به گزارش خبرورزشی/ مهدی شیروانی: غلامرضا محمدی سرمربی جدید تیم ملی کشتیآزاد در اولین فراخوان آزادکاران به اردوی تیم ملی، با اعلام لیست نفرات مورد نظرش سؤالبرانگیز شد. سؤالاتی که همچنان بدون پاسخ مانده و مؤید این موضوع است که به هیچوجه نمیتوان تصمیمات سلیقهای را در کشتی یا هر ورزش دیگر نادیده گرفت یا غیرمؤثر دانست. به طور مثال گروهی از اهالی کشتی (از جمله نگارنده) در فراخوان به اردو یا برنامهها و تصمیمات کادر فنی با هدایت سرمربیان ادوار مختلف، بعضاً انتقاد داشته و حذف بعضی از کشتیگیران در زمره اشتباهات یا مضرات تحمیل شده به تیم ملی، پشتوانهها یا داشتههای فنی، استعدادی و انسانی ورزش اول کشور محسوب میشد. اکنون با تصمیم غلامرضا محمدی سرمربی جدید تیم ملی کشتی آزاد و دعوت جمعی از آزادکاران به اولین اردوی تیم ملی، نظرات و تفکرات سلیقهای کاملاً مشهود و ملموس است.
کشتیگیرانی نظیر رضا یزدانی، حسن رحیمی، مسعود اسماعیلپور، مهدی تقوی، سیداحمد محمدی، محمدحسین محمدیان و... به عنوان آزادکارانی که سالها از کشتی و میادین رسمی دور بوده و بعضاً حتی مدتهاست اصلاً تمرین هم ندارند! به اردوی تیم ملی دعوت شدهاند. بدون شک هیچ عقل سلیمی نمیپسندد اگر این نامداران و افتخارآفرینان کشتی ایران در پیکارهای المپیک و جهان در حال حاضر از شرایط مناسب جسمی، روحی، فیزیکی بهرهمند باشند را نادیده بگیریم و با خودزنی، تیم ملی را از توانمندی و تجربیات ارزنده آنها محروم کنیم. با این توضیح و توجیه میتوان تصمیم غلامرضا محمدی را منطقی و معقولانه دانست، اما در نقطه مقابل با شرایط مشابه دعوت شدگان جدید و بعضاً وضعیتی خیلی بهتر از شرایط فعلی آنها، نفراتی مثل مصطفی حسینخانی، میثم نصیری، علیرضا گودرزی، مجتبی گلیج، یونس امامی، یونس سرمستی و... بسیار تعجبآور و سؤالبرانگیز است. آیا نادیده گرفتن هر یک از کشتیگیرانی که قلم قرمز روی نام آنها کشیدهایم، به نفع کشتی و تیم ملی است؟!
کشتیگیرانی نظیر رضا یزدانی، حسن رحیمی، مسعود اسماعیلپور، مهدی تقوی، سیداحمد محمدی، محمدحسین محمدیان و... به عنوان آزادکارانی که سالها از کشتی و میادین رسمی دور بوده و بعضاً حتی مدتهاست اصلاً تمرین هم ندارند! به اردوی تیم ملی دعوت شدهاند. بدون شک هیچ عقل سلیمی نمیپسندد اگر این نامداران و افتخارآفرینان کشتی ایران در پیکارهای المپیک و جهان در حال حاضر از شرایط مناسب جسمی، روحی، فیزیکی بهرهمند باشند را نادیده بگیریم و با خودزنی، تیم ملی را از توانمندی و تجربیات ارزنده آنها محروم کنیم. با این توضیح و توجیه میتوان تصمیم غلامرضا محمدی را منطقی و معقولانه دانست، اما در نقطه مقابل با شرایط مشابه دعوت شدگان جدید و بعضاً وضعیتی خیلی بهتر از شرایط فعلی آنها، نفراتی مثل مصطفی حسینخانی، میثم نصیری، علیرضا گودرزی، مجتبی گلیج، یونس امامی، یونس سرمستی و... بسیار تعجبآور و سؤالبرانگیز است. آیا نادیده گرفتن هر یک از کشتیگیرانی که قلم قرمز روی نام آنها کشیدهایم، به نفع کشتی و تیم ملی است؟!