
ضیایی زودتر از موعد ابلاغ، فدراسیون والیبال را ترک نمی‌کند: «من محکم سر جایم هستم چراکه این کار را غلط می‌دانم. به نظر من باید این قانون برای دوره جدید انتخابات اجرا شود، اما با اجرای آن برای ما هم به ورزش ظلم می‌کنند و هم به من نوعی. شما باید به رأیی که گرفته‌ام احترام بگذارید که نمی‌گذارید. ما باید به جوان‌تر‌ها راه بدهیم، اما در بدنه فدراسیون و بعد رئیس شوند. مگر اینکه عملکردم ایراد داشته باشد یا بداخلاقی کرده باشم آن وقت باید مرا عزل کنند نه حالا که انتخاب شده‌ام.»
بنابراین او فعلاً رئیس فدراسیون والیبال هست: «من با اراده خودم رئیس فدراسیون هستم و، اما به ضرب مأمور مجبورم خودکارم را بالا ببرم و بروم.»
