به گزارش خبرورزشی، از قرار معلوم صلاحیت محسن ترکی داور بین‌المللی فوتبال کشورمان برای شرکت در انتخابات هیئت فوتبال خراسان‌رضوی تأیید نشد و او نمی‌تواند کاندیدا شود. ترکی پس از این اتفاق حرف‌های تندی علیه فدراسیون فوتبال مطرح کرد. او گفت: اصلاً بحث من محسن ترکی نیست، بحث من دلسوزی برای فوتبال و ورزش کشور است. حالا اگر به دست و پایم هم بیفتند و حتی اگر وزیر ورزش هم از من بخواهد، بعد از رد صلاحیت برای بازگشت، درخواست‌شان را قبول نخواهم کرد. همین فوتبالی‌ها می‌خواستند من به عرصه مدیریت ورود کنم و همین که آمدم و ثبت نام کردم، به نوعی دینم را ادا کرده و دیگر باز نخواهم گشت، اما برای ورزش و فوتبال ما بد است، کسی که عمرش را برای ورزش گذاشته و از زمین‌های خاکی تا چمن در میادین داخلی و بین‌المللی حضور داشته و علاوه بر آن در بحث آکادمیک ورزشی و تربیت بدنی در همه سطوح به تحصیل پرداخته و دارای دکترای مدیریت ورزشی است؛ با این سوابق ورزشی تأیید صلاحیت نمی‌شود! اگر من نمی‌توانم، چه کسی می‌تواند؟ مدیران سیاسی؟!
تمام ورزشی‌ها را خانه‌نشین کرده و غیرورزشی‌ها در رأس کار هستند. همین‌ها می‌آیند برای سوءاستفاده از ورزش و فوتبال! الان شرایط فدراسیون فوتبال را ببینید، برای یک هفته بعد هم برنامه ندارند چه برسد به یک سال بعد! این را من نمی‌گویم بلکه عضو هیئت رئیسه می‌گوید که برای دو روز بعدمان هم برنامه نداریم. دو ستاره از فدراسیون ۵ ستاره آقایان طی یک ماه سقوط کرد، اما باز هم دستاورد دیگران را به نام خود می‌زنند! فدراسیون ۵ ستاره برای دوران کفاشیان بود و سعی کردند آن را مصادره کنند، ولی الان که خودشان هستند، دیگر نمی‌توانند آن موفقیت‌های قبلی را به دست بیاوردند، چون تمام فکر و ذکرشان پیدا کردن پول برای کی‌روش است. هر چند کی‌روش هم حق دارد، چون مسئولان ما را به خوبی شناخته است!
ترکی درباره شهرآورد دومش که نام مسعود مرادی اعلام شده بود، اما او در نهایت این شهرآورد را سوت زد، گفت: چطور آقایان آن روز‌ها را فراموش کرده‌اند؟! یادشان رفته چطور قبل از هر شهرآورد برای اینکه من داور باشم، التماسم می‌کردند! در ایام شلوغی‌های سال ۸۸ در حالی که نام مسعود مرادی به عنوان داور شهرآورد اعلام شده بود و در حالی که دو شب قبل‌تر از آن لیگ قهرمانان آسیا را در دیداری سنگین و ۱۲۰ دقیقه‌ای قضاوت کرده بودم، این دیدار به من تکلیف شد که من ابتدا زیر بار نرفتم، چون به نوعی با قبول آن آبروی همکارم که به عنوان داور دیدار انتخاب شده بود، می‌رفت! اما به من گفتند استقلال و پرسپولیس گفته‌اند اگر مرادی باشد، پای‌شان را در زمین مسابقه نمی‌گذارند و امر به من تکلیف شد و در نهایت من را زمینی، خسته و کوفته از عراق به تهران کشاندند و من را برای آن شهرآورد انتخاب کردند و جالب اینکه بعد از بازی یک تماس نگرفتند تا یک تشکر خشک و خالی کرده و خسته نباشید بگویند! گویا آقایان مسئول آن روز‌ها را فراموش کرده‌اند و این بی‌معرفتی‌شان برای من هم جای سؤال دارد! درست نیست که چشم‌مان را ببندیم و این‌گونه برخورد کنیم.
تمام ورزشی‌ها را خانه‌نشین کرده و غیرورزشی‌ها در رأس کار هستند. همین‌ها می‌آیند برای سوءاستفاده از ورزش و فوتبال! الان شرایط فدراسیون فوتبال را ببینید، برای یک هفته بعد هم برنامه ندارند چه برسد به یک سال بعد! این را من نمی‌گویم بلکه عضو هیئت رئیسه می‌گوید که برای دو روز بعدمان هم برنامه نداریم. دو ستاره از فدراسیون ۵ ستاره آقایان طی یک ماه سقوط کرد، اما باز هم دستاورد دیگران را به نام خود می‌زنند! فدراسیون ۵ ستاره برای دوران کفاشیان بود و سعی کردند آن را مصادره کنند، ولی الان که خودشان هستند، دیگر نمی‌توانند آن موفقیت‌های قبلی را به دست بیاوردند، چون تمام فکر و ذکرشان پیدا کردن پول برای کی‌روش است. هر چند کی‌روش هم حق دارد، چون مسئولان ما را به خوبی شناخته است!
ترکی درباره شهرآورد دومش که نام مسعود مرادی اعلام شده بود، اما او در نهایت این شهرآورد را سوت زد، گفت: چطور آقایان آن روز‌ها را فراموش کرده‌اند؟! یادشان رفته چطور قبل از هر شهرآورد برای اینکه من داور باشم، التماسم می‌کردند! در ایام شلوغی‌های سال ۸۸ در حالی که نام مسعود مرادی به عنوان داور شهرآورد اعلام شده بود و در حالی که دو شب قبل‌تر از آن لیگ قهرمانان آسیا را در دیداری سنگین و ۱۲۰ دقیقه‌ای قضاوت کرده بودم، این دیدار به من تکلیف شد که من ابتدا زیر بار نرفتم، چون به نوعی با قبول آن آبروی همکارم که به عنوان داور دیدار انتخاب شده بود، می‌رفت! اما به من گفتند استقلال و پرسپولیس گفته‌اند اگر مرادی باشد، پای‌شان را در زمین مسابقه نمی‌گذارند و امر به من تکلیف شد و در نهایت من را زمینی، خسته و کوفته از عراق به تهران کشاندند و من را برای آن شهرآورد انتخاب کردند و جالب اینکه بعد از بازی یک تماس نگرفتند تا یک تشکر خشک و خالی کرده و خسته نباشید بگویند! گویا آقایان مسئول آن روز‌ها را فراموش کرده‌اند و این بی‌معرفتی‌شان برای من هم جای سؤال دارد! درست نیست که چشم‌مان را ببندیم و این‌گونه برخورد کنیم.
منبع: فرهیختگان
