خبرورزشی/فتح‌االله فتحی: همان موقع که با نقره جهانی درخشید، معلوم بود پدیده نوظهور تالوی ایران است. ستاره‌ای به نام زهرا کیانی که در بازی‌های آسیایی جاکارتا هم نقره‌ای شد. نقره‌ای همسنگ طلای ۲۴ عیار. کیانی در فینال تالو نمایش قابل قبولی داشت، اما تجربه بالای تالوکار چینی بر جوانی دختر تاریخ‌ساز ایران چربید و برنده شد. شاید اگر کیانی با تجربه‌تر بود، حریف چینی را هم شکست می‌داد و اولین طلایی ایران لقب می‌گرفت، اما صعود او به فینال بازی‌های آسیایی هم افتخار بزرگی بود که می‌تواند سرآغازی برای مدال‌آوری بیشتر دختر تالوکار باشد.
مدال نوبرانه زهرا کیانی بهانه‌ای شد تا او مهمان این هفته گپ خبرورزشی باشد، زهرا کیانی در این گفتگو درباره اینکه چطور مسیر قهرمانی اش به سمت تالو تغییر کرد، بازی‌های آسیایی و برنامه‌های آینده اش حرف زد.
* ورزش را با چه رشته‌ای شروع کردی؟
ورزش را از ۶ سالگی با ژیمناستیک شروع کردم، در ۸ سالگی و در حالی که دو روز مانده بود به مسابقات قهرمانی کشور دستم شکست و همین موضوع باعث شد تا مسیر قهرمانی را در رشته دیگری که اعزام برون‌مرزی دارد، جست‌وجو کنم.
* چطور شد سمت ووشو رفتید؟
پس از اینکه ژیمناستیک را رها کردم، با راهنمایی یکی از دوستانم وارد تالو شدم، البته ابتدا علاقه زیادی به آن نداشتم، اما وقتی شباهت آن را با ژیمناستیک و لباس‌های رنگی، سلاح‌های مختلف و حرکات زیبای او دیدم به این رشته علاقه‌مند شدم.
مدال نوبرانه زهرا کیانی بهانه‌ای شد تا او مهمان این هفته گپ خبرورزشی باشد، زهرا کیانی در این گفتگو درباره اینکه چطور مسیر قهرمانی اش به سمت تالو تغییر کرد، بازی‌های آسیایی و برنامه‌های آینده اش حرف زد.
* ورزش را با چه رشته‌ای شروع کردی؟
ورزش را از ۶ سالگی با ژیمناستیک شروع کردم، در ۸ سالگی و در حالی که دو روز مانده بود به مسابقات قهرمانی کشور دستم شکست و همین موضوع باعث شد تا مسیر قهرمانی را در رشته دیگری که اعزام برون‌مرزی دارد، جست‌وجو کنم.
* چطور شد سمت ووشو رفتید؟
پس از اینکه ژیمناستیک را رها کردم، با راهنمایی یکی از دوستانم وارد تالو شدم، البته ابتدا علاقه زیادی به آن نداشتم، اما وقتی شباهت آن را با ژیمناستیک و لباس‌های رنگی، سلاح‌های مختلف و حرکات زیبای او دیدم به این رشته علاقه‌مند شدم.
* چند سالگی وارد تیم ملی شدید؟
از ۱۰ سالگی هم روند اعزام‌های بین‌المللی من شروع شد. سال اول در مسابقات تالو مدال برنز کسب کردم. بعد از آن در انتخابی درون اردویی حضور پیدا کردم و با برتری مقابل حریفان به اردوی تیم ملی دعوت شدم، اما در انتخابی آخر نتوانستم در ترکیب تیم ملی قرار بگیرم و دو سال پشت خط ماندم. تا اینکه سال سوم همراه تیم ملی به مسابقات جهانی رفتم و مدال نقره گرفتم.
* فکر می‌کردی به بازی‌های آسیایی اعزام شوید؟
زمانی که با ۱۵ سال سن اولین مدال بزرگسالان را کسب کردم در ذهنم رؤیای چنین روزی را طراحی کرده بودم و تمام تلاشم را برای کسب مدال در بازی‌های آسیایی جاکارتا می‌کردم. این مسابقات سطح بسیار بالایی دارد و هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود. ما سالانه مسابقات جهانی و آسیایی داریم، اما بهترین‌های هر رشته در این بازی‌ها در این ۴ سال انتخاب می‌شوند تا در بازی‌های آسیایی شرکت کنند. به همین دلیل این مدال برای من بسیار ارزشمند است و افتخاری است که نصیب من و مردم ایران شد.
