به گزارش خبرورزشی، نفرت منچستریونایتد و لیورپول از همدیگر آنقدر بالا است که در طول سالها بازیکنان خیلی کم جرأت یاغیگری را به خود دادهاند. اگر بین میلان و اینتر، بارسلونا و رئالمادرید و سلتیک و رنجرز بازیکنان زیادی جابجا شدهاند، کمتر کسی شجاعت تعویض پیراهن یونایتد با لیورپول و برعکس را داشته است. آمار کم بازیکنان یاغی منچستر و لیورپول البته نشان دهنده تعصب بالای آنها به پیراهن قرمز تیمشان نیز است.
پل اینس
بهترین مثال برای یک یاغی واقعی پل اینس است. هافبک سیاه چرده انگلیسی توانست هم برای منچستریونایتد و هم برای لیورپول در اوج بازی کند و البته پیراهن تیم ملی را هم به چنگ بیاورد. پل سال 1989 با شیاطینسرخ قرارداد امضا کرد و شاگرد سرالکس فرگوسن شد. تیم کلاس 92 اما برای اینس خوش یمن نبود. با آمدن روی کین، او رفته رفته جایش را در تیم اصلی از دست داد و بعد از چندین قهرمانی در جزیره راهی سریآ و اینتر شد. پیشنهاد سال 1997 لیورپول به اینس بهترین فرصت برای انتقامگیری از سرالکس بود. او حتی مقابل تیم سابقش گلزنی هم کرد و لیورپول را از شکست نجات داد تا در اذهان بیشتر به یک لیورپولی شبیه باشد تا منچستری.
پیتر بیردسلی
اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 میلادی پیتر به منچستریونایتد پیوست. او اما علیرغم حضور در تیم ملی انگلیس مهاجمی نبود که الکس فرگوسن دوست داشته باشد. پیتر سال 1983 در حالی که فرصت چندانی برای بازی کردن بهدست نیاورده بود، پیراهن یونایتد را از تن درآورد و به نیوکاسل پیوست. بعد از 5 سال بازی در سنتجیمز پارک و درخشش در این تیم، بیردسلی به پیشنهاد لیورپولیها پاسخ مثبت داد تا حضورش در این تیم حسابی سروصدا کند. او 175 بازی برای قرمزهای مرسیساید انجام داد و 61 بار گلزنی کرد. نکته جالب در مورد پیتر شجاع این است که در ادامه فوتبالش هم در منچسترسیتی و هم در اورتون بازی کرد تا حسابی به فوتبالیستی منفور در انگلیس تبدیل شود. او سال 1991 مستقیم از لیورپول به اورتون رفت. سال 1999 سال خداحافظی پیتر از فوتبال بود.
مایکل اوون
اول در لیورپول بود و سپس پیراهن یونایتد را به تن کرد. این یعنی کوچ از آنفیلد به اولدترافورد کار هرکسی نیست و شجاعتی قابل وصف میخواهد. هیچکس انتظار نداشت مایکل اوونی که مهاجم نوک محبوب لیورپول بود و گلهای زیادی برای این تیم به ثمر رساند سر از یونایتد دربیاورد. این مهاجم ریزنقش با قهرمانی در جام یوفا و همچنین فتح توپ طلا توانست به اوج افتخار در لیورپول برسد. سال 2004 رفتن به رئالمادرید برایش خوشایند نبود چراکه مصدومیت و دوران افتِ رئال باعث شد خیلی زود از این تیم جدا شود به نیوکاسل بیاید. بعد از اینکه نیوکاسل به چمپیونشیپ سقوط کرد، اوون به لیورپولیها پیغام داد تا برگردد اما هیچکس دیگر به او علاقهای نداشت. درست همینجا بود که فرگوسن پیشقدم شد تا با آوردن اوون به یونایتد، به لیورپول شوک وارد کند. اوون بیشتر نیمکتنشین بود اما گلهای مهمی از جمله گل دقیقه آخر در دربی منچستر را برای یونایتد زد و همین که در یک تیم بزرگ عضویت داشت برایش کفایت میکرد. سال 2011-2010 هم با بالا بردن جام قهرمانی در لیگ برتر حسرت لیورپولیها را یادآور شد.
تام چورلتون
اولین انتقال مستقیم از لیورپول به منچستریونایتد در ابتدای قرن بیستم شکل گرفت. تام چورلتون که متولد منطقه استوک پورت بود، با درخشش در تیمهای محل خود توانست چشم تام واتسون سرمربی وقت لیورپول را به خود بگیرد. این مدافع 117 بازی برای لیورپول انجام داد، 8 گل زد و با این تیم قهرمان دسته دوم شد. بعد از سپری کردن 8 سال در بندر، وقت رفتن فرا رسیده بود. او از منچستریونایتد پیشنهاد دریافت کرد و ریسک پیوستن به این تیم را در سال 1912 پذیرفت تا در آن زمان یاغی شود. اتفاقی که پیش از جنگ جهانی اول رخ داد.
فیل چیسنال
سال 1964 بازیکنی بود که تصمیم گرفت یاغی شود. آخرین انتقال مستقیم آن زمان از منچستریونایتد به لیورپول به فیل چیسنال تعلق داشت. او 35 بازی برای منچستریونایتد انجام داد و به عنوان مهاجم 8 گل هم به ثمر رساند. آن زمان سِرمت بازبی هدایت شیاطینسرخ را برعهده داشت. طبیعتاً چنین آمار گلزنی برای بازبی قانع کننده نبود. برای همین فیل تصمیم گرفت به لیورپول برود و شاگرد بیل شنکلی شود. او مهاجم نیمکتنشین و تعویضی لیورپول بود و در 6 مسابقه تنها یک گل به ثمر رساند تا به ساوتند یونایتد فروخته شود.