خبرورزشی/محمدرضا شکوهی؛ درگیری‌های پایان بازی بین دستیار کارلوس کی‌روش و یک خبرنگار به سوژه‌ای جدید تبدیل شد، اما خود این بازی به لحاظ فنی نکات قابل توجهی داشت.
۱- مالکیت و گردش خوب توپ
با توجه به توان حریف و همچنین استراتژی‌ای که تیم ملی در جام ملت‌های آسیا از آن استفاده خواهد کرد باز هم شاهد این بودیم که شیوه بازی‌ای که از سوی کادر فنی تیم ملی تجویز شده بود ابتدا مالکیت توپ و سپس چرخش آن در تمامی مناطق زمین بود و به همین دلیل بیشتر ایران را یک تیم هجومی دیدیم که تقریباً تا پایان بازی این شیوه را اجرا می‌کرد و البته در اکثر مواقع هم موفق بود.
۲- فقط یک گل در برابر چند موقعیت گل
یکی از نکات مثبت این بازی ایجاد موقعیت گل‌های زیادی بود که توانستیم ایجاد کنیم و تقریباً در هر ۷ الی ۸ دقیقه یک بار صاحب موقعیت گلزنی می‌شدیم که البته نتیجه بازی بدون توپ و مشارکت حداکثری بازیکنان تیم ملی در حملات تیمی بود. نکته‌ای که قطعاً در بازی‌هایی که در جام ملت‌ها انجام خواهیم داد به کار ما خواهد آمد، اما در سوی مقابل باید به این نکته مثبت این اشکال را وارد کنیم که تنها یک بار از این همه فرصت گلزنی استفاده کردیم و به گل رسیدیم که قطعاً موضوع آزاردهنده‌ای است.
۳- پاداش کی‌روش به نوراللهی
بازی‌های درخشان احمد نوراللهی در پرسپولیس بالاخره نتیجه داد و این بازیکن زحمتکش توانست مزد نمایش خوب خود در تیمش را با قرار گرفتن در ترکیب اصلی تیم ملی بگیرد و انصافاً احمد در این بازی هرچند مثل بازی در پرسپولیس درخشان عمل نکرد، ولی با دوندگی بی‌امان او و مشارکت در امور دفاعی توانست بیشتر جنگ‌های یک در مقابل یک را با موفقیت پشت سر بگذارد و خوب بازی کند.

۴- جناح راست فعال تیم ملی
در جریان بازی هر دو جناح تیم ملی فعال بود و همان‌گونه که گفته شد بیشتر بازیکنان ما در حملات مشارکت داشتند، ولی جناح راست ما با حضور وریا غفوری فعال‌تر بود و در این زمینه بیشتر حملات ما از این منطقه طراحی و اجرا می‌شد و البته جالب این‌جا بود که کی‌روش با تعویضی که در این جناح انجام داد هم رامین رضاییان و هم صادق محرمی را به بازی آورد تا همچنان این جناح ما اکتیو و فعال باقی بماند.
۵- ترابی با انگیزه و پا به توپ
مهدی ترابی در این بازی از شروع بازی با انگیزه فراوان در میدان دیده شد و بار‌ها با حرکات پا به توپ خود هم در عرض و هم در عمق توانست نظم دفاعی حریف را به هم بریزد و یکی از بازیکنانی باشد که در موقعیت‌سازی کاملاً موفق است.
۶- پرس‌های سنگین تیمی بعد از پاس‌های بلند
یکی از برنامه‌های تیم ملی در این بازی پرس‌های سنگینی بود که بازیکنان فاز تهاجمی ما بعد از توپ‌های بلند ارسالی از سوی مدافعان ایران اجرا می‌کردند، تاکتیکی که هر بار اجرا می‌شد به خوبی در زمین پیاده می‌شد و این پرس‌های سنگین باعث می‌شد تا تیم ملی فوراً از فاز دفاعی به فاز تهاجمی تغییر وضعیت دهد.

۷- نقدی بر عملکرد چند بازیکن تیم ملی
حضور فیکس کاوه رضایی را می‌توان با چند شوتی که او روانه دروازه کرد بیشتر از هر مورد دیگری به یاد آورد، اما امید ابراهیمی چندان مثل همیشه نبود و چندین بار با پاس‌های اشتباهی که داد کمی از افت نسبی‌اش خبر داد. در سوی دیگر علی قلی‌زاده با حرکات پا به توپ و تکنیکی که در زمان تصاحب توپ داشت وزن حرکتی تیم ملی را بهبود بخشید تا عملکرد خوبی را به‌خصوص به عنوان بازیکن جانشین از خود به جای بگذارد. حسین حسینی هر چند در درون دروازه چندان مورد آزمایش جدی قرار نگرفت، ولی خوشبختانه با اعتماد به نفس کار کرد. اشکان دژاگه هم بعد از ورودش به زمین توانست نظم و البته تحرک بیشتری را به تیم تزریق کند تا به نوعی در پایان این بررسی مختصر درباره چند بازیکن تیم ملی متوجه شویم که بازیکنان تعویضی نسبتاً بهتر از دیگران عمل کرده‌اند.