خبرورزشی/مهدی شیروانی؛ نتایج عجیب و دور از تصور کشتی کشورمان در مسابقات جهانی بوداپست شگفتی بسیاری از علاقمندان به این ورزش را برانگیخت. هرچند عوامل بسیار زیادی در خلق این شگفتی دور از انتظار به ویژه در کشتی آزاد تأثیر داشت، که در این مقال نمیتوان به همه عوامل پرداخت، اما میتوان به گوشهای از آنها اشاره کرد. قطعاً در آینده بیشتر پیرامون این موضوع کنکاش خواهیم کرد و نظرات مختلف اعم از موافقان و مخالفان فدراسیون، شورای فنی، انتخابی تیمهای ملی، اختلافات، جنگ و جدلهای فدراسیون کشتی و وزارت ورزش، رفتار و برخورد آنها با هم بیشتر خواهیم نوشت، اما با توجه به سخنان جناب داورزنی معاون وزیر ورزش که دیروز خبرگزاریها از قول ایشان نوشتند بیشترین حمایت ارزی، اعتباری و موافقتهای شورای برونمرزی برای اعزامهای کشتی بوده و از ابتدای سال تاکنون هم ۱۰ و نیم میلیارد تومان نقدی به کشتی پرداخت شده و حدود ۵۰۰ هزار دلار هم سهمیه ارزی گرفته است مطالب زیر قابل ذکر است.
جناب داورزنی معاون محترم وزیر، نگارنده استدعا دارد همزمان با پرداخت این مبالغ به کشتی میشود بفرمایید به والیبال چند میلیارد تومان و چه میزان سهمیه ارزی واگذار شده است؟! آیا ارز والیبال هم دقایقی قبل از پرواز به آنها تحویل شد؟! در راستای روشنگری بیشتر پیرامون ناکامی کشتی باز هم خواهیم نوشت.
در رابطه با ناکامی کشتی با گروهی از بزرگان و نامداران کشتی به گفتگو نشستیم که امروز نظر تعدادی از این عزیزان تقدیم میشود.
جناب داورزنی معاون محترم وزیر، نگارنده استدعا دارد همزمان با پرداخت این مبالغ به کشتی میشود بفرمایید به والیبال چند میلیارد تومان و چه میزان سهمیه ارزی واگذار شده است؟! آیا ارز والیبال هم دقایقی قبل از پرواز به آنها تحویل شد؟! در راستای روشنگری بیشتر پیرامون ناکامی کشتی باز هم خواهیم نوشت.
در رابطه با ناکامی کشتی با گروهی از بزرگان و نامداران کشتی به گفتگو نشستیم که امروز نظر تعدادی از این عزیزان تقدیم میشود.
امسال هم نباید پشت قرعه بد و جوانگرایی مخفی شویم
کاوه: این نتایج میگوید اشتباه داشتیم
محسن کاوه سرمربی اسبق تیم ملی کشتی آزاد به خبرورزشی چنین گفت:
* بارها گفته و باز هم تأکید میکنم اگر اشتباهاتمان در سال گذشته و مسابقات جهانی پاریس را میپذیرفتیم و برای برطرف ساختن آنها طی یک سال کار میکردیم، قطعاً امروز در چنین شرایطی گرفتار نمیشدیم.
* البته فقط اعتراف به اشتباهات کافی نیست و باید خیلی بیشتر و بهتر از گذشته کار کرد و زحمت کشید تا آن اشباهات را جبران کنیم ولی همین که بپذیریم خطا و اشتباه داشتهایم و برای برطرف کردن آن برنامهریزی و عمل کنیم، مطمئناً به نتایج خوبی میرسیم.
* به جای مخفی شدن پشت بعضی شعارها و حرفهای قشنگ که خودمان را نیز گمراه میکند، باید دنبال راه چاره برای جلوگیری از تکرار این اتفاقات باشیم.
* باید بپذیریم که الان در بعضی اوزان اصلاً پشتوانه نداریم. حدود شش سال شاید هم بیشتر، آقای خادم هدایت کشتی بهویژه تیم ملی کشتی آزاد را برعهده دارد و اشراف کاملی بر تیم ملی دارد. الان دیگر وقت بهانه آوردن نیست و باید ایشان بپذیرد که حتماً در نحوه انتخابیهایمان ایراداتی داشتهایم که نتیجه اش این شده یا در اعزام به تورنمنتهای بینالمللی و برونمرزی هم حتماً ایراداتی داشتهایم که این نتیجه را در بوداپست گرفتیم.
* امسال هم نباید پشت قرعه بد یا اقدام به جوانگرایی مخفی شویم. همین الان باید بپذیریم که اشتباه کردهایم و با درس گرفتن از همین اشتباهات، آیندهای روشن برای کشتی و تیم ملی کشورمان بسازیم.
