به گزارش خبرورزشی ، بازی‌های سامان برای آمیان یک بار دیگر ثابت کرد او بازیکن باکیفیت و در حد و اندازه‌های بازیکنان بین‌المللی است. بازیکنی که دور نیست سر از یک لیگ معتبر و یک تیم شاخص دربیاورد.
به یاد داریم بعد از بازی آرسنال با تیم سابق سامان قدوس (اوسترسوندس) آرسن ونگر در مورد تنها بازیکن حریف که از او حرف زد بازیکن تیم ملی کشورمان بود.
سامان، اما در جام جهانی در ترکیب ثابت تیم ملی به کار گرفته نمی‌شد و به عنوان بازیکن تعویضی به میدان می‌رفت. طبیعتاً او اگر مهره قابل اطمینان کارلوس کی‌روش بود و از اول بازی می‌کرد با اعتماد به نفس بیشتری به میدان می‌رفت و حتماً موفق می‌شد کارنامه بهتری از خود به جا بگذارد.
سامان به تیم ملی سوئد که در جام جهانی ۲۰۱۸ حاضر بود نه گفت و شاید تصور نمی‌کرد در چنین شرایطی جایگاه ثابتی در تیم ملی ایران نداشته باشد. هر چند آن‌قدر حرفه‌ای بود که حرفی نزند و حتی در واکنش به این سؤال خبرنگار که آیا از انتخاب ایران راضی هستی؟ گفت: بله!
اما به نظر می‌رسد امروز بیش از این بازی ندادن به سامان قدوس در ترکیب ثابت تیم ملی جایز نیست. حیف است بازیکنی با این کیفیت روی نیمکت بنشیند. مهم نیست با بازی کردن سامان کدام بازیکن روی نیمکت می‌نشیند. مهم بازی کردن سامان است که قدرت دفاعی و تهاجمی خط هافبک را بالا می‌برد. در خط هافبک بازی کردن هافبکی که قدرت تهاجمی و گلزنی دارد به مراتب بهتر از بازیکنی است که مهاجم باشد، چون مهاجم در پیاده کردن برنامه‌های تهاجمی تیم قوی است، اما در بازیسازی و همچنین مدد به خط دفاعی به اندازه هافبک نمی‌تواند مثمرثمر باشد.
سامان در تیم سابقش در پست شماره ۱۰ بازی می‌کرده، اما در آمیان وینگر چپ است و قبلاً در نوک خط حمله هم به میدان رفته. گل استثنایی سامان به تیم دیژون پیام‌های مهمی داشت. مدت هاست به خصوص بعد از رفتن آندو و جواد خط هافبک تیم ملی ما زهردار نبوده و بیشتر گل‌ها را مهاجمان زده‌اند؛ سردار آزمون و مهدی طارمی. به واقع همه توپ‌ها برای گلزنی به این دو بازیکن ختم می‌شود. در جام جهانی هم این‌طور بوده و در نهایت یکی از گل‌های ما هم از روی نقطه پنالتی توسط کریم انصاری‌فرد به ثمر رسید.
بازی گرفتن از سامان از همه مهم‌تر تیم ملی را صاحب یک هافبک شوتزن و گلزن خواهد کرد و مثل دوران بازی کریم باقری یک حسن بزرگ برای تیم ملی است.
آقای کی‌روش برای سامان دادن به تیم ملی جایی برای قدوس پیدا کن. نه به عنوان بازیکن ذخیره بلکه به عنوان یکی از یازده مرد اصلی تیم ملی ایران.
سامان با قلبش تیم ملی ایران را انتخاب کرد و با قلبش برای تیم ملی بازی خواهد کرد. او حتماً جلوتر می‌رود.