به گزارش خبرورزشی، کمتر کسی در موفقیت فرشاد ولی پور در رقابت‌های جهانی اسپانیا شک داشت. همه می‌دانستند با شرایطی که او دارد خوشرنگ‌ترین مدال رقابت‌های دسته آخر بادی کلاسیک را از آن خود خواهد کرد چراکه برای این منظور تلاش‌های بسیاری را انجام داده بود. فرشاد، ولی پور با امیدواری بسیار راهی اسپانیا شد و رقابت‌های خود را با حریفان آغاز کرد، حریفانی که در همان ابتدای امر به برتری جوان ایرانی گواه داده و برای کسب عنوان دومی به بعد روی استیج ظاهر شدند.
ولی پور در مسابقات جهانی اسپانیا خوش درخشید و یک مدال طلای ارزشمند برای تیم ملی بادی کلاسیک ایران و یک عنوان خوب برای همشهریان آذربایجانی خود به سوغات آورد. کاری که باعث شد تا به هنگام ورودش به تبریز دوستدارانش برای او سنگ‌تمام بگذارند.
* سطح رقابت‌های اسپانیا چگونه بود؟
فقط باید بگویم مسابقات جهانی باشد و سالی یک بار هم برگزار شود خوب معلوم است که چنین مسابقاتی از چه سطحی برخوردار است. سطح مسابقات اسپانیا واقعاً بالا بود و همه حریفان با تمام قدرت قدم در آن گذاشته بودند. رقابت‌هایی که کار پیش‌بینی را برای همگان سخت کرده بود.
* فکر می‌کردید در دسته آخر قدی قهرمان شوید؟
راستش با سطح آمادگی خوبی که داشتم احتمال می‌دادم که مدال طلا آورده و قهرمان شوم که خدا را شکر موفق به این کار هم شدم.
* سخت‌ترین حریف شما در رقابت‌های اسپانیا چه کسی بود؟
باور کنید همه حریفان من خوب بودند، اما شرایط علی مجتهدی و حریف اسپانیایی از بقیه بهتر بود.
* در رقابت بر سر اورالی مسابقه را به بادپی باختید، آن زمان چه احساسی داشتید؟
وحید بادپی هم دوست و رفیق من است و هم در اسپانیا و در رقابت بر سر کسب عنوان اورالی رقیب من بود که تنها با اختلاف یک امتیاز اورالی را به او واگذار کردم که از این موضوع نه تنها ناراحت نشدم بلکه بسیار هم خوشحال هستم.
* برنامه آینده شما چگونه است؟
به امید خدا از همین امروز و فردا تمرینات خود را آغاز خواهم کرد و هرجا هم که مسابقه حرفه‌ای IFBB پرو برگزار شود در آن شرکت خواهم کرد، اما مطمئن باشید به مسابقات NPC نخواهم رفت.
* در همین بادی کلاسیک باقی خواهید ماند؟
نه، می‌خواهم به فیزیک کلاسیک بروم و تا رده پیشکسوتان ادامه دهم یعنی می‌خواهم تا سن ۵۰ سالگی روی استیج مسابقات ظاهر شوم.
* سخت نیست؟
فکر نمی‌کنم، اگر خداوند عمرش را به ما بدهد بقیه‌اش با ما، خیلی دوست دارم شرایطی فراهم شود که نوه و نتیجه‌هایم نیز بتوانند مسابقات مرا از نزدیک تماشا کنند.
* چرا فیزیک کلاسیک؟
فیزیک کلاسیک یک درجه بالاتر از بادی‌کلاسیک است. برای ما که چندین سال است بادی کلاسیک مسابقه می‌دهیم بسیار سخت است که همیشه سر وزن باشیم. علت آن هم این است که بدن‌مان هر سال با توجه به تمریناتی که داریم عضلات جدیدی می‌سازد که برای سر وزن شدن همان عضلات را باید بسوزانیم که این مسئله کار بسیار سخت و دشواری است، اما در فیزیک کلاسیک ۶ کیلو ارفاق وزن نسبت به بادی‌کلاسیک بیشتر است که این مسئله باعث می‌شود تا چگالی و کیفیت بدن‌مان شرایط بهتری را داشته باشد.