* به نظر من اختلاف نظر فدراسیون کشتی با وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک باید به پایان برسد و هر روز یکی از این طرف یا یکی از آن طرف با حرفهایشان روی روح و روان همدیگر سوهان نکشند و با روحیه و اعصاب یکدیگر بازی نکنند.
* قطعاً فدراسیون کشتی، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش همه حلقههای یک زنجیر هستند که باید با تعامل و همفکری در راه موفقیت گام بردارند و هرچه این مشکلات و اختلافات ادامه داشته باشد، بیش از همه کشتی و تیمهای ملی ما متضرر میشوند.
* به اعتقاد من طی ۴، ۵ سال اخیر هم تغییرات زیاد در هدایت تیم ملی باعث شد کشتی فرنگی ضربه بخورد و در مجارستان خوب نتیجه نگرفتیم.
محسن کاوه سرمربی اسبق تیم ملی کشتی آزاد به خبرورزشی چنین گفت:
* بارها گفته و باز هم تأکید میکنم اگر اشتباهاتمان در سال گذشته و مسابقات جهانی پاریس را میپذیرفتیم و برای برطرف ساختن آنها طی یک سال کار میکردیم، قطعاً امروز در چنین شرایطی گرفتار نمیشدیم.
* البته فقط اعتراف به اشتباهات کافی نیست و باید خیلی بیشتر و بهتر از گذشته کار کرد و زحمت کشید تا آن اشباهات را جبران کنیم ولی همین که بپذیریم خطا و اشتباه داشتهایم و برای برطرف کردن آن برنامهریزی و عمل کنیم، مطمئناً به نتایج خوبی میرسیم.
* به جای مخفی شدن پشت بعضی شعارها و حرفهای قشنگ که خودمان را نیز گمراه میکند، باید دنبال راه چاره برای جلوگیری از تکرار این اتفاقات باشیم.
* باید بپذیریم که الان در بعضی اوزان اصلاً پشتوانه نداریم. حدود شش سال شاید هم بیشتر، آقای خادم هدایت کشتی بهویژه تیم ملی کشتی آزاد را برعهده دارد و اشراف کاملی بر تیم ملی دارد. الان دیگر وقت بهانه آوردن نیست و باید ایشان بپذیرد که حتماً در نحوه انتخابیهایمان ایراداتی داشتهایم که نتیجه اش این شده یا در اعزام به تورنمنتهای بینالمللی و برونمرزی هم حتماً ایراداتی داشتهایم که این نتیجه را در بوداپست گرفتیم.
* امسال هم نباید پشت قرعه بد یا اقدام به جوانگرایی مخفی شویم. همین الان باید بپذیریم که اشتباه کردهایم و با درس گرفتن از همین اشتباهات، آیندهای روشن برای کشتی و تیم ملی کشورمان بسازیم.
* به نظر من اختلاف نظر فدراسیون کشتی با وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک باید به پایان برسد و هر روز یکی از این طرف یا یکی از آن طرف با حرفهایشان روی روح و روان همدیگر سوهان نکشند و با روحیه و اعصاب یکدیگر بازی نکنند.
* قطعاً فدراسیون کشتی، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش همه حلقههای یک زنجیر هستند که باید با تعامل و همفکری در راه موفقیت گام بردارند و هرچه این مشکلات و اختلافات ادامه داشته باشد، بیش از همه کشتی و تیمهای ملی ما متضرر میشوند.
* به اعتقاد من طی ۴، ۵ سال اخیر هم تغییرات زیاد در هدایت تیم ملی باعث شد کشتی فرنگی ضربه بخورد و در مجارستان خوب نتیجه نگرفتیم.
نباید رسول را از دست بدهیم، او برود یک غریبه با کشتی میآورند
محبی: رئیس فدراسیون نباید هرچه دلش میخواهد انجام دهد
محمدحسن محبی سرمربی اسبق تیم ملی کشتی آزاد بعد از ناکامیهای کشتی در بوداپست به خبرورزشی چنین گفت:
* سال گذشته با یک طلا نهم شدیم. امسال با ۳ برنز ششم شدیم که از نظر تعداد مدال نسبت به سال قبل نتیجه خوبی بوده، بهویژه نسبت به کشتی فرنگی که حتی تا روز آخر مسابقات از کسب یک مدال برنز هم محروم بود، (فقط مهدی علیاری شانس داشت که در گروه بازندههای ۹۷ کیلو برای کسب مدال برنز کشتی بگیرد). باید بگوییم کشتی آزاد بهتر نتیجه گرفته ولی آیا استحقاق کشتی ما همین نتایج است؟!