* اردو‌ها چطور بود؟
قبل از اعزام به بازی‌های آسیایی، حدود ۴ ماه اردوی تدارکاتی داشتیم و بعد از آن فدراسیون یک ماه اردوی جداگانه برای تالوکاران در نظر گرفت که زیر نظر مربی چینی فرم‌های مختلف را تمرین کردیم که خیلی برایمان مفید بود.
*چطور مسافر جاکارتا شدید؟
ابتدا مسابقات کشوری برگزار شد که در نهایت سه نفر اول فرم‌های مختلف به اردوی تیم ملی دعوت شدند، سپس ۵، ۶ انتخابی درون اردویی برگزارشد تا نفرات اعزامی به بازی‌های آسیایی جاکارتا مشخص شدند و من هم در جمع نفرات اعزامی بودم.
* میزبانی اندونزیایی‌ها چطور بود؟
برای من که اولین تجربه‌ام بود، میزبانی اندونزی خوب بود، کادر اجرایی با نظم خاصی فعالیت می‌کردند، غذا و امکانات بسیارخوب بود و در رستوران غذا‌های همه کشور‌های آسیایی طبخ می‌شد قسمتی هم وجود داشت که فست فود سرو می‌کردند.
* از مدالت راضی هستید؟
نقره‌ای که گرفتم برای من ارزش طلا داشت، مضاف براینکه تجربه من از رقیبان اصلی‌ام بسیار کمتر بود، تالوکار ویتنامی که امسال سوم شد در بازی‌های آسیایی اینچئون طلا گرفته بود، فرم اول را با تالوکار ویتنامی هم امتیاز شدم و در فرم دوم تنها با اختلاف یک صدم از او جلو افتادم و نقره گرفتم، حریف چینی هم به طلا رسید.
از ۱۰ سالگی هم روند اعزام‌های بین‌المللی من شروع شد. سال اول در مسابقات تالو مدال برنز کسب کردم. بعد از آن در انتخابی درون اردویی حضور پیدا کردم و با برتری مقابل حریفان به اردوی تیم ملی دعوت شدم، اما در انتخابی آخر نتوانستم در ترکیب تیم ملی قرار بگیرم و دو سال پشت خط ماندم. تا اینکه سال سوم همراه تیم ملی به مسابقات جهانی رفتم و مدال نقره گرفتم.
* فکر می‌کردی به بازی‌های آسیایی اعزام شوید؟
زمانی که با ۱۵ سال سن اولین مدال بزرگسالان را کسب کردم در ذهنم رؤیای چنین روزی را طراحی کرده بودم و تمام تلاشم را برای کسب مدال در بازی‌های آسیایی جاکارتا می‌کردم. این مسابقات سطح بسیار بالایی دارد و هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود. ما سالانه مسابقات جهانی و آسیایی داریم، اما بهترین‌های هر رشته در این بازی‌ها در این ۴ سال انتخاب می‌شوند تا در بازی‌های آسیایی شرکت کنند. به همین دلیل این مدال برای من بسیار ارزشمند است و افتخاری است که نصیب من و مردم ایران شد.
* اردو‌ها چطور بود؟
قبل از اعزام به بازی‌های آسیایی، حدود ۴ ماه اردوی تدارکاتی داشتیم و بعد از آن فدراسیون یک ماه اردوی جداگانه برای تالوکاران در نظر گرفت که زیر نظر مربی چینی فرم‌های مختلف را تمرین کردیم که خیلی برایمان مفید بود.
*چطور مسافر جاکارتا شدید؟
ابتدا مسابقات کشوری برگزار شد که در نهایت سه نفر اول فرم‌های مختلف به اردوی تیم ملی دعوت شدند، سپس ۵، ۶ انتخابی درون اردویی برگزارشد تا نفرات اعزامی به بازی‌های آسیایی جاکارتا مشخص شدند و من هم در جمع نفرات اعزامی بودم.
