خبرورزشی/ کارن فیروزی: کریستیانو رونالدو ستاره پرتغالی یوونتوس گفت‌وگوی بسیار مفصل و خواندنی با روزنامه «گاتزتا دلو اسپرت» داشته و در آن درباره مسائل مختلفی از رئال و مسی گرفته تا یوونتوس بردن لیگ قهرمانان و مشهور بودن صحبت کرده است. در زیر بخشی از این گفت‌وگوی بلند را از نظر می‌گذرانید.
* دقیقاً 5 ماه از ترانسفر تو به یوونتوس می‌گذرد. بعد از 15 روز، به نظرت یووه، تورین و ایتالیا چطور است؟
از اینکه اینجا هستم خوشحالم، شهر خیلی زیبا است، تماشاگران خوب هستند و یوونتوس باشگاه باشکوهی است که سازماندهی فوق العاده‌ای دارد. اینجا همه بازیکنان متواضع هستند و خیلی سخت تمرین می‌کنند. خب، احساسم تا الان که فوق‌العاده است.
* در یووه بازیکنی هست که تو را بیشتر از بقیه تحت‌تاثیر گذاشته باشد؟
عادلانه نیست که بخواهم از یک بازیکن نام ببرم ولی می‌توانم به شما بگویم یوونتوس بهترین تیمی است که در آن بازی کرده‌ام. اینجا همه ما یک تیم هستیم و کسی خودش را سرتر از بقیه نمی‌بیند. همه این بازیکنان متواضع هستند و می‌خواهند برنده باشند. حتی اگر دیبالا و مانژوکیچ گل نزنند (و برنده شویم) باز هم می‌بینید که آنها خوشحال هستند و لبخند می‌زنند. این موضوع برای من زیباست و دید متفاوتی به من داده است. در مادرید هم بازیکنان متواضع بودند ولی اینجا... اینجا را خیلی متفاوت‌تر از مادرید می‌بینم، یووه بیشتر حالت خانواده را دارد.
* در دو ماه دیگر ممکن است در لیگ قهرمانان اروپا با یوونتوس به رئال‌مادرید بخورید. اگر چنین اتفاقی بیفتد، می توانی یکی از این دو تیم را انتخاب کنی؟ بله یا نه؟
برای من شرایط همان است که همیشه بوده؛ گذشته‌ها گذشته، حالا می‌خواهم برای پیروز کردن یوونتوس بازی کنم. باید از پیراهن این باشگاه دفاع کنم و هیچ موضوع دیگری مهم نیست. اگر برابر رئال بازی کنم، نهایت تلاشم را می‌کنم.
اگر مقابل رئال قرار بگیرم، نهایت تلاشم را می‌کنم تا آنها را شکست بدهم
* این وقت ها گهگاهی صحبت از حضور مارسلو، ایسکو و یکی دو‌هم‌تیمی سابقت در مادرید، در یوونتوس می‌شود. داشتن چندتا از انها در این تیم یوونتوس اتفاق خوبی می‌تواند باشد؟
فکر می‌کنم شما (خبرنگاران) درباره خامس، بیل و آسنسیو هم چنین چیزهایی نوشته‌اید ولی اجازه بدهید با شما روراست باشم: یوونتوس به بازیکنان دیگری نیاز ندارد. البته شما باید بروید و با رئیس باشگاه حرف بزنید چون درباره آینده، من چیزی نمی‌دانم. مارسلو بازیکن خوبی است و در یووه در به روی بازیکنان خوب باز است؛ مارسلو هم یکی از آن خوب‌ها است.
* لحظه‌ای هم بود که حس کنید انتخاب یووه به عنوان تیم بعدی‌تان، بهترین انتخاب ممکن است؟
من پیشنهادات دیگری هم داشتم که نمی‌خواهم اسم آن باشگاه‌ها را بیاورم. فکر کردم یووه باشگاه باثباتی است، تاریخ غنی‌ای دارد، اخیراً دو فینال در لیگ قهرمانان داشته و هفت بار متوالی قهرمان ایتالیا شده است. به کاری که قرار است وقتی در این تیم بازی کنم انجام دهم، فکر کردم. به جزئیات بسیار ریزی فکر کردم ولی همین جزئیات ریز هستند که تفاوت‌های بزرگ را رقم می‌زنند. ثبات، رویکرد مدیریتی و تماشاگران فوق‌العاده. همه چیز ایده‌آل به نظر می رسید. حالا 100 درصد مطمئن هستم انتخاب یووه، بهترین تصمیم بود.
