به گزارش خبرورزشی، پس از اخراج از تیم ملی آرژانتین، خورخه سمپائولی نیاز داشت زمانی را دور از فوتبال سپری کند تا به دلایل ناکامی آلبی‌سلسته در جام‌جهانی 2018 بیاندیشد. سرمربی سابق سویا اعتقاد دارد طرز فکر مردم کشور برای اینکه حتماً باید پیروز شوند دلیل اصلی اتفاق‌هایی بود که در روسیه رخ داد. خورخه سمپائولی در مصاحبه مفصلی با روزنامه «مارکا» سکوتش پس از اخراج را شکسته که بخشی از آن را در ادامه می‌خوانید.
* بعد از جام‌جهانی شما را ندیده‌ایم. چرا؟
زمانی برای تجزیه و تحلیل زمانی که در تیم ملی آرژانتین بودم، نیاز داشتم. همچنین نیاز داشتم چیزهایی درباره آینده‌ام را روشن کنم.
* تفسیرهایی هم هست که شما پنهان شده‌اید. چنین چیزی بود؟
نه واقعاً. فقط کمی زمان برای درک عمیق‌تر تجربه‌ای که داشتم می‌خواستم و به همین دلیل می‌خواستم جدا باشم. من شخصی هستم که به‌عنوان مربی فوتبال کار می‌کنم. از زندگی رسانه‌ای فاصله گرفتم اما صحبت کردن درباره جهان فوتبال را متوقف نکردم. نه زندگی اجتماعی‌ام را از دست دادم، نه رفتن به سینما را متوقف کردم یا اینکه به کافه بروم. هیچ‌کس در کشور رودررو به من انتقاد شدیدی نکرد.
* از جام‌جهانی چه درسی گرفتید؟
یک سال بود که در جایگاه مربیگری تیم ملی بودم با توفان‌های زیاد، تقاضا، تعهد و تعجیل. جایی که ما و بازیکنان مجبور بودیم فقط پیروز شویم و در این موقعیت حرکت خیلی سخت می‌شود و فراتر از آن ما همه درگیر بودیم.
* فضای توفانی، تعهد... شما رنج زیادی کشیدید.
کاملاً. برای ما و برای بازیکنان دیگر یک بازی نبود، یک تعهد بزرگ بود. ما برای دیدن بازیکنان سفر کردیم و با آنها خیلی صحبت کردیم. این کار خیلی سختی بود که به سرانجام نرسید چراکه فقط یک گزینه وجود داشت: قهرمان جهان شدن. در این تعهد قبل از هرگونه بدبختی همه‌چیز پیچیده بود. ما هرگز نتوانستیم لذت ببریم. اهداف همیشه بلند بودند.
* این شما را ناامید کرده است؟
من درباره ناامیدی حرف نمی‌زنم. مسئولیتی قبول کردم که نمی‌توانستم سبک خودم را در تیم ملی پیاده کند. چیزی که باعث می‌شود فوتبال را حس کنم. این برای آینده من مفید بود برای اینکه می‌خواهم از بازی لذت ببرم. ببینید چه اتفاقی در جام‌جهانی رخ داد. کارم با تیم ملی برابر تیمی به پایان رسید که با ضدحمله پیروز شد. یکی از تیم‌های موردعلاقه‌ام هم اسپانیا بود که زود حذف شد. قهرمان با توپ‌گیری و توپ‌های بلند به قهرمانی رسید. امروزه خیلی آسان‌تر است که بازی نکنی و از از تک‌موقعیت‌هایی که می‌تواند سرنوشت بازی را عوض کند، استفاده کنی.
* در زمان جام‌جهانی احساس کردید مربیگری برای شما به پایان رسیده؟
نمی‌دانم، فکر کنم جام‌جهانی را خیلی خوب شروع کردیم، اما پس از آن تورنمنت مشخصاً خوب نبود. ما باید برای تعهد به برنده شدن بازیکنان آرژانتین توازن ایجاد می‌کردیم. تقریباً در هر مسابقه رنج می‌بردیم. به شما گفتم، ما هرگز یک تمرین خوب نداشتیم و برای مسابقات به طور کامل آماده نشدیم.
