خبرورزشی/مهدی شیروانی؛ باز هم زمستان و سرما رسید. باز هم دی اولین ماه سرما و بزرگداشت یاد و خاطره جهانپهلوان خوبیها رسید. باز هم نوبت به مردم قدرشناس و فهیم ایران رسید تا همانند بیش از نیم قرن گذشته، یاد و خاطره غلامرضا تختی جهانپهلوان خوبیها را زنده نگه دارند. به گذشتگان و آیندگان تأکید و یادآوری کنند پهلوانان نمیمیرند و همیشه در قلب مردم قدرشناس ایران حضور دارند، حتی اگر ۵۱ سال از مرگ، فقدان و درگذشتِ مادی و دنیایی آنها گذشته باشد.
داغ ۵۱ ساله بر قلب مردم ایران
۵۱ سال از سوز و سرمای استخوانسوز سال ۱۳۴۶ تهران میگذرد و داغی ۵۱ ساله قلب مردم ایران را میفشارد. همان ایامی که مردم سرمازده تهران، خبر دهشتناک درگذشت پهلوان خود را باور نداشتند ولی مجبور شدند بپذیرند که غلامرضا تختی، قهرمان المپیک، قهرمان جهان و دارنده بیشترین مدال و افتخار ورزشی آن دوران و دارای اخلاقیترین و مردمدارانهترین رفتار انسانی، چشم از جهان فانی بسته، نگاه عاشقانه و پدرانه از چهره دلربای فرزند دلبندش بابک برگرفته و همه آرزوها و خواستههای پدرانه خود برای دردانه عزیزتر از جانش را به دست تقدیر و سرنوشت سپرده تا بابکِ تنها، زیر بال و پر بانو شهلا توکلی، ایام سپری کند. الحق و الانصاف همسر و بازماندگان غلامرضا تختی هم بار مسئولیت سنگین تعلیم و تربیت تنها بازمانده جهانپهلوان خوبیها را به خوبی بر دوش کشیدند و فردی تحصیلکرده به جامعه تحویل دادند.
بابک، تنها بازمانده جهانپهلوان خوبیها
چه بخواهیم، چه نخواهیم بابک تنها بازمانده جهانپهلوان خوبیهاست. حتی اگر خط فکری یا بینش سیاسی بابک تختی مورد قبول گروهی از مردم یا مسئولان نباشد، اما بدون شک تا به امروز و طی نیم قرن از درگذشت غلامرضای کشتی، مردم فهیم و قدرشناس به همراه اکثر مسئولان ورزشی و غیرورزشی کشورمان به احترام روحیات پهلوانی، محبوبیت مردمی، جایگاه و افتخارات ورزشی، رفتار و منش انسانی، حرمت خانواده و بازماندگان جهانپهلوان خوبیها را حفظ کردهاند.
تسخیر فضای مجازی با یک کلیک و بمباران تبلیغاتی
امروز که همه چیز در تسخیر فضای مجازی قرار دارد، با یک کلیک میتوان از کاهی کوه ساخت یا بعضی رفتارها و عملکردهای ناپسند را با بمباران تبلیغاتی به عنوان رفتاری مناسب و پسندیده به جامعه، به ویژه جوانان احساسی، عاطفی و بعضاً زودباور تحمیل کرد، هنوز هم که هنوز است، هیچکس نتوانسته یاد و خاطره مردمداریها، نوعدوستیها، دلسوزیها و حمایتهای انساندوستانه تختی را از ذهن و یاد جامعه و مردم ایران پاک کند.
در حالی که جمع کثیری از جوانان و میانسالان و سالمندان ایرانی تحت تأثیر فضای مجازی بوده و هستند، اما همین هموطنان فعال در دنیای سرگرمکننده مجازی هم، رفتار انساندوستانه، روحیات و اخلاق مردمدارانه غلامرضا تختی را از یاد نبردند و همچنان او را الگویی مناسب برای جوانان و قهرمانان جامعه ایران امروز میدانند.