* کشتی فرنگی ما داشت یکی از مدعیان مطرح و اصلی قهرمانی و کسب مدال در دنیا میشد، قطعاً این نتایج بههیچوجه در شأن و اعتبار و قابلیتهای بچههای کشتی فرنگی ما نیست و من هم مثل همه مردم از این اتفاق ناراحت هستم.
* خوشبختانه خود رسول خادم هم قبول دارد که نتایج ما در مجارستان یک ناکامی بوده و در نامه به رئیس جمهوری نیز به آن اشاره کرده است.
* اصلاً یکی از مشکلات ما این است که رسول خادم هیچکس را قبول ندارد و رفتارش متفاوت با جایگاه اوست.
* من خودم چه آن زمانی که کشتی میگرفتم یا آن زمانی که سرمربی تیم ملی بودم همیشه دیدهام که رؤسای فدراسیونها چه آن زمان که آقای صنعتکاران رئیس بودند یا سایر رؤسای فدراسیونها، همیشه با رئیس سازمان تربیتبدنی وقت رفتار احترامآمیز داشتند ولی الان رئیس فدراسیون ما به جای نامهنگاری با وزیر ورزش، مستقیم به رئیس جمهوری نامه مینویسد که متأسفانه این یک نوع بیاحترامی به وزیر ورزش و مسئول اول ورزش کشور است.
* این صحیح نیست که به جای تعامل و همکاری، تبادلنظر و همفکری با وزیر ورزش به مسئول بالاتر نامه بزنیم و به قول معروف وزیر را دور بزنیم. البته شاید بعضی از معاونان وزیر ورزش هم در این میان مشکلاتی را ایجاد کرده باشند و باعث بروز بعضی مشکلات و کدورتها شده باشند ولی باید این را نیز در نظر گرفت که بعضی از همکاران خادم در فدراسیون هم همان رفتار آن معاونان وزیر ورزش را تکرار کرده و انجام دادهاند.
* اگر رسول خادم با این نامهنگاریها به فکر مسائل دیگری به غیر از کشتی است، نباید کشتی را قربانی خواستههای خودش کند. او اگر هم تمایل دارد مثل سابق فعالیت سیاسی یا اجتماعی داشته باشد، به شورای شهر یا مجلس یا هیئت دولت برود، بهتر است به فعالیت سیاسی بپردازد نه اینکه کشتی را قربانی خواستههای خودش کند.
* هرچند در نامه اخیر خادم به رئیس جمهور گفته شده شاید وزیر در کابینه هیئت دولت با ریاست جمهوری «رودربایستی» کند و نتواند همه مشکلات را بگوید و او به عنوان فردی که با این مشکلات دست به گریبان است، موضوع را به رئیس جمهوری میگوید تا چارهاندیشی شود ولی من فکر میکنم همین کار هم اشتباه بود.
* متأسفانه بزرگان و پیشکسوتان و استخوان خردکردههای کشتی در شورای فنی هم فقط سعی میکنند هر کاری که خادم انجام میدهد را تأیید کنند و گویا وظیفه آنها این است که به جای تأمین منافع کشتی فقط کارهای رئیس فدراسیون را تأیید کنند.
* یکی از گلایههایی که از پیشکسوتان و اعضای محترم شورای فنی دارم این است که برای واگذاری مجدد سرمربیگری تیم ملی کشتی آزاد به رسول خادم گفتند به غیر از او هیچکس را برای هدایت تیم ملی نداریم. به نظر من این حرف، نهایت کملطفی، بیاحترامی و نادیده گرفتن توانمندیهای قهرمانان و مربیان زحمتکش، کاربلد و امتحان پسداده کشتی ما بود که طی سالهای گذشته خدمات بسیار زیادی به کشتی انجام داده و موفقیتهای خوبی هم به دست آوردهاند.
* هنوز یادمان نرفته که در زمان جنگ و موقعی که با مشکلاتی هزار برابر بیشتر از الان دست به گریبان بودیم و با تمام کمبودها و تنگناهایی که داشتیم با مربیانی مثل مرحوم سیدعباسی یا مرحوم معزیپور در مسابقات شرکت میکردیم و مدال هم میگرفتیم. پس نباید زحمات مربیان را نادیده بگیریم و بگوییم هیچکس را نداریم سرمربی تیم ملی شود.
* مگر اکبر فلاح تجربه یا عملکرد بدی داشته که فرصت خدمت به او داده نمیشود؟ مگر محسن کاوه تجربه یا عملکرد بدی داشته که فرصت خدمت از او گرفته میشود؟ خوب وقتی قرار است با بهترین فرد شایسته سرمربیگری به قول شما فقط ۳ برنز بگیریم و ششم شویم، با اکبر فلاح و محسن کاوه هم اگر بهتر از این نتیجه نگیریم، مطمئن باشید بدتر هم نتیجه نمیگیریم.
