به گزارش خبرورزشی، سوشا مکانی دروازه‌بان سابق پرسپولیس این روز‌ها در حال ریکاوری و فیزیوتراپی برای رفع مصدومیت خود است. به همین بهانه و همچنین صعود تیم میوندالن به لیگ یک نروژ، دقایقی با این دروازه‌بان گفتگو کردیم:
*وضعیت پای مصدومت چطور است؟
خدا رو شکر ۱۰ روز از جراحی پایم می‌گذرد و دکتر‌ها از وضعیتم راضی هستند. شاید بتوانم از ۶ ماه دیگر مجدداً در میادین به میدان بروم. خوشبختانه لیگ نروژ این هفته به پایان رسید و بخش زیادی از ریکاوری من در تعطیلات بین دو فصل قرار می‌گیرد.
*تا چه زمانی با میوندالن قرارداد دارید؟
تا آخر تابستان با باشگاه میوندالن قرارداد دارم و با توجه به صعود این تیم به لیگ یک نروژ، مسئولان این باشگاه قصد دارند تیمی قدرتمند برای فصل آینده آماده کنند. طبق آخرین صحبت‌هایی که با مسئولان باشگاه داشتم، تمدید قراردادم مشروط به حضور در تمرینات گروهی باشگاه است، اما مربی این تیم روی من حساب کرده و به همین خاطر با دروازه‌بان دیگری صحبت نکرده‌اند. قطعاً ۶، ۷ بازی اول فصل را از دست خواهم داد، اما قصد دارم قراردادی ۵ ساله با میوندالن ببندم.
*قرارداد ۵ ساله؟
بله، فوتبال اروپا با فوتبال ایران تفاوت دارد. در ایران بازیکنان به‌دنبال قرارداد‌های کوتاه‌مدت هستند تا بتوانند به‌عنوان بازیکن آزاد به‌راحتی به باشگاه دیگری بروند، اما در اروپا این‌گونه نیست و قرارداد کوتاه‌مدت در اروپا این به معنی است که باشگاه از شما راضی نیست. ضمن این‌که انتقال به دیگر باشگاه‌ها در صورت قرارداد داشتن کار آسان‌تری است و اگر بازیکن آزاد باشید نمی‌توانید با یک تیم خوب قرارداد مناسبی ببندید.
*ریکاوری خود را در ایران می‌گذرانید؟
بله، فعلاً که در ایران هستم و فیزیوتراپی انجام می‌دهم. تیم‌های اروپایی شبیه تیم‌های ایرانی نیستند و بعد از مصدومیت، بازیکن را رها نمی‌کنند و مصدومان باشگاه کاملاً تحت پوشش باشگاه هستند و تمام مراحل درمانی آن‌ها رایگان است، اما من دوست داشتم عمل جراحی‌ام در ایران انجام دهم زیرا از مهارت‌های دکتر کیهانی، پزشک جراحم، کاملاً مطمئن بودم.
*راجع به حضور پرسپولیس در فینال آسیا هم صحبت می‌کنید؟
حضور پرسپولیس در فینال لیگ قهرمانان آسیا دستاوردی بزرگ و تجربه‌ای تکرار نشدنی بود. کاری که پرسپولیس کرد از قهرمانی کم نداشت و با توجه به بضاعت این تیم کار بزرگی بود. فینالیست شدن با این شرایط کار هر کسی نبود و برانکو نشان داد که مربی بزرگی است.
*راجع به کری‌خوانی‌های بعد از فینال لیگ قهرمانان صحبت می‌کنید؟
قطعاً هیچ‌کس در فوتبال ایران از پیروزی تیم رقیبش خوشحال نمی‌شود، اما وقتی بحث ملی است شرایط فرق می‌کند. برخی از طرفداران سایر تیم‌ها بودند که قبل از فینال دست به تشویق کاشیما زدند. این مسائل باعث رنجیدن آدم می‌شود. وقتی چنین بحث‌هایی می‌شود، می‌گویند آیا بارسا از شکست رئال ناراحت می‌شود؟ اما فوتبال ایران مثل فوتبال جهان نیست. فوتبال ایران احساسی است. در این دیدار پای سرنوشت فوتبال ایران در میان بود. ۴۰ میلیون هوادار پرسپولیس با تمام مشکلات و شرایط بد اقتصادی در صورت برد پرسپولیس خوشحال می‌شدند، چطور می‌توانیم از ناراحتی این همه آدم خوشحال شویم؟ عکس این مسئله هم صدق می‌کند. اگر این شرایط برای استقلال بود هم نباید آرزوی باخت استقلال را می‌کردیم زیرا در لیگ قهرمانان حریف تیم‌های ایرانی، باشگاه‌های خارجی هستند.
* قطعاً جام ملت‌ها را از دست می‌دهید، اما آیا هنوز به تیم ملی فکر می‌کنید؟
صد درصد به تیم ملی فکر می‌کنم. با توجه به شرایط و عملکردم به حضور در تیم ملی خیلی نزدیک بودم، اما این مصدومیت برایم پیش آمد. خوشحالم که برای پوشیدن پیراهن تیم ملی رقابت وجود دارد. همیشه جزو کاندیدا‌های حضور در تیم ملی بودم و باید بگویم رقابت در میان دروازه‌بانان تیم ملی باعث پیشرفت آن‌ها می‌شود. با وجود این‌که شرایط سختی را در فوتبال نروژ تجربه کردم، اما خودم را در رقابت‌ها نگه داشتم و هم از نظر شخصی و هم از نظر تیمی به هدفم رسیدم. قطعاً بعد از پایان مصدومیتم اتفاقات خوبی برایم خواهد افتاد و برای ایران در جام ملت‌ها آرزوی موفقیت و قهرمانی می‌کنم. مهم‌ترین نکته، تیم ملی ایران و قهرمانی این تیم است.
