خبرورزشی/ آرتین زهرابی : امروز یک روزنامه عربی خبر از پایان قریب الوقوع قرارداد مهدی طارمی با الغرافه در یک تاریخ مشخص داد و حتی درباره ابراز نارضایتی هواداران این تیم بابت حضور این مهاجم ایرانی، یادداشت کوتاهی نوشت.
طارمی اما همان مهاجم موفق در پرسپولیس بود که کارلوس کی روش در ادوار مختلف، این بازیکن را به تیم ملی دعوت کرد. بازیکنی که همچنان جزو مهاجمان تیم ملی است اما در لیگ قطر، عاقبت به خیر نشده است.
موفق نبودن برخی لژیونرهای ما البته به طارمی محدود نمی شود. در اروپا بازیکن موفق لیگ هلند که علیرضا جهانبخش است هنوز در لیگ برتر انگلستان جا نیفتاده؛
کریم انصاری فرد پس از ناکامی در آخرین تیمش در لیگ یونان، مشخص نیست در ناتینگهام فارست چه شرایطی پیدا کند.
رامین رضاییان با یک تاخیر قابل توجه از بلژیک به لیگ قطر ترانسفر شد. پورعلی گنجی در بلژیک به طرفه العینی مصدوم شد. سعید عزت اللهی هم مصدومیت گریبانش را در انگلیس گرفت.
همان طور که می بینید تعداد زیادی لژیونر ناکام و مصدوم داریم که تازه این بازیکنان، جزو بهترین های فوتبال ایران هستند. در واقع نسلی که در فوتبال کشور، موفق شده به لیگ های خارجی برود همین چهره ها هستند.
قرار نیست تو سر مال بکوبیم و بابت داشته ها و استعدادهای حال حاضر فوتبال ایران ناسپاس باشیم. ما فقط با یک نسل متوسط در فوتبال کشور طرف شده ایم.
وقتی مدارس فوتبال این وضعیت رقت بار را دارند، آنگاه که باشگاه های سازنده نابود شده اند و ملوان، ابومسلم، راه آهن و هر تیم بازیکن سازی به پرتگاه سقوط لغزیرده اند نباید توقع رخ دادن اتفاقی محیرالعقول در این فوتبال داشته باشیم.
از دورانی که علی دایی، علی کریمی، کریم باقری، مهدی مهدوی کیا، وحید هاشمیان، فرهاد مجیدی و ... ستاره های تیم های خارجی بودند مدت زمان زیادی گذشته است.
سال هاست که دیگر شاهد ظهور این پدیده ها در فوتبال ایران نیستیم و با همین بازیکنان و لژیونرهایی در این سطح در تیم ملی، قرار است یک تیم موفق باشیم.
کار سخت است اما هرگز نشدنی نیست؛ شاید جام ملت های آسیا برای همه بازیکنانی که از آنها نام بردیم و تعدادی که نامشان از قلم افتاد سکوی پرتاب دوباره باشد...
طارمی اما همان مهاجم موفق در پرسپولیس بود که کارلوس کی روش در ادوار مختلف، این بازیکن را به تیم ملی دعوت کرد. بازیکنی که همچنان جزو مهاجمان تیم ملی است اما در لیگ قطر، عاقبت به خیر نشده است.
موفق نبودن برخی لژیونرهای ما البته به طارمی محدود نمی شود. در اروپا بازیکن موفق لیگ هلند که علیرضا جهانبخش است هنوز در لیگ برتر انگلستان جا نیفتاده؛
کریم انصاری فرد پس از ناکامی در آخرین تیمش در لیگ یونان، مشخص نیست در ناتینگهام فارست چه شرایطی پیدا کند.
رامین رضاییان با یک تاخیر قابل توجه از بلژیک به لیگ قطر ترانسفر شد. پورعلی گنجی در بلژیک به طرفه العینی مصدوم شد. سعید عزت اللهی هم مصدومیت گریبانش را در انگلیس گرفت.
همان طور که می بینید تعداد زیادی لژیونر ناکام و مصدوم داریم که تازه این بازیکنان، جزو بهترین های فوتبال ایران هستند. در واقع نسلی که در فوتبال کشور، موفق شده به لیگ های خارجی برود همین چهره ها هستند.
قرار نیست تو سر مال بکوبیم و بابت داشته ها و استعدادهای حال حاضر فوتبال ایران ناسپاس باشیم. ما فقط با یک نسل متوسط در فوتبال کشور طرف شده ایم.
وقتی مدارس فوتبال این وضعیت رقت بار را دارند، آنگاه که باشگاه های سازنده نابود شده اند و ملوان، ابومسلم، راه آهن و هر تیم بازیکن سازی به پرتگاه سقوط لغزیرده اند نباید توقع رخ دادن اتفاقی محیرالعقول در این فوتبال داشته باشیم.
از دورانی که علی دایی، علی کریمی، کریم باقری، مهدی مهدوی کیا، وحید هاشمیان، فرهاد مجیدی و ... ستاره های تیم های خارجی بودند مدت زمان زیادی گذشته است.
سال هاست که دیگر شاهد ظهور این پدیده ها در فوتبال ایران نیستیم و با همین بازیکنان و لژیونرهایی در این سطح در تیم ملی، قرار است یک تیم موفق باشیم.
کار سخت است اما هرگز نشدنی نیست؛ شاید جام ملت های آسیا برای همه بازیکنانی که از آنها نام بردیم و تعدادی که نامشان از قلم افتاد سکوی پرتاب دوباره باشد...