سوز و سرما هم نمیتواند فاصله بیندازد
در راستای همین قدرشناسی مستمر هموطنان فهیم، انتظار میرود امروز نیز همچون تمام سالهایی که در این نیم قرن شاهد بودهایم، باز هم سرمای زمستان، برف و بوران، سرمای استخوانسوز، مشکلات عدیده و... نتواند فاصلهای بین مردم و پهلوانِ مردم بیندازد. همان گونه که طی بیش از نیم قرن گذشته و در شرایطی بسیار بدتر از نظر بارش برف و باران و سوز و سرما، وضعیتی ناامیدکنندهتر و خطرناکتر از نظر شرایط اقتصادی و امنیتی نظیر ایام جنگ تحمیلی، بمباران هوایی از سوی رژیم بعثی صدام و... همین مردم قدرشناس ایران یاد و خاطره تختی را زنده نگه داشتند، امروز هم با حضور پرشور و آگاهانه، علاقهمندی خود به غلامرضا تختی و خوبیهای جهانپهلوان را به نمایش میگذارند.
غیبت مشاهیر مغرور ورزشی و...
هرچند گروهی از مشاهیر مغرور ورزشی یا بعضی از مسئولان ورزش و غیرورزشی، سعی دارند به بهانه ریا نکردن از همراهی با مردم خودداری کنند! اما مثل تمام این ۵۰ سال گذشته، امروز هم بعضیها خود را به دریای مردم قدرشناس وصل میکنند تا شاید بتوانند با کُرِ متصل به مردم علاقهمند به خوبیهای تختی، غُسلِ محبوبیت و مردمداری کنند.
تختی با پوست و خونش مردم را باور داشت
بارها گفته شده، باز هم گفتن آن خالی از لطف نیست که محبوبیت تختی فقط به خاطر کسب مدالهای جهان و المپیک او نبوده و نیست. اگر بسیاری از افتخارآفرینان و قهرمانان امروز ورزش به دلیل تحصیلات عالیه دانشگاهی، به شناختی اجتماعی یا فرهنگی از جامعه و مردم خود رسیده باشند، اما ۶۰ سال قبل جهانپهلوان خوبیها بدون تحصیلات آکادمیک و دانشگاهی، مردم مظلوم و مستضعف ایران را با گوشت و پوست و خونش باور کرده، تا مغز استخوانش آنها را شناخته، با تمام وجود حس و لمس کرده و در راه کمک به آنها از هیچ اقدامی کوتاهی نمیکرد. او همگان را به این باور و یقین رسانده که رفتار تختی در آن ایام، نسبت به بسیاری از افتخارآفرینان دارای تحصیلات آکادمیک و دانشگاهی امروز اجتماعیتر و مردمدارانهتر بوده و هنوز هم آن روحیات مردمی، اخلاق نیک و پسندیده میتواند پلی ارزشمند برای وصل مردم و قهرمانان و افتخارآفرینان باشد.
داغ ۵۱ ساله بر قلب مردم ایران
۵۱ سال از سوز و سرمای استخوانسوز سال ۱۳۴۶ تهران میگذرد و داغی ۵۱ ساله قلب مردم ایران را میفشارد. همان ایامی که مردم سرمازده تهران، خبر دهشتناک درگذشت پهلوان خود را باور نداشتند ولی مجبور شدند بپذیرند که غلامرضا تختی، قهرمان المپیک، قهرمان جهان و دارنده بیشترین مدال و افتخار ورزشی آن دوران و دارای اخلاقیترین و مردمدارانهترین رفتار انسانی، چشم از جهان فانی بسته، نگاه عاشقانه و پدرانه از چهره دلربای فرزند دلبندش بابک برگرفته و همه آرزوها و خواستههای پدرانه خود برای دردانه عزیزتر از جانش را به دست تقدیر و سرنوشت سپرده تا بابکِ تنها، زیر بال و پر بانو شهلا توکلی، ایام سپری کند. الحق و الانصاف همسر و بازماندگان غلامرضا تختی هم بار مسئولیت سنگین تعلیم و تربیت تنها بازمانده جهانپهلوان خوبیها را به خوبی بر دوش کشیدند و فردی تحصیلکرده به جامعه تحویل دادند.
بابک، تنها بازمانده جهانپهلوان خوبیها
چه بخواهیم، چه نخواهیم بابک تنها بازمانده جهانپهلوان خوبیهاست. حتی اگر خط فکری یا بینش سیاسی بابک تختی مورد قبول گروهی از مردم یا مسئولان نباشد، اما بدون شک تا به امروز و طی نیم قرن از درگذشت غلامرضای کشتی، مردم فهیم و قدرشناس به همراه اکثر مسئولان ورزشی و غیرورزشی کشورمان به احترام روحیات پهلوانی، محبوبیت مردمی، جایگاه و افتخارات ورزشی، رفتار و منش انسانی، حرمت خانواده و بازماندگان جهانپهلوان خوبیها را حفظ کردهاند.