* سرمربی تیم ملی باید تمام فکر و ذکرش تیم ملی باشد، نه اینکه هم مسئولیت ریاست فدراسیونی و برطرف ساختن مشکلات و کمبودهای فدراسیون را پیگیری کند و هم به فکر آمادهسازی فنی، روحی، تدارکاتی و... ملیپوشان و کشتیگیران باشد. رسول خادم برای کمک و خدمت به کشتی باید رئیس فدراسیون بماند و یک نفر از همین مربیان توانمند، باتجربه و کاربلد را به عنوان سرمربی معرفی کند.
* من خودم شخصاً برای رئیس فدراسیونی یا سرمربیگری تیم ملی هیچ خوابی ندیدهام و اصلاً هیچ وقت برای خودم حرف نمیزنم، بلکه میگویم برای کمک به کشتی باید به سایر دلسوزان توانمند هم میدان داده شود نه اینکه همه کارها را یک نفر انجام دهد.
* اصلاً دوست ندارم رسول خادم را از دست بدهیم. چون اگر او را بردارند دوباره یک نفر ناآشنا با کشتی را میآورند به عنوان رئیس فدراسیون معرفی میکنند که متأسفانه مصیبت و مشکلات کشتی چند برابر میشود.
* به اعتقاد من پیشکسوتان و بزرگترهای کشتی، شورای فنی و اصحاب رسانه نباید به گونهای رفتار کنند که رئیس فدراسیون هرکاری انجام میدهد، آنها بگویند درست است. نباید رئیس فدراسیون هر کاری که دلش میخواهد انجام بدهد و اینها هم همگی تأیید کنند و هیچ حرفی نزنند.
* اگر رسول خادم اشتباه میکند باید به او هم گوشزد کنیم تا اصلاح کند. باید بدانیم اگر خادم اشتباهاتش را اصلاح نکند، خیلی بیشتر از سایرین به کشتی ضربه وارد میشود، زیرا او قهرمان جهان و المپیک ماست و اشتباهات دیگران را او نباید داشته باشد. پس اگر اشتباهاتش را به او نگوییم، دودش بیشتر به چشم کشتی و تیم ملی میرود.
* من قبل از مسابقات جهانی هم بارها گفتم و میدانستم باتوجه به رفتاری که رئیس فدراسیون ما دارد نمیتوانیم در مجارستان نتیجه بگیریم، مگر میشود با یک دست چند تا هندوانه برداشت؟
* این صحیح است که مردم ما کشتی را دوست دارند و به آن علاقهمند هستند ولی همین مردم نمیتوانند قبول کنند بدون توجه به منافع کشتی و تیم ملی، یک نفر هر کاری دلش خواست انجام دهد، حتی اگر آن یک نفر قهرمان جهان و المپیک باشد، حتی اگر آن یک نفر رسول خادم باشد.
* برای مردم ما موفقیت کشتی، برنامههای تضمینکننده پیروزی و کسب افتخار کشتی و نواخته شدن سرود کشورمان و به اهتزار درآمدن پرچم ایران از هر چیز و هر فرد و شخصی مهمتر و ارزشمندتر است.
* امروز دیگر هرچه میخواسته بشود رقم خورده، باید و نبایدها شده و لازم است به فکر فرداهای کشتی باشیم. همین امروز باید رسول خادم تکلیف خودش را با خودش روشن کند. اول بپذیرد که سرمربیگری تیم ملی را به فرد دیگری بدهد. این هم اصلاً پذیرفتنی نیست که برای سرمربیگری تیم ملی کسی را نداریم. رسول خادم هم فقط رئیس فدراسیون کشتی باشد و به گونهای مدیریت و برنامهریزی کند که کشتی ما در آینده بیش از این متضرر نشود.
محبی: رئیس فدراسیون نباید هرچه دلش میخواهد انجام دهد
محمدحسن محبی سرمربی اسبق تیم ملی کشتی آزاد بعد از ناکامیهای کشتی در بوداپست به خبرورزشی چنین گفت:
* سال گذشته با یک طلا نهم شدیم. امسال با ۳ برنز ششم شدیم که از نظر تعداد مدال نسبت به سال قبل نتیجه خوبی بوده، بهویژه نسبت به کشتی فرنگی که حتی تا روز آخر مسابقات از کسب یک مدال برنز هم محروم بود، (فقط مهدی علیاری شانس داشت که در گروه بازندههای ۹۷ کیلو برای کسب مدال برنز کشتی بگیرد). باید بگوییم کشتی آزاد بهتر نتیجه گرفته ولی آیا استحقاق کشتی ما همین نتایج است؟!
* کشتی فرنگی ما داشت یکی از مدعیان مطرح و اصلی قهرمانی و کسب مدال در دنیا میشد، قطعاً این نتایج بههیچوجه در شأن و اعتبار و قابلیتهای بچههای کشتی فرنگی ما نیست و من هم مثل همه مردم از این اتفاق ناراحت هستم.