* جلسات با بازیکنان آزاردهنده بود؟
هر جلسه برای مشارکت بود. لحظات خیلی پیچیده‌ای بودند. همه‌چیز خارج از دسترس بود اما برای کمک و بهبود صورت می‌گرفت. مشکل جلسات نبود، مشکل این بود که جلسات عمومی شد. بازیکنان آرژانتین 1986 به طور مداوم با مربی ملاقات می‌کردند، اما ما 20 سال بعد از قهرمانی‌شان این را متوجه شدیم. من به فلسفه مشارکت و تعهد اعتقاد دارم. هم در فوتبال و هم در زندگی.
* از چیزی پشیمان هستید؟
معتقدم تمامی ما که آنجا بودیمم، شامل خودم، صادقانه مشارکت می‌کردیم. من قلب و اشتیاقم را گذاشته بودم، ولی کافی نبود. فکر نمی‌کنم مجبور باشم خودم را سرزنش کنم. من چیزهایی برای آینده آموختم.
* قلب‌تان را گذاشتید، اما انتقادهای در آرژانتین از شما شد. این زجرآور نبود؟
نه، این بخشی از کار بود. انتقادها از انتظارها بیشتر بودند. من با موافقت 95 درصد مردم آمدم که فکر می‌کردند خورخه سمپائولی می‌تواند آرژانتین را با بهترین بازیکنان به نتایج دلخواه در جام‌جهانی برساند. وقتی این اتفاق رخ ندهد انتقادها سرازیر می‌شوند، اما من از هیچ‌کسی ناراحت نیستم.
* تمرین دادن مسی چگونه بود؟
شگفت‌انگیز بود. مخصوصاً وقتی می‌دیدم او خیلی متعهد است و وقتی پیروز نمی‌شویم رنج زیادی متحمل می‌شود. بهترین بازیکن تاریخ بسیار متعهد بود.
* با مسی تمرین کردن سخت بود؟
داشتن بهترین بازیکن جهان در تیم شما را مجبور به تحقق حداکثر تقاضا می‌کند و انتظارها بالا می‌رود. برخی اوقات می‌توانید و گاهی هم نمی‌توانید. در آن مبارزه ما هر روز داشتن لئو یعنی شما جایی برای اشتباه ندارید و باید پیروز شوید.
* درباره استراحت فعلی او در تیم ملی چه فکری می‌کنید؟
این یک تصمیم شخصی است. فقط او می‌داند چه چیزی نیاز دارد و باید به آن احترام بگذارید.
* فکر می‌کنید آرژانتین می‌تواند در جام‌جهانی 2022 با مسی قهرمان شود؟ او 35 ساله خواهد شد.
البته. ولی این نیاز به یک فرآیند دارد و باید برخی مسائل در این راه اصلاح شود. برای جام‌جهانی بعدی یا کوپا آمه‌ریکا نیاز به سازماندهی و اعتماد نامحدود دارید. اگر در کوپا آمه‌ریکا قهرمان نشدیم به آن فرآیند ادامه دهیم. این دیوانگی که که اگر قهرمان نشدیم بازنده هستیم، کافی است. اگر باور داشته باشید می‌توانید در آینده قهرمان شوید.
* موفقیت در آرژانتین یک هدف مشترک است.
شما باید به فرآیند احترام بگذارید. اگر نگذارید همه‌چیز پیچیده خواهد شد. تصور کنید مسی از ثبات بالایی در اسپانیا برخوردار است. او زمانش را مدیریت می‌کند و به کشورش آرژانتین می‌آید و باید با یک هیجان دسته‌جمعی خیلی زیاد پیروز شود. اگر پیروز نشود از او انتقاد خواهد شد. بنابرین او نمی‌تواند لذت ببرد یا پیروز شود.
* آیا با انتقاد مارادونا نسبت به اسکالونی که گفته نمی‌تواند ترافیک را هم هدایت کند موافق هستید؟
من همیشه یک چیز را گفته‌ام، درباره خودم صحبت می‌کنم نه چیزی که دیگران فکر می‌کنند.
