به گزارش خبرورزشی، تیم فوتبال ملوان انزلی یکی از معدود تیم‌های شهرستانی است که در فوتبال کشور نامی ماندگار دارد. تیمی که در داخل و خارج از کشور نیز هواداران دو آتشه و متعصب دارد. هوادارانی که تا همین چند سال پیش زبانزد خاص و عام بودند، اما نمی‌دانیم ملوان و هوادارانش را چه شد که هم تیم ملوان از نظر فوتبالی افول کرد و به لیگ سقوط کرد هم هوادارانش دیگر آن تماشاگران با وفای قدیم نیستند!
ملوانی که غفور جهانی، بهمن صالح‌نیا، محمد احمدزاده، فرهاد پورغلامی، نادر عزت‌الهی، محمد قدیربحری، محمد حبیبی، پژمان نوری، مازیار زارع و ... را به فوتبال ایران و حتی آسیا معرفی کرد اکنون دیگر نشانی از آن تیم مقتدر در بندر انزلی نداشت، اما هنوز هم مردم بندر انزلی به عشق ملوان زندگی می‌کنند و تمام دلخوشی این شهر و بندر همین ملوان بوده و هست. شاید یکی از دلایل ماندگاری ملوان در فوتبال ایران هم همین انزلی‌چی‌های باتعصب بودند که ملوان برایشان بیشتر از یک تیم فوتبال ارزش داشت و خود زندگی‌شان بود.
ملوان تنها یک تیم فوتبال نبود یک مکتب فوتبالی بود و هست مکتبی که در آن بازیکنان ملوان از گذشته تا همین چند سال پیش همواره مورد حمایت هوادارانشان بودند. هوادار ملوان فقط در هنگام برد کنار این تیم نبود بلکه در زمان باخت و سختی و حتی سقوط به لیگ دسته اول حامی تیم محبوب‌شان بودند و شاید به همین دلیل است که ملوان هنوز نفس می‌کشد قوی سپید خزر اگرچه از نامهربانی‌ها در طول این سال‌ها زخم برداشته و پر و بالش شکسته، اما هنوز زنده است و نفس مردم یک شهر به نفس این قوی سپید خزر بند است! مردمی که حتی در لیگ یک تیم محبوب‌شان را تنها نگذاشتند و با تشویق‌ها و حمایت‌هایشان دوباره از ملوان می‌خواستند که سرپا بایستند و به مبارزه ادامه بدهد. ملوانی که بازیکنانش پوشیدن پیراهن ملوان را بزرگترین افتخار ورزشی‌شان می‌دانستند و به تیم‌های بزرگ کشور نه می‌گفتند.
این رفتار خوب و وفادارانه هواداران و بازیکنان ملوان سال‌ها زبانزد بود، اما اکنون مدتی است که ملوان به رنگی درآمده که هرگز ندیده بودیم و ندیده بودید! هواداران ملوان آستانه صبر و تحمل‌شان کم و کمتر شده و خیلی زود عصبانی می‌شوند و از کوره در می‌روند و شعار حیاکن رها کن سر می‌دهند! غریبه و آشنا هم ندارد. بازیکن سرباز و غیر سرباز هم انگار برخی از هواداران ملوان سرشان نمی‌شود!‌تر و خشک را باهم می‌سوزانند! حیف است که بازیکنی که برای گذراندان خدمت سربازی اش به ملوان آمده زیر تیغ تیز فحاشی‌ها و خشونت کلامی هواداران قرار بگیرد. بازیکن را با محبت و تشویق جذب می‌کنند نه با فحاشی!
فرهاد پورغلامی سرمربی جدید ملوان هم از گزند این شعار‌ها و فحاشی‌ها در امان نمانده است. مربی که ۵ سال قید حضور در ملوان را زد و برخی به دنبالش رفتند تا او دوباره به ملوان برگردد، اما ملوان و هوادارانش را چه شده که یکباره بعد از هفته ششم علیه او و بازیکنانش شعار داده می‌شود؟! این حکایت تلخ البته فقط برای پورغلامی تکرار نشده است. هواداران با وفای ملوان همه را از دم تیغ گذرانده‌اند از حمید استیلی گرفته تا محمد مایلی‌کهن که خودش بچه انزلی است و حتی فیروز کریمی و نادر دست نشان هم از حمله کلامی هواداران ملوان در امان نبوده‌اند. به نظر این هواداران عصبانی ملوان کدام مربی خوب است؟! اصلا آن‌ها یادشان می‌آید که نامشان هوادار و حامی است و باید از ملوان در مواقع سختی حمایت کنند. حیف است که ملوان گرفتار برخی تماشاگر نما‌هایی شود که عجول و بی‌تحمل شده‌اند. ملوان با حمایت هوادارانش می‌تواند دوباره به سطح اول فوتبال کشور برگردد نه با فحاشی!