خبرورزشی/  آرتین زهرابی :  فوتبالی که هنوز از زمین های چمنش، گل و لای می روید و از نظر امکانات سخت افزاری بی نهایت مشکل دارد. ما صاحب و وارث این فوتبال هستیم.
 این همان فوتبال است؛ یک فوتبال پیزوری که 40 سال تیم ملی اش قهرمان جام ملت ها نشده، تیم امیدش بیش از 40 است به المپیک صعود نکرده و در لیگ قهرمانان آسیا هم باشگاه هایش جام نگرفته اند...
یک فوتبال بی جام داریم که همه با هم به جانش افتاده ایم؛ قصابانی که در سلاخی این یک تکه گوشت هم حاذق نیستند!
 شهر شلوغ است و قلندرانش لابد ما هستیم؛ یک روز اهل طرفداری از برانکو؛ روز دیگر عاشق و دلباخته کی روش...
اصل ماجرا اما در لابه بلای فضای غبارآلود فوتبال ایران خاک می خورد؛ ما قهرمان نمی شویم و جام نمی گیریم اما به مصاف هم می رویم. بدترین اهانت ها را نثار هموطنانی می کنیم که در مغلطه اقتصاد و زندگی کاریکاتوری امروز، هزاران مصیبت دارند؛
ما کجای کاریم؟
 به جای این که یاد تمام نداشته هایمان در فوتبال ایران بیفتیم، قاطی معرکه ای شده ایم که کسی تحویلمان هم نمی گیرد.
این جام ملت هاست که به ایران نمی رسد. این لیگ قهرمانان است که ژاپنی ها، آن را درو می کنند. این سهمیه المپیک است که به تیم های عربی می رسد. ما در کجای این حکایت هستیم؟
هر بار به جام های معتبر می رسیم تنها یک آه نصیب ما می شود؛ همان حسرت بلندی که همیشه همراهمان است.
راستی شما طرفدار برانکو هستید یا کی روش؟

ما می گوییم فکر نان باش که خربزه آب است!