به گزارش خبرورزشی، بنکس که در ۸۱ سالگی چشم از جهان فرو بست، جایگاهش را در جمع اسطورههای فوتبال انگلیس و شاید جهان زمانی ثبت کرد که در بازی مقابل برزیل در مرحله گروهی جام جهانی ۱۹۷۰ با یک پرش استثنایی ضربه سر پله را به شکلی بینظیر مهار کرد، صحنهای که برای همیشه در تاریخ فوتبال به عنوان یکی از بهترین مهارهای دروازهبانها ثبت شده است.
ضربه پله آنقدر دقیق و فنی بود که اسطوره برزیلی فکر کرد توپش وارد دروازه شده و شروع کرد به شادی پس از گل که ناگهان متوجه شد گوردون بنکس، او را ناکام گذاشته است. بنکس در مورد آن صحنه گفت: «شنیدم که پله فریاد گل را بلافاصله بعد از هد زدن سر داد. قطعاً فکر میکرد توپ از من رد میشود و میرود داخل دروازه.»
بابی چارلتون، همتیمی بنکس در آن بازی، احساسی که بین تماشاگران در ورزشگاه گوادالاخارا و میلیونها نفری که این بازی را از تلویزیون دیدند، اینطور بیان کرد: «بدون شک آن صحنه بزرگترین مهار توپی بود که من از یک دروازهبان در طول زندگیام دیدهام.»
بنکس که دید ارتفاع توپ بالاتر از سطح معمول است، تکنیک خود را در زمینهای داغ مکزیک طوری تنظیم کرد که پاداش آن حرکت، ثبت شدن نامش برای همیشه در تاریخ فوتبال شده است. دروازهبان فقید انگلیس در یکی از مصاحبههایش با روزنامه دیلیمیل انگلیس گفت: «در تمرینات متوجه شدم که گاهی وقتها توپ بعد از ضربه، ارتفاعی بالاتر از حد معمول میگیرد. در آن صحنه هم توانستم پیشبینی کنم که توپ چطور اوج میگیرد و بعد هم رفلکس سریعی نشان دادم.»
بنکس البته از اینکه همیشه بابت گرفتن توپ پله مورد تحسین قرار گیرد اعتراضی نداشت، اما خودش معتقد بود صحنههای از آن بهتر را هم زمانی که برای استوک سیتی بازی میکرده، خلق کرده است: «بهترین صحنه دوران فوتبالم، توپی که از پله گرفتم نبود بلکه پنالتیای بود که جف هرست در نیمهنهایی جام اتحادیه ۱۹۷۲ به استوک زد و من مهار کردم.»
گوردون بنکس، به رفلکسهای گربهمانند خود درون دروازه شهرت یافت و با استوک سیتی به افتخارات زیادی نیز رسید. او دو بار با بیماری سرطان مبارزه کرد، تا جایی که توانست سعی کرد فعال باقی بماند و تقریباً پای ثابت تماشای بازیهای تیمش، استوک، بود. مثل بسیاری دیگر از ستارههای قهرمان انگلیس در جام جهانی ۱۹۶۶، بنکس هم در نهایت مجبور شد مدال قهرمانی جهان خود را به حراج بگذارد تا از طریقش بتواند برای سه فرزندش خانهای تهیه کند. بنکس یادگار ارزشمندش در فوتبال را فروخت و معلوم نیست مدالهای او کجا هستند، اما گوردون بنکس بزرگ هیچگاه از خاطره فوتبال جهان پاک نمیشود.