* میزبانی اندونزیایی‌ها چطور بود؟
برای من که اولین تجربه‌ام بود، میزبانی اندونزی خوب بود، کادر اجرایی با نظم خاصی فعالیت می‌کردند، غذا و امکانات بسیارخوب بود و در رستوران غذا‌های همه کشور‌های آسیایی طبخ می‌شد قسمتی هم وجود داشت که فست فود سرو می‌کردند.
* از مدالت راضی هستید؟
نقره‌ای که گرفتم برای من ارزش طلا داشت، مضاف براینکه تجربه من از رقیبان اصلی‌ام بسیار کمتر بود، تالوکار ویتنامی که امسال سوم شد در بازی‌های آسیایی اینچئون طلا گرفته بود، فرم اول را با تالوکار ویتنامی هم امتیاز شدم و در فرم دوم تنها با اختلاف یک صدم از او جلو افتادم و نقره گرفتم، حریف چینی هم به طلا رسید.
* مقابل حریف چینی استرس داشتید؟
استرس نداشتم، چون برای اولین بار نبود که با تالوکاران چینی فرم می‌زدم، اما تجربه حریف چینی بیشتر بود.
* چقدر به کسب مدال امیدوار بودید؟
قبل از اینکه به جاکارتا بروم، اطمینان داشتم با دست پر برمی‌گردم. حالا هم خیلی خوشحالم که اولین تجربه‌ام با مدال بود، البته دوست داشتم اولین حضورم طلایی باشد، اما قسمت نشد.
* بعد از کسب مدال اولین نفر با چه کسی صحبت کردید؟
بعد از کسب مدال اول با مادرم صحبت کردم و خبر مدال نقره را دادم. وقتی به او گفتم خیلی خوشحال شد و اشک شوق ریخت.
* آیا داوری در رنگ مدال تو تأثیری داشت؟
نمی‌توانم بگویم که داوری‌ها بی‌تأثیر نبود، فکر می‌کنم داوری‌ها اختلاف ما را با چینی‌ها بیشتر از آنچه که بود نشان می‌داد. شاید اگر بازیکن چینی حریفم نبود یکسری از حرکات خطا گرفته می‌شد، اما داوران برای تالوکار چینی خطا نمی‌گرفتند.
استرس نداشتم، چون برای اولین بار نبود که با تالوکاران چینی فرم می‌زدم، اما تجربه حریف چینی بیشتر بود.
* چقدر به کسب مدال امیدوار بودید؟
قبل از اینکه به جاکارتا بروم، اطمینان داشتم با دست پر برمی‌گردم. حالا هم خیلی خوشحالم که اولین تجربه‌ام با مدال بود، البته دوست داشتم اولین حضورم طلایی باشد، اما قسمت نشد.
* بعد از کسب مدال اولین نفر با چه کسی صحبت کردید؟
بعد از کسب مدال اول با مادرم صحبت کردم و خبر مدال نقره را دادم. وقتی به او گفتم خیلی خوشحال شد و اشک شوق ریخت.
* آیا داوری در رنگ مدال تو تأثیری داشت؟
نمی‌توانم بگویم که داوری‌ها بی‌تأثیر نبود، فکر می‌کنم داوری‌ها اختلاف ما را با چینی‌ها بیشتر از آنچه که بود نشان می‌داد. شاید اگر بازیکن چینی حریفم نبود یکسری از حرکات خطا گرفته می‌شد، اما داوران برای تالوکار چینی خطا نمی‌گرفتند.
* در مراسم افتتاحیه شرکت نکردید؟
صبح روز بعد مسابقه داشتم، به همین خاطر با هماهنگی با رئیس فدراسیون و کادر فنی در مراسم افتتاحیه شرکت نکردم و مراسم را در دهکده و از تلویزیون تماشا کردم.
*عروسک‌های مسابقات چطور بود؟
همه عروسک‌های مدال‌آوران بازی‌های آسیایی را دوست داشتم، اما جوجه مدال برنز را بیشتر دوست داشتم، با خنده ولی رنگ مدالش را نه.
* وضعیت تحصیلی‌ات چطور است؟
پیش دانشگاهی را تمام کردم و در حال حاضر درگیر امتحانات هستم. سال قبل هم درآزمون کنکور شرکت کردم و از آنجا که در اردو بودم و فرصت درس خواندن نداشتم، نتیجه آن‌طور که می‌خواستم نشد.