* تفاوت عمده بین یوونتوس، منچستر و رئال در چیست؟
رویکرد به فوتبال در ایتالیا کلاً متفاوت است. اینجا تیم‌ها بیشتر از حمله، دغدغه دفاع کردن دارند. البته همان طور که این ذهنیت‌ها متفاوت است، سازماندهی‌ها هم متفاوت است. در اسپانیا راحتی بیشتری وجود دارد ولی اینجا تو باید با تمرکز بیشتر، جدی‌تر و سخت‌تر تمرین کنی.
* چه تفاوتی بین آلگری و بقیه مربیانی است که تابه‌حال داشته‌ای؟
خب، گفتنش سخت است چون زمان کوتاهی است که با او کار می‌کنم. با این حال چیزی که می‌توانم بگویم این است که یک مربی بسیار حرفه‌ای، سختکوش، فوق‌العاده و همزمان شوخ‌طبعی است. یکی از بارزترین خصوصیاتی که دارد این است که رودررو با تو حرف می‌زند و اسم مخاطبش را می‌گوید. معمولاً پیش نمی‌آید چیزی بگوید ولی مخاطبش مشخص نباشد؛ می‌آید و به یکی از ما می‌گوید: «دریبل نزن، وظیفه تو این است که بدوی و پاس بدهی.» خیلی روراست است؛ شاید شما در سرتان به این فکر کنید که او نباید چنین حرف‌هایی بزند ولی خب، رک می‌گوید. بعد که حرفش تمام شد، لبخند می زند، شما را نوازش می‌کند. خیلی باهوش، حرفه‌ای و در عین حال مربی باحالی است.
آلگری مربی باهوش، حرفه‌ای و باحالی است
* معمولاً بعد از تمرینات عادت داری که مسابقه دو یا چیزی مشابه را ترتیب بدهی و شرط‌بندی کنی. با آلگری هم از این کارها می‌کنی؟
نه هرگز. با دیبالا، مانژوکیچ و خدیرا خیلی وقت‌ها مسابقه دو می‌گذاریم و 99 درصد وقت‌ها من می‌برم. خب غالباً شرط بر سر یک نوشیدنی یا چند یورو است. در رختکن، من کلکسیونی از 3 نوشیدنی و اسکناس‌های 200 و 300 یورویی دارم.
* مسابقه دیگری هم که داری، مسابقه‌ای تمام نشدنی با مسی است. فکر می‌کنی آن مسابقه را هم برده‌ای؟
مسابقه‌ای بین من و مسی نیست. کار خودم را می‌کنم و در هر باشگاهی که بوده‌ام موفق شده‌ام، این همان چیزی است که برایم خیلی مهم است. دوست ندارم من را با بقیه مقایسه کنند چون عادلانه نیست. اگر به اعداد و ارقامی که دارید نگاه کنید همه چیز مشخص است؛ آمار درباره من همه چیز را می‌گوید. سعی کرده‌ام هر باشگاهی که برایش بازی کرده‌ام یا در تیم ملی، آن تیم را به موفقیت برسانم. خب، من زندگی‌ام را هم عوض کرده‌ام، از منطقه راحتی که در آن بودم بیرون زدم و چالش‌های دیگری را هم پذیرفتم؛ برایم هم همه چیز خوب پیش رفته است.
در تمرین همیشه برنده شرط‌بندی‌ها هستم
* دل CR7 یک کم هم برای مسی تنگ نشده است؟
نه، شاید بعداً دلم برای مسی تنگ شود... من در انگلیس، اسپانیا، ایتالیا، پرتغال و تیم ملی پرتغال بازی کرده‌ام در حالی که او فقط در اسپانیا بازی کرده است. شاید شما (خبرنگاران) بیشتر از من به او نیاز داشته باشید. برای من زندگی یک چالش است، این چالش را دوست دارم و از شاد کردن مردم لذت می‌برم. دوست دارم مسی یک روز به ایتالیا بیاید، همان کاری که من کردم را انجام بدهد و چالش را بپذیرد. با این حال اگر او در اسپانیا خوشحال است، به خواسته‌اش احترام می‌گذارم. مسی بازیکنی فوق‌العاده و پسر خوبی است ولی اینجا دلم برای هیچ چیزی تنگ نیست. این زندگی جدید من است و خوشحالم.
* و در این زندگی جدید ممکن است که تو یک قهرمانی در لیگ قهرمانان و یا شاید بیشتر از یک قهرمانی بیاوری؟
فوتبال ورزش انفرادی نیست. من از توانایی‌هایم مطمئن هستم ولی فوتبال ورزشی گروهی است. ضمن اینکه نباید بردن لیگ قهرمانان برای ما تبدیل به اجبار شود، باید با خیال راحت به آن فکر کرد.
