به گزارش خبرورزشی، ماشین‌سازی در دور رفت لیگ برتر کمترین برد را داشته است؛ یک پیروزی در ۱۵ بازی. همچنین بیشترین تساوی را این تیم داشته. به اندازه یک تیم فوتبال. یعنی ۱۱ مساوی. کسی به ماشین‌سازی به خاطر این عملکرد خرده نگرفت. شاید به این خاطر که در تبریز تراکتورسازی محبوب و پرتماشاگر است و به نوعی ماشین‌سازی زیر سایه تراکتورسازی است و تا زمانی که تراکتورسازی هست همه نگاه‌ها و توجه به این تیم است. اگر ماشین‌سازی در شهر دیگری به میدان می‌رفت حتماً به خاطر این عملکرد با انتقاد مردم و رسانه‌ها مواجه می‌شد.
۱۱ تساوی در ۱۵ بازی، بدین معنی است که برای ماشین‌سازی کسب یک امتیاز بهتر از باخت است و می‌خواهد تحت هر شرایطی برای کسب امتیاز مبارزه کند! این سبب شد تیم از فوتبال تهاجمی دور شود در صورتی که اگر تهاجمی فوتبال می‌کرد و برای پیروزی به میدان می‌رفت الان امتیازات بیشتری کسب می‌کرد.
شاید ماشین‌سازی در تبریز مورد توجه نباشد و کسی به طور جدی بازی‌های این تیم را دنبال نکند، اما این نباید موجب شود تیم ارائه‌گر فوتبال دفاعی باشد و مدام مساوی کند. ماشین‌سازی باید به لیگ برتر و فوتبال ملی ادای دین کند و این با ارائه بازی تهاجمی امکان‌پذیر است. این بازی‌های دفاعی و یازده تساوی هیچ کمکی از همه مهم‌تر به پیشرفت ماشین‌سازی نمی‌کند و از همه مهم‌تر زیبایی‌های لیگ برتر را کم می‌کند.
قدیم قدیما می‌گفتند ترسو‌ها روزی هزار بار می‌میرند. ماشین‌سازی باید این را با خود تکرار کند و در دور برگشت لیگ برتر برای پیروزی بازی کند نه نباختن! معدل گل زده این تیم هر بازی به یک گل هم نمی‌رسد! آیا همه تیم‌هایی که ماشین‌سازی با آن‌ها بازی کرده مدعی قهرمانی بوده‌اند که پی‌درپی به دنبال ارائه بازی تدافعی و مساوی بوده است؟ درست یا غلط زنوی برای تیم ماشین‌سازی هم هزینه می‌کند و اعضای تیم باید قدر این هزینه‌ها را بدانند و در پاسخ خوب فوتبال کنند و زیبا و تماشایی تا هم بهتر نتیجه بگیرند و هم به فوتبال باشگاهی کمک کنند.
ماشین‌سازی از آنجایی که برخلاف تراکتورسازی تحت فشار نیست باید راحت‌تر فوتبال کند. از همه مهم‌تر این تیم با اینکه در ۱۲ بازی نباخته، اما در رده سیزدهم جدول قرار دارد. این بدین معنی است واقعاً مساوی با باخت فرق چندانی ندارد و تیمی که مساوی می‌کند هیچ‌گاه نمی‌تواند بلندپروازی کند و همیشه در نیمه پایین جدول با استرس کار را دنبال خواهد کرد.
