به گزارش خبرورزشی، ملوان در لیگ برتر نه! این خیلی چیز عجیبی نیست چراکه قبلاً هم اتفاق افتاده بود ملوان از لیگ برتر به دسته اول سقوط کند، اما حضور در قعر جدول بازی‌های لیگ یک اتفاقی است که در گذشته کمتر دیده بودیم و آخرین بار به یاد نداریم کی ملوان در قعر جدول بازی‌های دسته اول بوده است.
بعد از این باخت مدیر‌عامل خطاب به فرهاد پورغلامی گفت: فعلاً در تمرینات تیم شرکت نکند تا هیئت‌مدیره باشگاه در مورد کادر فنی تصمیم بگیرد. شاید این تصمیم با قعر‌نشینی ملوان توجیه شود، اما اگر قرار باشد همان‌هایی که قبلاً در ملوان بوده‌اند دوباره به این تیم بیایند، بازگشت به عقب است.
ملوان در روز‌های حضور اسکوچیچ مایه غرور و مباهات بود و این نشان می‌دهد ملوان از حضور غیربومی‌ها تجربیات خوبی به دست آورده بود و چه خوب که این کار را تکرار کند. چه لزومی وجود دارد که همیشه مربی ملوان بومی باشد؟ کدام تیم در فوتبال ایران است که همیشه مربی اش بومی بوده باشد؟
ملوان در پیله‌ای است که خود بافته و اصلاً هم قصد ندارد از این پیله خارج شود. انزلی مهد فوتبال است، اما این اصلاً دلیل قانع‌کننده‌ای نیست که همیشه مربی این تیم، بومی باشد. در اهواز که همانند انزلی مهد فوتبال است، اکنون مربی خارجی فولاد را اداره می‌کند. از این مثال‌ها زیاد هستند.
فوتبال بدون مرز است. جغرافیا در فوتبال معنی ندارد و باشگاه ملوان برای اینکه آینده متفاوتی را رقم بزند، باید تصورش را تغییر دهد. امروز کدام مربی بومی انزلی در یک تیم خوب حضور دارد؟ وقتی چنین پتانسیلی در فوتبال انزلی وجود ندارد، چه اشکالی پیش می‌آید تیم یک مربی خوب غیربومی به خدمت بگیرد؟ ملوان با مربی بومی بد نتیجه بگیرد خوب است یا با مربی غیربومی خوب نتیجه بگیرد؟
حال و روز این روز‌های تیم ملوان مثل سکوی‌های تختی انزلی است؛ فرسوده و قدیمی. امیدواریم سکو‌های تختی انزلی به زودی زود بازسازی شوند.
نکته آخر اینکه قوی سپید نای پرواز ندارد. آقایان، به خاطر مردم خوب انزلی با استادیوم تختی و تیم ملوان مهربان باشید.