به گزارش خبرورزشی، مادر خواهران منصوریان به خاطر بیماری چند روزی در بیمارستان بستری بود به همین خاطر سهیلا منصوریان لژیونر ووشوی ایران در لیگ چین از مسولان تیم چانگ شاه مرخصی یک ماهه گرفت و به ایران بازگشت تا از مادرش پرستاری کند.
سهیلا در دلنوشته اش می نویسد: مادر، من تا به حال از معجزه ی دستانت چیزی نگفته ام دستهایی که خالی رو به آسمان می شود و پر باز می گردد!
تا به حال از دروغ هایم نگفته ام، نگفته ام گاهی دروغ خوب است! باید بهش بگی حالم خوبه، غذا خوبه، هوا خوبه، دلمون خوشه چون باور دارم وقتی مادر خوب باشه یعنی همه چیز خوبه!
از روزهایی که تمام خستگی هایم را دور میریختم و به عشق خوشحال کردنت تمام روز را تمرین کردم و شب هایی که از دلتنگی بجای اغوش مهربانت زانوهایم را بغل کردم و باخود شرط کردم هیچ گاه نه از روی ترس و نه از روی باخت هیچگاه سرم راخم نکنم جز برای بوسیدن دستانت...
و امروز بادیدن حاله اشفته تو تمام زندگی را فراموش کردم و تنها کنار تو بودن را خواستم...
سختی ها را تحمل کردم تا بعنوان سهیلا منصوریان فرزند کوچک مردم کشورم باشم و دراین روزهای سخت کمی دلخوششان کنم، اما امروز می خواهم همان دختر کوچک مادرم باشم و به اغوشت باز گردم و قهرمانت شوم
و هرجا از آرامش گفتند نامت را بگویم.
