به گزارش خبرورزشی، برانکو می‌گوید: «امیر پرافتخارترین مربی ایرانی است.» هرچند دو کلمه بعد تمام اعتراض‌های او را غیرمنطقی می‌نامد و می‌گوید داوری‌ها در این فصل بیشتر به نفع سپاهان بوده، اما به سرمربی سپاهان اهانت نمی‌کند. قلعه‌نویی هم با وجود دلخوری از برانکو می‌گوید: «این حرف‌ها از شما بعید است آقای برانکو.»
این در حالی است که همین دو سال پیش وقتی کونته و ژوزه مورینیو در انگلیس با هم درگیر شدند، بدترین اهانت‌ها را نثار هم کردند و دعوایشان که از سری A. شروع شده بود را به لیگ جزیره کشاندند و همین حالا در معتبرترین لیگ‌های دنیا، مربیان وقتی با هم درگیر می‌شوند، تمام مرز‌ها را رد می‌کنند! اینجا، اما یک مخالف مشترک به اسم کی‌روش باعث شده برانکو و قلعه‌نویی با هم دعوا نکنند.
اما دعوای آن‌ها واقعاً بر سر چیست؟ سر یک پنالتی؟! قطعاً چنین چیزی نیست. اطرافیان قلعه‌نویی می‌گویند امیر بیشتر از آن که از پنالتی دلخور باشد از این دلخور است که برانکو بعد از بازی با ذوب‌آهن علیه سپاهان مصاحبه کرد و با حرف‌هایش داور بازی پرسپولیس و سپاهان را تحت تأثیر قرار داد، اما اطرافیان برانکو اعتقاد دیگری دارند. آن‌ها می‌گویند امیر وقتی در زمین مسابقه دید سپاهان در حد پرسپولیس نیست، متوجه شد فوتبالی رقیب برانکو نمی‌شود و با مصاحبه‌های داغ و آتشین، بازی و رقابت را از زمین فوتبال به رسانه‌ها و محافل فوتبالی کشاند. آن‌ها معتقدند پرسپولیس مقابل سپاهان واقعاً در حد نایب‌قهرمان آسیا بازی کرد، ولی سپاهان فقط در حد یکی از تیم‌های خوب لیگ برتر خودمان ظاهر شد و این تفاوت چیزی است که سپاهانی‌ها سعی در پنهان کردنش دارند و می‌خواهند نگاه‌ها را از سمت مسائل فنی به سمت داوری ببرند... هواداران پرسپولیس هم می‌گویند سپاهان در اصفهان از پرسپولیس ترسید و فهمید از تیم برانکو ضعیف‌تر است. خارج از این بحث‌ها، اما امیر و برانکو یکدیگر را قبول دارند. برانکو شاید فوتبالی که تیم‌های قلعه‌نویی ارائه می‌کنند را نپسندد و هیچ وقت به سبک او بازی نکند، اما به عنوان یک مربی صاحب‌سبک که به هر تیمی رفته یک مجموعه جنگنده و قدبلند و مدعی ساخته، او را قبول دارد. امیر هم بار‌ها به خبرورزشی گفته: برانکو بهترین مربی خارجی است که بعد از انقلاب به ایران آمد... هیچ عیبی ندارد حالا این دو مربی علیه هم - با حفظ حرمت- حرف بزنند. این حرف‌ها نمک فوتبال است.