تسخیر فضای مجازی با یک کلیک و بمباران تبلیغاتی
امروز که همه چیز در تسخیر فضای مجازی قرار دارد، با یک کلیک میتوان از کاهی کوه ساخت یا بعضی رفتارها و عملکردهای ناپسند را با بمباران تبلیغاتی به عنوان رفتاری مناسب و پسندیده به جامعه، به ویژه جوانان احساسی، عاطفی و بعضاً زودباور تحمیل کرد، هنوز هم که هنوز است، هیچکس نتوانسته یاد و خاطره مردمداریها، نوعدوستیها، دلسوزیها و حمایتهای انساندوستانه تختی را از ذهن و یاد جامعه و مردم ایران پاک کند.
در حالی که جمع کثیری از جوانان و میانسالان و سالمندان ایرانی تحت تأثیر فضای مجازی بوده و هستند، اما همین هموطنان فعال در دنیای سرگرمکننده مجازی هم، رفتار انساندوستانه، روحیات و اخلاق مردمدارانه غلامرضا تختی را از یاد نبردند و همچنان او را الگویی مناسب برای جوانان و قهرمانان جامعه ایران امروز میدانند.
سوز و سرما هم نمیتواند فاصله بیندازد
در راستای همین قدرشناسی مستمر هموطنان فهیم، انتظار میرود امروز نیز همچون تمام سالهایی که در این نیم قرن شاهد بودهایم، باز هم سرمای زمستان، برف و بوران، سرمای استخوانسوز، مشکلات عدیده و... نتواند فاصلهای بین مردم و پهلوانِ مردم بیندازد. همان گونه که طی بیش از نیم قرن گذشته و در شرایطی بسیار بدتر از نظر بارش برف و باران و سوز و سرما، وضعیتی ناامیدکنندهتر و خطرناکتر از نظر شرایط اقتصادی و امنیتی نظیر ایام جنگ تحمیلی، بمباران هوایی از سوی رژیم بعثی صدام و... همین مردم قدرشناس ایران یاد و خاطره تختی را زنده نگه داشتند، امروز هم با حضور پرشور و آگاهانه، علاقهمندی خود به غلامرضا تختی و خوبیهای جهانپهلوان را به نمایش میگذارند.
غیبت مشاهیر مغرور ورزشی و...
هرچند گروهی از مشاهیر مغرور ورزشی یا بعضی از مسئولان ورزش و غیرورزشی، سعی دارند به بهانه ریا نکردن از همراهی با مردم خودداری کنند! اما مثل تمام این ۵۰ سال گذشته، امروز هم بعضیها خود را به دریای مردم قدرشناس وصل میکنند تا شاید بتوانند با کُرِ متصل به مردم علاقهمند به خوبیهای تختی، غُسلِ محبوبیت و مردمداری کنند.
تختی با پوست و خونش مردم را باور داشت
بارها گفته شده، باز هم گفتن آن خالی از لطف نیست که محبوبیت تختی فقط به خاطر کسب مدالهای جهان و المپیک او نبوده و نیست. اگر بسیاری از افتخارآفرینان و قهرمانان امروز ورزش به دلیل تحصیلات عالیه دانشگاهی، به شناختی اجتماعی یا فرهنگی از جامعه و مردم خود رسیده باشند، اما ۶۰ سال قبل جهانپهلوان خوبیها بدون تحصیلات آکادمیک و دانشگاهی، مردم مظلوم و مستضعف ایران را با گوشت و پوست و خونش باور کرده، تا مغز استخوانش آنها را شناخته، با تمام وجود حس و لمس کرده و در راه کمک به آنها از هیچ اقدامی کوتاهی نمیکرد. او همگان را به این باور و یقین رسانده که رفتار تختی در آن ایام، نسبت به بسیاری از افتخارآفرینان دارای تحصیلات آکادمیک و دانشگاهی امروز اجتماعیتر و مردمدارانهتر بوده و هنوز هم آن روحیات مردمی، اخلاق نیک و پسندیده میتواند پلی ارزشمند برای وصل مردم و قهرمانان و افتخارآفرینان باشد.