به گزارش خبرورزشی، قصه پرسپولیس در فصل ۲۰۱۸ لیگ قهرمانان آسیا به پایان رسید و با وجود همه مشکلات و راه پرپیچ و خمی که داشت با نشستن روی سکوی دومی افتخاری بزرگ را رقم زد. شاگردان برانکو در این مدت تمام تمرکز خود را روی لیگ قهرمانان آسیا گذاشتند و شاید به همین دلیل بود که تا آخرین لحظات پا پس نکشیدند، اما این تیم در بازگشت به لیگ با مشکلاتی روبه‌رو است که برای باقی ماندن در شرایط ایده‌آل باید آن‌ها را برطرف کند.
مهم‌ترین چالش سرخ‌ها کمبود انگیزه بازیکنان است. در لیگ به وضوح بی‌انگیزگی بازیکنان قابل مشاهده بود و پس از دو قهرمانی در لیگ و یک نایب قهرمانی در آسیا، آن‌ها بیش از هر زمانی به انگیزه برای بازی نیاز دارند. کادر فنی و برانکو باید بازیکنان را برای حضور قدرتمند در لیگ آماده کنند به خصوص که مثلث پدیده، سپاهان و تراکتور و یک رقیب همیشگی به نام استقلال کار را برای این تیم سخت خواهند کرد و پرسپولیس بر خلاف آنچه تصور می‌کرد مسیر آسانی برای رسیدن به قهرمانی ندارد.
کار پرسپولیس تمام نشده و به چشم بر هم زدنی آن‌ها باید در فصل آینده لیگ قهرمانان آسیا بازی کنند. دو بازی عقب افتاده در لیگ برتر، ۴ بازی باقی مانده تا پایان نیم‌فصل و بازی در جام حذفی تا قبل از جام ملت‌های آسیا روز‌های فشرده‌ای را در برنامه سرخ‌ها قرار داده و پس از این بازی‌ها نیز ادامه لیگ، احتمالاً ادامه جام حذفی و فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا باز هم برنامه پرسپولیس را فشرده می‌کند. سرخ‌ها برای این که بتوانند در هر سه جبهه موفق باشند نیاز به برنامه‌ریزی دارند تا هم از لحاظ تاکتیکی، هم بدنی و هم بازیکن به مشکل نخورند.
در کنار این موارد پرسپولیس به طور جدی با کمبود بازیکن روبه‌رو است. در لیگ قهرمانان آسیا نیمکت خالی این تیم را دیدیم که دست برانکو را برای هر تغییری بسته بود. به نظر می‌رسد با باز شدن پنجره نقل و انتقالات و اضافه شدن سروش رفیعی، مهدی ترابی، مهدی شیری و مهدی شریفی مشکل سرخ‌ها حل شود، اما با مصدومیت ماهینی و انصاری که بعید است به این فصل برسند پرسپولیس باز هم با کمبود مهره روبه‌رو خواهد شد و با توجه به حضور در سه جبهه شاید با مصدومیت‌های تازه‌ای هم روبه‌رو شود. برانکو لازم است که برنامه‌ریزی ویژه‌ای برای جذب بازیکن داشته و ابایی از نیمکت‌نشین کردن برخی بازیکنان نداشته باشد تا با تقسیم قوا به هر سه جام برسد و نیمکتش برای ایجاد تغییر تاکتیکی و دمیدن هوای تازه در سیستم تیم خالی نباشد.
مهم‌ترین چالش سرخ‌ها کمبود انگیزه بازیکنان است. در لیگ به وضوح بی‌انگیزگی بازیکنان قابل مشاهده بود و پس از دو قهرمانی در لیگ و یک نایب قهرمانی در آسیا، آن‌ها بیش از هر زمانی به انگیزه برای بازی نیاز دارند. کادر فنی و برانکو باید بازیکنان را برای حضور قدرتمند در لیگ آماده کنند به خصوص که مثلث پدیده، سپاهان و تراکتور و یک رقیب همیشگی به نام استقلال کار را برای این تیم سخت خواهند کرد و پرسپولیس بر خلاف آنچه تصور می‌کرد مسیر آسانی برای رسیدن به قهرمانی ندارد.
کار پرسپولیس تمام نشده و به چشم بر هم زدنی آن‌ها باید در فصل آینده لیگ قهرمانان آسیا بازی کنند. دو بازی عقب افتاده در لیگ برتر، ۴ بازی باقی مانده تا پایان نیم‌فصل و بازی در جام حذفی تا قبل از جام ملت‌های آسیا روز‌های فشرده‌ای را در برنامه سرخ‌ها قرار داده و پس از این بازی‌ها نیز ادامه لیگ، احتمالاً ادامه جام حذفی و فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا باز هم برنامه پرسپولیس را فشرده می‌کند. سرخ‌ها برای این که بتوانند در هر سه جبهه موفق باشند نیاز به برنامه‌ریزی دارند تا هم از لحاظ تاکتیکی، هم بدنی و هم بازیکن به مشکل نخورند.
در کنار این موارد پرسپولیس به طور جدی با کمبود بازیکن روبه‌رو است. در لیگ قهرمانان آسیا نیمکت خالی این تیم را دیدیم که دست برانکو را برای هر تغییری بسته بود. به نظر می‌رسد با باز شدن پنجره نقل و انتقالات و اضافه شدن سروش رفیعی، مهدی ترابی، مهدی شیری و مهدی شریفی مشکل سرخ‌ها حل شود، اما با مصدومیت ماهینی و انصاری که بعید است به این فصل برسند پرسپولیس باز هم با کمبود مهره روبه‌رو خواهد شد و با توجه به حضور در سه جبهه شاید با مصدومیت‌های تازه‌ای هم روبه‌رو شود. برانکو لازم است که برنامه‌ریزی ویژه‌ای برای جذب بازیکن داشته و ابایی از نیمکت‌نشین کردن برخی بازیکنان نداشته باشد تا با تقسیم قوا به هر سه جام برسد و نیمکتش برای ایجاد تغییر تاکتیکی و دمیدن هوای تازه در سیستم تیم خالی نباشد.