* خوشبختانه خود رسول خادم هم قبول دارد که نتایج ما در مجارستان یک ناکامی بوده و در نامه به رئیس جمهوری نیز به آن اشاره کرده است.
* اصلاً یکی از مشکلات ما این است که رسول خادم هیچکس را قبول ندارد و رفتارش متفاوت با جایگاه اوست.
* من خودم چه آن زمانی که کشتی میگرفتم یا آن زمانی که سرمربی تیم ملی بودم همیشه دیدهام که رؤسای فدراسیونها چه آن زمان که آقای صنعتکاران رئیس بودند یا سایر رؤسای فدراسیونها، همیشه با رئیس سازمان تربیتبدنی وقت رفتار احترامآمیز داشتند ولی الان رئیس فدراسیون ما به جای نامهنگاری با وزیر ورزش، مستقیم به رئیس جمهوری نامه مینویسد که متأسفانه این یک نوع بیاحترامی به وزیر ورزش و مسئول اول ورزش کشور است.
* این صحیح نیست که به جای تعامل و همکاری، تبادلنظر و همفکری با وزیر ورزش به مسئول بالاتر نامه بزنیم و به قول معروف وزیر را دور بزنیم. البته شاید بعضی از معاونان وزیر ورزش هم در این میان مشکلاتی را ایجاد کرده باشند و باعث بروز بعضی مشکلات و کدورتها شده باشند ولی باید این را نیز در نظر گرفت که بعضی از همکاران خادم در فدراسیون هم همان رفتار آن معاونان وزیر ورزش را تکرار کرده و انجام دادهاند.
* اگر رسول خادم با این نامهنگاریها به فکر مسائل دیگری به غیر از کشتی است، نباید کشتی را قربانی خواستههای خودش کند. او اگر هم تمایل دارد مثل سابق فعالیت سیاسی یا اجتماعی داشته باشد، به شورای شهر یا مجلس یا هیئت دولت برود، بهتر است به فعالیت سیاسی بپردازد نه اینکه کشتی را قربانی خواستههای خودش کند.
* هرچند در نامه اخیر خادم به رئیس جمهور گفته شده شاید وزیر در کابینه هیئت دولت با ریاست جمهوری «رودربایستی» کند و نتواند همه مشکلات را بگوید و او به عنوان فردی که با این مشکلات دست به گریبان است، موضوع را به رئیس جمهوری میگوید تا چارهاندیشی شود ولی من فکر میکنم همین کار هم اشتباه بود.
* متأسفانه بزرگان و پیشکسوتان و استخوان خردکردههای کشتی در شورای فنی هم فقط سعی میکنند هر کاری که خادم انجام میدهد را تأیید کنند و گویا وظیفه آنها این است که به جای تأمین منافع کشتی فقط کارهای رئیس فدراسیون را تأیید کنند.
* یکی از گلایههایی که از پیشکسوتان و اعضای محترم شورای فنی دارم این است که برای واگذاری مجدد سرمربیگری تیم ملی کشتی آزاد به رسول خادم گفتند به غیر از او هیچکس را برای هدایت تیم ملی نداریم. به نظر من این حرف، نهایت کملطفی، بیاحترامی و نادیده گرفتن توانمندیهای قهرمانان و مربیان زحمتکش، کاربلد و امتحان پسداده کشتی ما بود که طی سالهای گذشته خدمات بسیار زیادی به کشتی انجام داده و موفقیتهای خوبی هم به دست آوردهاند.
* هنوز یادمان نرفته که در زمان جنگ و موقعی که با مشکلاتی هزار برابر بیشتر از الان دست به گریبان بودیم و با تمام کمبودها و تنگناهایی که داشتیم با مربیانی مثل مرحوم سیدعباسی یا مرحوم معزیپور در مسابقات شرکت میکردیم و مدال هم میگرفتیم. پس نباید زحمات مربیان را نادیده بگیریم و بگوییم هیچکس را نداریم سرمربی تیم ملی شود.
* مگر اکبر فلاح تجربه یا عملکرد بدی داشته که فرصت خدمت به او داده نمیشود؟ مگر محسن کاوه تجربه یا عملکرد بدی داشته که فرصت خدمت از او گرفته میشود؟ خوب وقتی قرار است با بهترین فرد شایسته سرمربیگری به قول شما فقط ۳ برنز بگیریم و ششم شویم، با اکبر فلاح و محسن کاوه هم اگر بهتر از این نتیجه نگیریم، مطمئن باشید بدتر هم نتیجه نمیگیریم.
