به گزارش خبرورزشی، خیلی وقت است که عادت کرده‌ایم حرفی از آشتی دادن کریمی و دایی نزنیم. یعنی از همان وقتی که فهمیدیم این دو نفر با هم قهر نیستند، اما به هزار و یک دلیل آب‌شان با هم در یک جوی نمی‌رود و تفکرات‌شان با هم فرق دارد بی‌خیال آشتی‌کنان و دیده‌بوسی شدیم. عادت کردیم که فوتبال ما با همین اختلاف بین دایی و کریمی شیرین است و بگذاریم خودشان این ماجرا را هر طور که خواستند پیش ببرند؛ مثلاً یک زمانی برای هم نوشابه باز کنند و زمانی دیگر به هم نیش و کنایه بزنند. دایی در بازی رفت به جای تقابل با کریمی مقابل خداداد عزیزی قرار گرفته بود و تیم تحت هدایت او را با ۳ گل شکست داد، اما حالا هفته‌هاست که علی کریمی سکاندار هدایت سپیدرود شده و او به مصاف با شهریار می‌رود. تیم علی کریمی در آخرین ثانیه‌های بازی با پرسپولیس به این تیم باخت و از جام حذفی کنار رفت، اما این تنبیه آن‌قدر شوکه کننده نبود که شکست دایی و شاگردانش مقابل داماش دسته دومی.
نارنجی‌پوشان که می‌توانستند با میانبر جام حذفی حضور خود در آسیا را تمدید کنند پای فینال به تیم دسته دومی باختند تا حالا تقابل دایی و کریمی جنگ زخم‌خورده‌های جام حذفی هم باشد. هر دو مربی در تیم‌های خود پرفراز و نشیب عمل کرده‌اند، اما مأموریت کنونی دایی رساندن سایپا به جمع مدعیان و مأموریت علی کریمی بقای سپیدرود در لیگ است که برای رسیدن به این هدف در گام اول از نیم‌فصل دوم باید طرف سرشناس مقابل خود را قربانی کنند. حتی اگر دایی و کریمی رفیق گرمابه و گلستان هم بودند برای سه امتیاز بازی امروز روی همه رفاقت‌ها خط می‌کشیدند چه رسد به الان که شاید همان سلام و علیک و دست دادن ابتدای بازی برای سیراب شدن ما کفایت کند.