* به چه رشته‌ای علاقه دارید؟
در حال حاضر دانش‌آموز پیش دانشگاهی در رشته تجربی هستم. علاقه خودم این است که در رشته فیزیوتراپی و داروسازی ادامه تحصیل بدهم، اما نمی‌دانم با این حجم سنگین تمرینات می‌توانم در کنکور شرکت کنم با خیر. امیدوارم مسؤولان شرایطی ویژه‌ای برای ورزشکاران در کنکور قائل شوند تا از تحصیل عقب نمانیم.
* برای آینده چه برنامه‌ای دارید؟
سال آینده مسابقات جهانی را پیش‌رو داریم. بعد از بازی‌های آسیایی تمرینات را شروع کرده‌ام، اما برنامه اصلی من بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ چین است، چون می‌خواهم با طلای این بازی‌ها، مدال نقره جاکارتا را فراموش کنم.
* سقف آرزوهایت کجاست؟
آرزوهایم سقفی ندارد، آنقدر هدف دارم که دوست دارم به همه آن‌ها دست پیدا کنم. به همین دلیل تصمیم گرفته‌ام تا جایی که بتوانم تلاش کنم و به آرزوهایم برسم.
* شناختی ازحریفانت داشتید؟
رقبای من چین و ویتنام بودند که قهرمان چند دوره بازی‌های آسیایی محسوب می‌شوند.
صبح روز بعد مسابقه داشتم، به همین خاطر با هماهنگی با رئیس فدراسیون و کادر فنی در مراسم افتتاحیه شرکت نکردم و مراسم را در دهکده و از تلویزیون تماشا کردم.
*عروسک‌های مسابقات چطور بود؟
همه عروسک‌های مدال‌آوران بازی‌های آسیایی را دوست داشتم، اما جوجه مدال برنز را بیشتر دوست داشتم، با خنده ولی رنگ مدالش را نه.
* وضعیت تحصیلی‌ات چطور است؟
پیش دانشگاهی را تمام کردم و در حال حاضر درگیر امتحانات هستم. سال قبل هم درآزمون کنکور شرکت کردم و از آنجا که در اردو بودم و فرصت درس خواندن نداشتم، نتیجه آن‌طور که می‌خواستم نشد.
* به چه رشته‌ای علاقه دارید؟
در حال حاضر دانش‌آموز پیش دانشگاهی در رشته تجربی هستم. علاقه خودم این است که در رشته فیزیوتراپی و داروسازی ادامه تحصیل بدهم، اما نمی‌دانم با این حجم سنگین تمرینات می‌توانم در کنکور شرکت کنم با خیر. امیدوارم مسؤولان شرایطی ویژه‌ای برای ورزشکاران در کنکور قائل شوند تا از تحصیل عقب نمانیم.
* برای آینده چه برنامه‌ای دارید؟
سال آینده مسابقات جهانی را پیش‌رو داریم. بعد از بازی‌های آسیایی تمرینات را شروع کرده‌ام، اما برنامه اصلی من بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ چین است، چون می‌خواهم با طلای این بازی‌ها، مدال نقره جاکارتا را فراموش کنم.
* سقف آرزوهایت کجاست؟
آرزوهایم سقفی ندارد، آنقدر هدف دارم که دوست دارم به همه آن‌ها دست پیدا کنم. به همین دلیل تصمیم گرفته‌ام تا جایی که بتوانم تلاش کنم و به آرزوهایم برسم.
* شناختی ازحریفانت داشتید؟
رقبای من چین و ویتنام بودند که قهرمان چند دوره بازی‌های آسیایی محسوب می‌شوند.
* روی سکو به چه چیزی فکر می‌کردید؟
به سختی‌هایی که در طول اردو‌ها کشیده بودم، با خودم حرف می‌زدم، به این فکر می‌کردم که دور بعدی بازی‌ها که در چین برگزار می‌شود فقط باید طلا بگیرم تا نقره جاکارتا را فراموش کنم.
* نزدیکترین دوست به تو چه کسی است؟
دوستان زیادی دارم، اما صمیمی‌ترین دوستم بهناز اسدیان است که تالو را به من معرفی کرد. ما از ۶ سالگی مثل خواهر با هم هستیم.