فکر می‌کنید اگر توپ طلا را به من ندهند می‌آیم خانه و زیر گریه می‌زنم؟
* فتح لیگ قهرمانان آرزوی یووه است؟
بله، همه ما می‌خواهیم قهرمان شویم ولی باید مرحله به مرحله جلو برویم. به همین بازی با یونایتد نگاه کنید، اگر این بازی در مرحله یک‌چهارم نهایی بود که ما الان حذف شده بویم. پس باید مرحله به مرحله پیش برویم.
* هفته دیگر قرار است دربی تورین برگزار شود. بعد از چند ماه حضور در این شهر، چه حسی نسبت به این مسابقه دارید؟
همین امروز صبح یکی از کارگرانی که در انباری کار می‌کرد به من گفت: «لطفاً بازی با تورینو را ببرید، در غیر این صورت مادربزرگ من...» اینجا فهمیده‌ام که یوونتوس حق باختن دو بازی را ندارد؛ یکی با اینتر و دیگری با تورینو. دربی همیشه زیبا است و باید در آن برنده شد.
* کمی هم درباره کریستیانو به عنوان یک فوتبالیست حرف بزنیم. به چه چیزی نیاز داری تا همچنان بهتر شوی؟
اینجا در یوونتوس چیزهای متفاوتی درباره جنبه فیزیکی، احساسی و ذهنیت آموخته‌ام و فهمیده‌ام که همه این موارد را باید بتوانم در تمرین انجام بدهم تا چیزی کم نیاورم. فعلاً هم که هنوز در حال سازگار شدن با مانژوکیچ، دیبالا، داگلاس کاستا و بقیه هستم.
* چه زمانی کریستیانو رونالدو فهمید که کریستیانو رونالدو شده است؟
بعضی وقت‌ها دوستان و اعضای خانواده‌ام به من می‌گویند: «هی! تو می‌دونی که کریستیانو رونالدو هستی، پس نباید این کار را کنی!» گهگاهی خودم فراموش می‌کنم ولی خیلی هم بد نیست. اگر فکر می‌کردم همه چیز را برده‌ام، کلی پول و موفقیت دارم، ممکن بود تنبل شوم و دیگر علاقه‌ای به سخت کار کردن نداشته باشم. ترجیح می‌دهم این چیزها را ندانم. بعضی وقت‌ها خوب است کریستیانو بودن را فراموش کنم.
کریستیانو جونیور دوستانش را برای دیدار با من به خانه می‌آورد
* کریستانینیو (کریستیانو جونیور)، اوا، متیو، الانا مارتیو، فرزندان تو، آنها می‌دانند که پدرشان این قدر آدم مشهوری است؟
کریستیانو جونیور می‌داند؛ او الان در یوونتوس بازی می‌کند؛ چنین استرس و فشاری را حس می‌کند و این فضا را دوست دارد. می‌داند که پدرش یک ستاره است و این موضوع را دوست دارد. بعضی وقت ها می‌آید و به من می‌گوید: «می‌توانم دوتا از دوستان ایتالیایی‌ام را به خانه بیاورم؟». به او می‌گویم بله، بعد می‌گوید: «ولی باید تو هم خانه باشی چون آنها می‌خواهند با تو عکس بگیرند.» خب این چیزها به عنوان یک پدر خیلی در برنامه‌ام قرار نمی‌گیرد. کریستیانینیو می‌خواهد مثل من شود؛ بقیه بچه‌هایم هنوز کوچک هستند ولی آنها هم به‌زودی چنین جوی را حس خواهند کرد.
* آخرین سوال ما درباره آخرین موضوعی است که شاید ناراحتت کرده باشد: توپ طلا. بردن این جایزه چقدر مهم است؟
فکر می‌کنم هر سال شایسته بردنش هستم؛ برایش خیلی زحمت می‌کشم ولی حالا که نبرده‌ام دنیا به آخر نرسیده است. باید به تصمیمات احترام گذاشت. در زمین هر کاری برای برنده شدن می‌کنم، آمار درباره من دروغ نمی‌گوید ولی نباید این طور هم برداشت شود که اگر نبرم هم از میزان خوشحالی و رضایتم کاسته می‌شود. من دوستان فوق‌العاده و خانواده خوبی دارم، در یکی از بهترین باشگاه ها بازی می‌کنم، پس به نظرتان باید به خانه برگردم و برای نبردن توپ طلا زیر گریه بزنم؟ معلوم است که ناراحت شدم ولی باز هم سخت تمرین و تلاش می‌کنم. پس، به مودریچ تبریک می‌گویم، او شایسته بود ولی سال آینده باید ببینیم چه می‌شود؛ من هنوز هستم. افتاد؟
