خبرورزشی/جهانگیر کوثری؛ ایران تیم بود و معنای بازی گروهی را میدانست. هارمونی دلچسب که خروجی آن گلهای زیبا بود. در آن سو عراق جدیترین حریف ایران در گروه D با دشواری و شانس از سد ویتنام عبور کرد تا ۳ امتیاز لازم را بگیرد و موازی با ما پیش بیاید. عراق، چون ایران حریف را جدی نگرفت و جدی هم شروع نکرد، اما تیم ایران انگار مقابل اسپانیا و پرتغال بازی میکند و با تمام اراده و خواسته حریف را از همان دقایق اول به عقب برد و تحت فشار یک بازی گروهی قرار داد، بازی را باز کرد و روی خط برد و به مدافعان کناری خود اجازه داد به پیش بروند تا دفاع فشرده حریف برای پوشش کنارههای خط طولی کمی از هم باز شود و طارمی و سردار فضای بهتری به دست آورند و به گل برسند. برای تمام خطوط ما، کیروش تعریف جامع و کاملی داده بود. بدیهی است در چنین برنامه و شرح وظایفی هر بازیکنی نتواند خود را وفق بدهد و هماهنگ کند، کنار گذاشته میشود و کیروش با هیچ بازیکنی شوخی ندارد. میلاد محمدی که به نظر میرسید آمادهترین مدافع ماست، مقابل یمن کنار گذاشته شد و حاجصفی در این پست بازی کرد. نظم و انضباط حاکم بر تیم ایران بینظیر و در سطح آسیا و حتی جهان عالی است. این مدیریت قاطع را مدیون کیروش هستیم که این شغل را خوب میشناسد. برای بازی با ویتنام تمرکز روی تاکتیک این تیم و حرکتهای بازیکنان این تیم است تا دچار غافلگیری یا اتفاقات نشویم. چنین نظمی را در تیم عربستان و ژاپن هم دیدیم که بازیکنان روی زمینه تاکتیکی تعیین شده مربیان خود خوب عمل میکنند و کمتر حرکات اضافی فردی دارند. این نوع تربیت تیمی تنها با یک مربی بااقتدار اتفاق میافتد. ژاپن یک گل از ترکمنستان میخورد، اما به دلیل اتکا به تاکتیک تیمی خود با حوصله بازی را دنبال و گلهای پیدرپی را به ترکمنستان تحمیل میکند. کاری که تیم عربستان هم به خوبی آن را روی نقشهها و برنامههای آنتونیو پیزی، مربی آرژانتینی خود انجام داد. ایران، ژاپن و عربستان در روزهای اول جام ویژگیهای یک تیم را داشتند و باید در بازیهای دوم به دنبال کرهجنوبی و استرالیا و حتی قطر باشیم تا جمع مدعیان کاملتر شود. روز گذشته فوتبال ما یک نماینده موفق هم داشت؛ تیم داوری بازی ژاپن و ترکمنستان، فغانی، سخندان و منصوری که قضاوت بسیار عالی و خوبی داشتند و یک گزارش فنی خوب هم از علیفر که بازی را خوب گزارش و برای مواردی آن را تحلیل هم کرد.
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه
جام ملتهای آسیا موقعیتهای تازهای را از کشورها تعریف میکند، اما صدای ایران در آغاز از بقیه کشورها بلندتر و خوشنوازتر بود.