*وضعیت پای مصدومت چطور است؟
خدا رو شکر ۱۰ روز از جراحی پایم می‌گذرد و دکتر‌ها از وضعیتم راضی هستند. شاید بتوانم از ۶ ماه دیگر مجدداً در میادین به میدان بروم. خوشبختانه لیگ نروژ این هفته به پایان رسید و بخش زیادی از ریکاوری من در تعطیلات بین دو فصل قرار می‌گیرد.
*تا چه زمانی با میوندالن قرارداد دارید؟
تا آخر تابستان با باشگاه میوندالن قرارداد دارم و با توجه به صعود این تیم به لیگ یک نروژ، مسئولان این باشگاه قصد دارند تیمی قدرتمند برای فصل آینده آماده کنند. طبق آخرین صحبت‌هایی که با مسئولان باشگاه داشتم، تمدید قراردادم مشروط به حضور در تمرینات گروهی باشگاه است، اما مربی این تیم روی من حساب کرده و به همین خاطر با دروازه‌بان دیگری صحبت نکرده‌اند. قطعاً ۶، ۷ بازی اول فصل را از دست خواهم داد، اما قصد دارم قراردادی ۵ ساله با میوندالن ببندم.
*قرارداد ۵ ساله؟
بله، فوتبال اروپا با فوتبال ایران تفاوت دارد. در ایران بازیکنان به‌دنبال قرارداد‌های کوتاه‌مدت هستند تا بتوانند به‌عنوان بازیکن آزاد به‌راحتی به باشگاه دیگری بروند، اما در اروپا این‌گونه نیست و قرارداد کوتاه‌مدت در اروپا این به معنی است که باشگاه از شما راضی نیست. ضمن این‌که انتقال به دیگر باشگاه‌ها در صورت قرارداد داشتن کار آسان‌تری است و اگر بازیکن آزاد باشید نمی‌توانید با یک تیم خوب قرارداد مناسبی ببندید.
*ریکاوری خود را در ایران می‌گذرانید؟
بله، فعلاً که در ایران هستم و فیزیوتراپی انجام می‌دهم. تیم‌های اروپایی شبیه تیم‌های ایرانی نیستند و بعد از مصدومیت، بازیکن را رها نمی‌کنند و مصدومان باشگاه کاملاً تحت پوشش باشگاه هستند و تمام مراحل درمانی آن‌ها رایگان است، اما من دوست داشتم عمل جراحی‌ام در ایران انجام دهم زیرا از مهارت‌های دکتر کیهانی، پزشک جراحم، کاملاً مطمئن بودم.
*راجع به حضور پرسپولیس در فینال آسیا هم صحبت می‌کنید؟
حضور پرسپولیس در فینال لیگ قهرمانان آسیا دستاوردی بزرگ و تجربه‌ای تکرار نشدنی بود. کاری که پرسپولیس کرد از قهرمانی کم نداشت و با توجه به بضاعت این تیم کار بزرگی بود. فینالیست شدن با این شرایط کار هر کسی نبود و برانکو نشان داد که مربی بزرگی است.
*راجع به کری‌خوانی‌های بعد از فینال لیگ قهرمانان صحبت می‌کنید؟
قطعاً هیچ‌کس در فوتبال ایران از پیروزی تیم رقیبش خوشحال نمی‌شود، اما وقتی بحث ملی است شرایط فرق می‌کند. برخی از طرفداران سایر تیم‌ها بودند که قبل از فینال دست به تشویق کاشیما زدند. این مسائل باعث رنجیدن آدم می‌شود. وقتی چنین بحث‌هایی می‌شود، می‌گویند آیا بارسا از شکست رئال ناراحت می‌شود؟ اما فوتبال ایران مثل فوتبال جهان نیست. فوتبال ایران احساسی است. در این دیدار پای سرنوشت فوتبال ایران در میان بود. ۴۰ میلیون هوادار پرسپولیس با تمام مشکلات و شرایط بد اقتصادی در صورت برد پرسپولیس خوشحال می‌شدند، چطور می‌توانیم از ناراحتی این همه آدم خوشحال شویم؟ عکس این مسئله هم صدق می‌کند. اگر این شرایط برای استقلال بود هم نباید آرزوی باخت استقلال را می‌کردیم زیرا در لیگ قهرمانان حریف تیم‌های ایرانی، باشگاه‌های خارجی هستند.
* قطعاً جام ملت‌ها را از دست می‌دهید، اما آیا هنوز به تیم ملی فکر می‌کنید؟
صد درصد به تیم ملی فکر می‌کنم. با توجه به شرایط و عملکردم به حضور در تیم ملی خیلی نزدیک بودم، اما این مصدومیت برایم پیش آمد. خوشحالم که برای پوشیدن پیراهن تیم ملی رقابت وجود دارد. همیشه جزو کاندیدا‌های حضور در تیم ملی بودم و باید بگویم رقابت در میان دروازه‌بانان تیم ملی باعث پیشرفت آن‌ها می‌شود. با وجود این‌که شرایط سختی را در فوتبال نروژ تجربه کردم، اما خودم را در رقابت‌ها نگه داشتم و هم از نظر شخصی و هم از نظر تیمی به هدفم رسیدم. قطعاً بعد از پایان مصدومیتم اتفاقات خوبی برایم خواهد افتاد و برای ایران در جام ملت‌ها آرزوی موفقیت و قهرمانی می‌کنم. مهم‌ترین نکته، تیم ملی ایران و قهرمانی این تیم است.