* سرمربی تیم ملی باید تمام فکر و ذکرش تیم ملی باشد، نه اینکه هم مسئولیت ریاست فدراسیونی و برطرف ساختن مشکلات و کمبودهای فدراسیون را پیگیری کند و هم به فکر آمادهسازی فنی، روحی، تدارکاتی و... ملیپوشان و کشتیگیران باشد. رسول خادم برای کمک و خدمت به کشتی باید رئیس فدراسیون بماند و یک نفر از همین مربیان توانمند، باتجربه و کاربلد را به عنوان سرمربی معرفی کند.
* من خودم شخصاً برای رئیس فدراسیونی یا سرمربیگری تیم ملی هیچ خوابی ندیدهام و اصلاً هیچ وقت برای خودم حرف نمیزنم، بلکه میگویم برای کمک به کشتی باید به سایر دلسوزان توانمند هم میدان داده شود نه اینکه همه کارها را یک نفر انجام دهد.
* اصلاً دوست ندارم رسول خادم را از دست بدهیم. چون اگر او را بردارند دوباره یک نفر ناآشنا با کشتی را میآورند به عنوان رئیس فدراسیون معرفی میکنند که متأسفانه مصیبت و مشکلات کشتی چند برابر میشود.
* به اعتقاد من پیشکسوتان و بزرگترهای کشتی، شورای فنی و اصحاب رسانه نباید به گونهای رفتار کنند که رئیس فدراسیون هرکاری انجام میدهد، آنها بگویند درست است. نباید رئیس فدراسیون هر کاری که دلش میخواهد انجام بدهد و اینها هم همگی تأیید کنند و هیچ حرفی نزنند.
* اگر رسول خادم اشتباه میکند باید به او هم گوشزد کنیم تا اصلاح کند. باید بدانیم اگر خادم اشتباهاتش را اصلاح نکند، خیلی بیشتر از سایرین به کشتی ضربه وارد میشود، زیرا او قهرمان جهان و المپیک ماست و اشتباهات دیگران را او نباید داشته باشد. پس اگر اشتباهاتش را به او نگوییم، دودش بیشتر به چشم کشتی و تیم ملی میرود.
* من قبل از مسابقات جهانی هم بارها گفتم و میدانستم باتوجه به رفتاری که رئیس فدراسیون ما دارد نمیتوانیم در مجارستان نتیجه بگیریم، مگر میشود با یک دست چند تا هندوانه برداشت؟
* این صحیح است که مردم ما کشتی را دوست دارند و به آن علاقهمند هستند ولی همین مردم نمیتوانند قبول کنند بدون توجه به منافع کشتی و تیم ملی، یک نفر هر کاری دلش خواست انجام دهد، حتی اگر آن یک نفر قهرمان جهان و المپیک باشد، حتی اگر آن یک نفر رسول خادم باشد.
* برای مردم ما موفقیت کشتی، برنامههای تضمینکننده پیروزی و کسب افتخار کشتی و نواخته شدن سرود کشورمان و به اهتزار درآمدن پرچم ایران از هر چیز و هر فرد و شخصی مهمتر و ارزشمندتر است.
* امروز دیگر هرچه میخواسته بشود رقم خورده، باید و نبایدها شده و لازم است به فکر فرداهای کشتی باشیم. همین امروز باید رسول خادم تکلیف خودش را با خودش روشن کند. اول بپذیرد که سرمربیگری تیم ملی را به فرد دیگری بدهد. این هم اصلاً پذیرفتنی نیست که برای سرمربیگری تیم ملی کسی را نداریم. رسول خادم هم فقط رئیس فدراسیون کشتی باشد و به گونهای مدیریت و برنامهریزی کند که کشتی ما در آینده بیش از این متضرر نشود.
کشتی خُم رنگرزی نیست، شب بخوابی صبح قهرمان المپیک تحویل دهی
طالقانی: مگر به من کم فحش دادند و تهمت زدند؟!
محمدرضا طالقانی رئیس اسبق فدراسیون کشتی به خبرورزشی چنین گفت:
* من کشتی را بیشتر از همه چیز دوست دارم و اگر نگویم بیشتر از همه دلم برای کشتی میسوزد، قطعاً کمتر از خیلیها، دلسوز کشتی نیستم؛ لذا اگر حرفی میزنم از سر دلسوزی و علاقه به سربلندی و اعتلای کشتی میگویم.
* اگر قرار است از حق کشتی دفاع شود، باید هر دو طرف لیوان را ببینیم. هم قسمت پر و هم قسمت خالی لیوان را نگاه کنیم. به عقیده من فقط با انتقاد و اعتراض چیزی درست نمیشود. نباید احساسی حرف زد و عمل کرد.