* از اینکه قهرمان شدید چه احساسی داشتید؟
بزرگترین افتخار برای یک ورزشکار این است که قهرمان شود و سرود پرافتخار کشورش در سالن طنین‌انداز شود. سرودی که باعث می‌شود همگان به احترام آن خبردار بایستند. باور کنید حس بسیار خوبی است.
* استقبال از شما در تبریز چگونه بود؟
بسیار عالی، فراتر از آن که بتوانم وصفش کنم.
* این روز‌ها در عرض سیر می‌کنید، این‌طور نیست؟
نه آقا، ما خاکی هستیم و این خاک هر روز هم بیشتر بر سر و روی ما می‌نشیند.
* پس مراقب باشید، باران به شما نخورد.
باور کنید خیلی مراقب هستم چراکه ما یاد گرفته‌ایم که درخت هرچه بارش بیشتر می‌شود افتاده‌تر می‌گردد و این یک اصل برای من به حساب می‌آید.
* این قهرمانی را بیشتر مدیون چه کسی هستید؟
مدیون همسر و خانواده‌ام. مدیون برادرانم، مدیون مربی‌ام و در یک کلام مدیون همه آن‌هایی که برای من زحمت کشیده و مرا در به امروز رسیدنم همراهی کردند.
* آن‌هایی که برای استقبال از شما به فروگاه امام خمینی (ره) آمده بودند چه کسانی بودند؟
شاگردان و دوستانم بودند که مثل همیشه مرا شرمنده محبت‌های خود ساختند.
* باز هم از فرشاد، ولی پور خواهیم شنید؟
مطمئن باشد از این پس بیشتر از همیشه از من خواهید شنید. من قصد دارم در رقابت‌های مختلفی که زیر نظر IFBB برگزار می‌شود شرکت کنم و در همه آن‌ها هم به جز قهرمانی به هیچ چیز دیگری فکر نخواهم کرد.
* دوست دارید خودتان را بیشتر معرفی کنید؟
چراکه نه. من فرشاد، ولی پور از استان آذربایجان‌شرقی، متأهل و دارای ۲ فرزند و ارادتمند همه مردم ایران و مردم استان آذربایجان‌شرقی.
ولی پور در مسابقات جهانی اسپانیا خوش درخشید و یک مدال طلای ارزشمند برای تیم ملی بادی کلاسیک ایران و یک عنوان خوب برای همشهریان آذربایجانی خود به سوغات آورد. کاری که باعث شد تا به هنگام ورودش به تبریز دوستدارانش برای او سنگ‌تمام بگذارند.
* سطح رقابت‌های اسپانیا چگونه بود؟
فقط باید بگویم مسابقات جهانی باشد و سالی یک بار هم برگزار شود خوب معلوم است که چنین مسابقاتی از چه سطحی برخوردار است. سطح مسابقات اسپانیا واقعاً بالا بود و همه حریفان با تمام قدرت قدم در آن گذاشته بودند. رقابت‌هایی که کار پیش‌بینی را برای همگان سخت کرده بود.
* فکر می‌کردید در دسته آخر قدی قهرمان شوید؟
راستش با سطح آمادگی خوبی که داشتم احتمال می‌دادم که مدال طلا آورده و قهرمان شوم که خدا را شکر موفق به این کار هم شدم.
* سخت‌ترین حریف شما در رقابت‌های اسپانیا چه کسی بود؟
باور کنید همه حریفان من خوب بودند، اما شرایط علی مجتهدی و حریف اسپانیایی از بقیه بهتر بود.
* در رقابت بر سر اورالی مسابقه را به بادپی باختید، آن زمان چه احساسی داشتید؟
وحید بادپی هم دوست و رفیق من است و هم در اسپانیا و در رقابت بر سر کسب عنوان اورالی رقیب من بود که تنها با اختلاف یک امتیاز اورالی را به او واگذار کردم که از این موضوع نه تنها ناراحت نشدم بلکه بسیار هم خوشحال هستم.
