خبرورزشی/ آرتین زهرابی : حکایت غریبی دارد این تیم ملی و سرمربی پرتغالی اش؛ حکایتی که غم انگیز است.
در شرایطی که فاصله ای تا آغاز جام ملت های آسیا نداریم و می دانیم این آخرین ماه های حضور کارلوس کی روش در فوتبال ایران است، شدت حملات به تیم ملی افزایش یافته...
حمله هایی که آشنا هستند. غریبه ای بین ما نیست. همان هایی که در آستانه حضور ایران در جام جهانی روسیه، پشت هم اندازی می کردند این بار در یک ائتلاف مشترک برای زمین گیر کردن کی روش و حتی تیم ملی، دوباره وارد یک عملیات پیچیده روانی شده اند.
کار به جایی رسیده عده ای که ایرانی هم هستند می گویند کاری به جام ملت های آسیا و تاریخچه این جام که در سال های گذشته منجر به بی اعتباری کارنامه ما شده ندارند و می گویند دوست داریم تیم ملی در امارات شکست سختی بخورد!
بگذریم از مردم همیشه همراه و دوست داشتنی که منافع ملی و موجودیت قابل تقدیر فوتبال کشور را با هیچ چیزی معاوضه نمی کنند و منافع و مصالح شخصی را به یک اقدام بزرگ ملی ترجیح نمی دهند. خوب ها همیشه هستند اما تعداد آدم های بد داستان فوتبال ایران زیاد شده است.
نمی دانیم آیا در کره جنوبی، ژاپن، چین، استرالیا، حتی عربستان سعودی و امارات؛ هستند منتقدانی که ماجرای زمین خوردن تیم ملی کشورشان را روزی هزار بار برای خود و دیگران زمزمه و تکرار کنند؟ آیا کسی را در فوتبال دنیا سراغ دارید که این گونه به جنگ تیم ملی کشورش برود؟
تیم ملی با همین موجودیت و پتانسیل فعلی به امارات سفر خواهد کرد. نمی دانیم این همه آرزوهای بد و کینه به دل بودن بعضی ها چه کمکی به فوتبال ایران خواهد کرد. راستش ما در هیچ کجای دنیا این حس غریب ضد فوتبالی را ندیده ایم.
افسوس ها زمانی بیشتر می شود که خیلی ها قدر امروز را نمی دانند. حتما باید تاریخ ورق بخورد و سال ها بگذرد تا بعدها بفهمیم خیانتی که در حق ایویچ قبل از جام جهانی 1998 فرانسه شد، چه بر سر این فوتبال آورد. تاریخ دوباره دارد تکرار می شود.
ما مردمی هستیم که برای برگ های تاریخ، تشنگی را تحمل می کنیم. پس به وقت آن روز، همه این اتفاقاتی که در برهه فعلی رخ داده را در مغزمان ثبت خواهیم کرد. در فردایی دیگر همدیگر را خواهیم دید... چهره های نادم و پشیمان همین حالا دارند جلوی چشمان ما رژه می روند!
در شرایطی که فاصله ای تا آغاز جام ملت های آسیا نداریم و می دانیم این آخرین ماه های حضور کارلوس کی روش در فوتبال ایران است، شدت حملات به تیم ملی افزایش یافته...
حمله هایی که آشنا هستند. غریبه ای بین ما نیست. همان هایی که در آستانه حضور ایران در جام جهانی روسیه، پشت هم اندازی می کردند این بار در یک ائتلاف مشترک برای زمین گیر کردن کی روش و حتی تیم ملی، دوباره وارد یک عملیات پیچیده روانی شده اند.
کار به جایی رسیده عده ای که ایرانی هم هستند می گویند کاری به جام ملت های آسیا و تاریخچه این جام که در سال های گذشته منجر به بی اعتباری کارنامه ما شده ندارند و می گویند دوست داریم تیم ملی در امارات شکست سختی بخورد!
بگذریم از مردم همیشه همراه و دوست داشتنی که منافع ملی و موجودیت قابل تقدیر فوتبال کشور را با هیچ چیزی معاوضه نمی کنند و منافع و مصالح شخصی را به یک اقدام بزرگ ملی ترجیح نمی دهند. خوب ها همیشه هستند اما تعداد آدم های بد داستان فوتبال ایران زیاد شده است.
نمی دانیم آیا در کره جنوبی، ژاپن، چین، استرالیا، حتی عربستان سعودی و امارات؛ هستند منتقدانی که ماجرای زمین خوردن تیم ملی کشورشان را روزی هزار بار برای خود و دیگران زمزمه و تکرار کنند؟ آیا کسی را در فوتبال دنیا سراغ دارید که این گونه به جنگ تیم ملی کشورش برود؟
تیم ملی با همین موجودیت و پتانسیل فعلی به امارات سفر خواهد کرد. نمی دانیم این همه آرزوهای بد و کینه به دل بودن بعضی ها چه کمکی به فوتبال ایران خواهد کرد. راستش ما در هیچ کجای دنیا این حس غریب ضد فوتبالی را ندیده ایم.
افسوس ها زمانی بیشتر می شود که خیلی ها قدر امروز را نمی دانند. حتما باید تاریخ ورق بخورد و سال ها بگذرد تا بعدها بفهمیم خیانتی که در حق ایویچ قبل از جام جهانی 1998 فرانسه شد، چه بر سر این فوتبال آورد. تاریخ دوباره دارد تکرار می شود.
ما مردمی هستیم که برای برگ های تاریخ، تشنگی را تحمل می کنیم. پس به وقت آن روز، همه این اتفاقاتی که در برهه فعلی رخ داده را در مغزمان ثبت خواهیم کرد. در فردایی دیگر همدیگر را خواهیم دید... چهره های نادم و پشیمان همین حالا دارند جلوی چشمان ما رژه می روند!