* کشتیگیران ما در بوداپست، باختند که باختند مگر چه فاجعهای رخ داده که این همه جوّسازی میکنند؟! مگر در طی ۵۰، ۶۰ سال گذشته چند بار قهرمان جهان شدهایم که الان همه شمشیرهایشان را از رو بستهاند و بعضیها هم هرچه دلشان میخواهد میگویند؟
* مگر قرار است در همه مسابقات قهرمان شویم و بچههای ما هرجا که میروند با مدال و قهرمانی و افتخار برگردند؟! اصلاً اول ببینیم چه کاری برای آنها کردهایم و چه چیزی از آنها میخواهیم؟!
* کشتی ما تا به حال این همه کار کرده و افتخاراتی را به دست آورده، در این شرایط نباید همه چیز را نادیده بگیریم و همه زحمات را زیر سؤال ببریم.
* کشتی که خُمِ رنگرزی نیست، شب بخوابیم و صبح بلند شویم، قهرمان جهان و المپیک به دنیا تحویل بدهیم. برای پرورش یک قهرمان باید سالها زحمت کشید، رنج برد و صبوری کرد تا بلکه بتوان از یک مجموعه نفرات مستعد و پرتلاش یک قهرمان جهان و قهرمان المپیک تحویل جامعه داد.
* چه بخواهیم و چه نخواهیم حسن یزدانی قهرمان جهان و المپیک ماست. به جای تضعیف و تخریب او باید همه با هم به فکر بازیابی روحیه او باشیم، به او روحیه و انگیزه بدهیم تا باز هم سالهای سال برای کشتی ایران مدال بگیرد.
* شکر خدا بعد از آن شکست در مجارستان، خیلی زود خودش را جمع و جور کرد و با پیروزیهای مقتدرانه همه حریفان بعدی را شکست داد و با مدال برنز برگشت، اما هنوز هم برای او سخت است که به جای قهرمانی روی سکوی سوم ایستاده است. وظیفه مردم و مسئولان است که شرایط را برایش فراهم کنند تا آن اتفاق را فراموش کند و به فکر افتخارآفرینیهای بعدی باشد.
* در کجای دنیا همه کشتیگیران و همه ملیپوشانشان مدال میگیرند که الان همه توقع دارند که همه ملیپوشان ما باید مدال بگیرند؟
* همه این حرفهایی که میزنم از سر دلسوزی است و میخواهم آن بلایی که سر من آوردند را سر رسول خادم نیاورند. اگر به من کم فحش دادند و تهمت زدند؟! هر روز یک حرف و شایعهای درست میکردند و یک تهمتی میزدند ولی من فقط صبوری کردم و با تلاش شبانهروزی و همکاری بچهها توانستیم کشتی ایران را قهرمان جهان کنیم. الان هم باید صبوری کنیم و با کمک همدیگر زمینه موفقیت و سربلندی دوباره کشتی و تیمهای ملی ایران فراهم کنیم.
* بله در مسابقات جهانی مجارستان ناکام شدیم و به نتیجه دلخواه نرسیدیم. رئیس فدراسیون هم این موضوع را قبول دارد. حالا باید همه با هم به فکر راه چاره و جلوگیری از تکرار این ناکامی باشیم. آیا با کوبیدن و تخریب و دلسرد کردن این و آن همه چیز درست میشود؟!
* همه ما اشتباه داریم. فدراسیون کشتی و رسول خادم هم اشتباه داشتهاند، ضعف هم داشتهاند، اما مشکلات بسیار زیاد بوده و کمبودهایی هم داشتهاند. کم و زیاد بوده، بالا و پایین بوده، همه چیز را باید با هم دید و نباید احساسی و بدون منطق حرف زد، تصمیم گرفت و عمل کرد. باید با صبوری و در نظر گرفتن همه جوانب حرف زد و تصمیم گرفت.
* باید براساس امکانات توقع داشت و نمیشود همه زحمات و تلاشها را نادیده گرفت و چشم روی واقعیتها بست و فقط یک شکست و ناکامی را بزرگتر از آن چیزی که هست جلوه داد و بر سر زحمتکشان و خدمتگزاران کشتی کوبید و موجب دلسردی و تضعیف آنها شد.
* به اعتقاد من از این شکست و ناکامی هم میتوان درس گرفت و با صبوری و تلاش بیشتر و بهتر مجدداً به روزهای خوش و غرورانگیز کشتی رسید. فقط به کمی همدلی، یکرنگی و حمایت بهموقع نیاز داریم.
طالقانی: مگر به من کم فحش دادند و تهمت زدند؟!
محمدرضا طالقانی رئیس اسبق فدراسیون کشتی به خبرورزشی چنین گفت:
* من کشتی را بیشتر از همه چیز دوست دارم و اگر نگویم بیشتر از همه دلم برای کشتی میسوزد، قطعاً کمتر از خیلیها، دلسوز کشتی نیستم؛ لذا اگر حرفی میزنم از سر دلسوزی و علاقه به سربلندی و اعتلای کشتی میگویم.