* برنامه آینده شما چگونه است؟
به امید خدا از همین امروز و فردا تمرینات خود را آغاز خواهم کرد و هرجا هم که مسابقه حرفه‌ای IFBB پرو برگزار شود در آن شرکت خواهم کرد، اما مطمئن باشید به مسابقات NPC نخواهم رفت.
* در همین بادی کلاسیک باقی خواهید ماند؟
نه، می‌خواهم به فیزیک کلاسیک بروم و تا رده پیشکسوتان ادامه دهم یعنی می‌خواهم تا سن ۵۰ سالگی روی استیج مسابقات ظاهر شوم.
* سخت نیست؟
فکر نمی‌کنم، اگر خداوند عمرش را به ما بدهد بقیه‌اش با ما، خیلی دوست دارم شرایطی فراهم شود که نوه و نتیجه‌هایم نیز بتوانند مسابقات مرا از نزدیک تماشا کنند.
* چرا فیزیک کلاسیک؟
فیزیک کلاسیک یک درجه بالاتر از بادی‌کلاسیک است. برای ما که چندین سال است بادی کلاسیک مسابقه می‌دهیم بسیار سخت است که همیشه سر وزن باشیم. علت آن هم این است که بدن‌مان هر سال با توجه به تمریناتی که داریم عضلات جدیدی می‌سازد که برای سر وزن شدن همان عضلات را باید بسوزانیم که این مسئله کار بسیار سخت و دشواری است، اما در فیزیک کلاسیک ۶ کیلو ارفاق وزن نسبت به بادی‌کلاسیک بیشتر است که این مسئله باعث می‌شود تا چگالی و کیفیت بدن‌مان شرایط بهتری را داشته باشد.
* از اینکه قهرمان شدید چه احساسی داشتید؟
بزرگترین افتخار برای یک ورزشکار این است که قهرمان شود و سرود پرافتخار کشورش در سالن طنین‌انداز شود. سرودی که باعث می‌شود همگان به احترام آن خبردار بایستند. باور کنید حس بسیار خوبی است.
* استقبال از شما در تبریز چگونه بود؟
بسیار عالی، فراتر از آن که بتوانم وصفش کنم.
* این روز‌ها در عرض سیر می‌کنید، این‌طور نیست؟
نه آقا، ما خاکی هستیم و این خاک هر روز هم بیشتر بر سر و روی ما می‌نشیند.
* پس مراقب باشید، باران به شما نخورد.
باور کنید خیلی مراقب هستم چراکه ما یاد گرفته‌ایم که درخت هرچه بارش بیشتر می‌شود افتاده‌تر می‌گردد و این یک اصل برای من به حساب می‌آید.
* این قهرمانی را بیشتر مدیون چه کسی هستید؟
مدیون همسر و خانواده‌ام. مدیون برادرانم، مدیون مربی‌ام و در یک کلام مدیون همه آن‌هایی که برای من زحمت کشیده و مرا در به امروز رسیدنم همراهی کردند.
* آن‌هایی که برای استقبال از شما به فروگاه امام خمینی (ره) آمده بودند چه کسانی بودند؟
شاگردان و دوستانم بودند که مثل همیشه مرا شرمنده محبت‌های خود ساختند.
* باز هم از فرشاد، ولی پور خواهیم شنید؟
مطمئن باشد از این پس بیشتر از همیشه از من خواهید شنید. من قصد دارم در رقابت‌های مختلفی که زیر نظر IFBB برگزار می‌شود شرکت کنم و در همه آن‌ها هم به جز قهرمانی به هیچ چیز دیگری فکر نخواهم کرد.
* دوست دارید خودتان را بیشتر معرفی کنید؟
چراکه نه. من فرشاد، ولی پور از استان آذربایجان‌شرقی، متأهل و دارای ۲ فرزند و ارادتمند همه مردم ایران و مردم استان آذربایجان‌شرقی.