* تالو سخت‌تر است یا ساندا؟
هر کدام از این رشته‌ها سختی‌های خودش را دارد. ساندا به خاطر درگیر شدن مبارزان با یکدیگر آسیب‌دیدگی‌هایی دارد، البته تالو هم آسیب‌دیدگی‌های مختص خودش را دارد. ما در تالو مبارزه نمی‌کنیم و کسی هم به ما آسیب نمی‌رساند. در واقع خودمان به خودمان آسیب می‌زنیم. آن هم زمانی که برای اجرای فرم فرود می‌آییم و یا اینکه احتمال دارد وقتی با سلاح کار می‌کنیم با برخورد آن‌ها به خودمان آسیب برسانیم. علاوه بر آن تالو یک رشته نمایشی است و خیلی با ظرافت اجرا می‌شود و یک لغزش کوچک کافی است تا رنگ مدالت را تغییر دهد، اما درساندا این‌طور نیست و مبارز وقت جبران امتیازات عقب افتاده را دارد.
* دوری از خانواده سخت بود؟
دوری از خانواده برایم بسیار سخت بود، اما به هدفم و اینکه با کسب مدال خانواده‌ام خوشحال می‌شوند فکر می‌کردم تا سختی‌ها را تحمل کنم.
* تفریح اصلی‌تان چیست؟
زیاد وقت نمی‌کنم به تفریح بپردازم. بیشتر اوقات یا مدرسه هستم یا تمرین می‌کنم.
* رمز موفقیت خود را در چه می‌دانید؟
موفقیت یک ورزشکار علاوه بر تمرین و پشتکار، به حمایت دارد. تشویق‌های پدر و مادرم که همواره در تمام مراحل زندگی با من هستند همراه با تلاش مربیانم باعث شد تا به این موفقیت‌ها دست پیدا کنم. حالا تالو با این پشتوانه برای من یک عشق است و بخشی از زندگی من به شمار می‌رود.
به سختی‌هایی که در طول اردو‌ها کشیده بودم، با خودم حرف می‌زدم، به این فکر می‌کردم که دور بعدی بازی‌ها که در چین برگزار می‌شود فقط باید طلا بگیرم تا نقره جاکارتا را فراموش کنم.
* نزدیکترین دوست به تو چه کسی است؟
دوستان زیادی دارم، اما صمیمی‌ترین دوستم بهناز اسدیان است که تالو را به من معرفی کرد. ما از ۶ سالگی مثل خواهر با هم هستیم.
* تالو سخت‌تر است یا ساندا؟
هر کدام از این رشته‌ها سختی‌های خودش را دارد. ساندا به خاطر درگیر شدن مبارزان با یکدیگر آسیب‌دیدگی‌هایی دارد، البته تالو هم آسیب‌دیدگی‌های مختص خودش را دارد. ما در تالو مبارزه نمی‌کنیم و کسی هم به ما آسیب نمی‌رساند. در واقع خودمان به خودمان آسیب می‌زنیم. آن هم زمانی که برای اجرای فرم فرود می‌آییم و یا اینکه احتمال دارد وقتی با سلاح کار می‌کنیم با برخورد آن‌ها به خودمان آسیب برسانیم. علاوه بر آن تالو یک رشته نمایشی است و خیلی با ظرافت اجرا می‌شود و یک لغزش کوچک کافی است تا رنگ مدالت را تغییر دهد، اما درساندا این‌طور نیست و مبارز وقت جبران امتیازات عقب افتاده را دارد.
* دوری از خانواده سخت بود؟
دوری از خانواده برایم بسیار سخت بود، اما به هدفم و اینکه با کسب مدال خانواده‌ام خوشحال می‌شوند فکر می‌کردم تا سختی‌ها را تحمل کنم.
* تفریح اصلی‌تان چیست؟
زیاد وقت نمی‌کنم به تفریح بپردازم. بیشتر اوقات یا مدرسه هستم یا تمرین می‌کنم.
* رمز موفقیت خود را در چه می‌دانید؟
موفقیت یک ورزشکار علاوه بر تمرین و پشتکار، به حمایت دارد. تشویق‌های پدر و مادرم که همواره در تمام مراحل زندگی با من هستند همراه با تلاش مربیانم باعث شد تا به این موفقیت‌ها دست پیدا کنم. حالا تالو با این پشتوانه برای من یک عشق است و بخشی از زندگی من به شمار می‌رود.