* اگر قرار است از حق کشتی دفاع شود، باید هر دو طرف لیوان را ببینیم. هم قسمت پر و هم قسمت خالی لیوان را نگاه کنیم. به عقیده من فقط با انتقاد و اعتراض چیزی درست نمیشود. نباید احساسی حرف زد و عمل کرد.
* کشتیگیران ما در بوداپست، باختند که باختند مگر چه فاجعهای رخ داده که این همه جوّسازی میکنند؟! مگر در طی ۵۰، ۶۰ سال گذشته چند بار قهرمان جهان شدهایم که الان همه شمشیرهایشان را از رو بستهاند و بعضیها هم هرچه دلشان میخواهد میگویند؟
* مگر قرار است در همه مسابقات قهرمان شویم و بچههای ما هرجا که میروند با مدال و قهرمانی و افتخار برگردند؟! اصلاً اول ببینیم چه کاری برای آنها کردهایم و چه چیزی از آنها میخواهیم؟!
* کشتی ما تا به حال این همه کار کرده و افتخاراتی را به دست آورده، در این شرایط نباید همه چیز را نادیده بگیریم و همه زحمات را زیر سؤال ببریم.
* کشتی که خُمِ رنگرزی نیست، شب بخوابیم و صبح بلند شویم، قهرمان جهان و المپیک به دنیا تحویل بدهیم. برای پرورش یک قهرمان باید سالها زحمت کشید، رنج برد و صبوری کرد تا بلکه بتوان از یک مجموعه نفرات مستعد و پرتلاش یک قهرمان جهان و قهرمان المپیک تحویل جامعه داد.
* چه بخواهیم و چه نخواهیم حسن یزدانی قهرمان جهان و المپیک ماست. به جای تضعیف و تخریب او باید همه با هم به فکر بازیابی روحیه او باشیم، به او روحیه و انگیزه بدهیم تا باز هم سالهای سال برای کشتی ایران مدال بگیرد.
* شکر خدا بعد از آن شکست در مجارستان، خیلی زود خودش را جمع و جور کرد و با پیروزیهای مقتدرانه همه حریفان بعدی را شکست داد و با مدال برنز برگشت، اما هنوز هم برای او سخت است که به جای قهرمانی روی سکوی سوم ایستاده است. وظیفه مردم و مسئولان است که شرایط را برایش فراهم کنند تا آن اتفاق را فراموش کند و به فکر افتخارآفرینیهای بعدی باشد.
* در کجای دنیا همه کشتیگیران و همه ملیپوشانشان مدال میگیرند که الان همه توقع دارند که همه ملیپوشان ما باید مدال بگیرند؟
* همه این حرفهایی که میزنم از سر دلسوزی است و میخواهم آن بلایی که سر من آوردند را سر رسول خادم نیاورند. اگر به من کم فحش دادند و تهمت زدند؟! هر روز یک حرف و شایعهای درست میکردند و یک تهمتی میزدند ولی من فقط صبوری کردم و با تلاش شبانهروزی و همکاری بچهها توانستیم کشتی ایران را قهرمان جهان کنیم. الان هم باید صبوری کنیم و با کمک همدیگر زمینه موفقیت و سربلندی دوباره کشتی و تیمهای ملی ایران فراهم کنیم.
* بله در مسابقات جهانی مجارستان ناکام شدیم و به نتیجه دلخواه نرسیدیم. رئیس فدراسیون هم این موضوع را قبول دارد. حالا باید همه با هم به فکر راه چاره و جلوگیری از تکرار این ناکامی باشیم. آیا با کوبیدن و تخریب و دلسرد کردن این و آن همه چیز درست میشود؟!
* همه ما اشتباه داریم. فدراسیون کشتی و رسول خادم هم اشتباه داشتهاند، ضعف هم داشتهاند، اما مشکلات بسیار زیاد بوده و کمبودهایی هم داشتهاند. کم و زیاد بوده، بالا و پایین بوده، همه چیز را باید با هم دید و نباید احساسی و بدون منطق حرف زد، تصمیم گرفت و عمل کرد. باید با صبوری و در نظر گرفتن همه جوانب حرف زد و تصمیم گرفت.
* باید براساس امکانات توقع داشت و نمیشود همه زحمات و تلاشها را نادیده گرفت و چشم روی واقعیتها بست و فقط یک شکست و ناکامی را بزرگتر از آن چیزی که هست جلوه داد و بر سر زحمتکشان و خدمتگزاران کشتی کوبید و موجب دلسردی و تضعیف آنها شد.
* به اعتقاد من از این شکست و ناکامی هم میتوان درس گرفت و با صبوری و تلاش بیشتر و بهتر مجدداً به روزهای خوش و غرورانگیز کشتی رسید. فقط به کمی همدلی، یکرنگی و حمایت بهموقع نیاز داریم.