نظرسنجی

ارزیابی شما از تغییراتی که تاکنون قلعه‌نویی در سیستم تیم ملی داده؟
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

در تاریخ لیگ برتر انگلیس، قهرمان‌ها بازیکن‌هایی در ترکیب‌شان داشته‌اند که کسی فکر نمی‌کرد توانایی فیکس بازی کردن در تیمی که قهرمانی معتبرترین لیگ اروپایی را به ارمغان می‌آورد داشته باشند.

خبرورزشی/ شهراد باغستانی: تقریباً تمام تیم‌های قهرمان از ستاره‌های بزرگ تشکیل شده‌اند، اما لزوماً همه بازیکن‌های این تیم‌ها هم پیش از قهرمانی به عنوان یک بازیکن درجه یک یا ستاره شناخته نمی‌شدند. در تاریخ لیگ برتر انگلیس، قهرمان‌ها بازیکن‌هایی در ترکیب‌شان داشته‌اند که کسی فکر نمی‌کرد توانایی فیکس بازی کردن در تیمی که قهرمانی معتبرترین لیگ اروپایی را به ارمغان می‌آورد داشته باشند. ۱۰ بازیکنی که کسی تصور نمی‌کرد روزی صاحب مدال قهرمانی لیگ برتر شوند را معرفی خواهیم کرد.
جف شلاپ (لسترسیتی)
۱۴ حضور در ترکیب اصلی فصل ۲۰۱۶-۲۰۱۵
البته هرکدام از بازیکن‌های لسترسیتی، قهرمانِ شگفتی‌ساز فصل ۲۰۱۵-۲۰۱۶ می‌توانند در این لیست قرار بگیرند. حتی خانواده و دوستان دنی سیمپسون هم انتظار نداشتند او قهرمان شود و برای بسیاری دیگر از بازیکن‌ها هم چنین فرضیه‌ای قابل تصور بود، اما در تیمی که ۹ بازیکن در ۳۵ بازی یا بیشتر در طول فصل بازی کردند، حضور بازیکنی جوان در ترکیب تیم در برخی دیدار‌ها غیرمنتظره بود. جفری شلاپ موفق شد در ۱۴ بازی در ترکیب اصلی تیم حضور پیدا کند چراکه گزینه جانشینی هافبک‌های غایب تیم به شمار می‌رفت. کارت‌های زردی که او می‌گرفت بیشتر از گل و پاس گل‌هایش بود! پنالتی‌ای که در ثانیه‌های پایانی بازی برابر وستهم گرفت و لستر از شکست فرار کرد در یاد طرفداران روباه‌ها برای همیشه ماند.
ستاره‌های قهرمانی که معمولی بودند!
اولگ لوژنی (آرسنال)
۱۵ حضور در ترکیب اصلی فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱
شاید بسیاری از طرفداران قدیمی آرسنال هم نامِ اولگ لوژنی یادشان نباشد. لوژنی اوکراینی هیچ‌وقت نمی‌توانست لی دیکسون را نیمکت‌نشین کند، اما هر طور بود ۴ فصل در آرسنال ماند و ۱۱۰ بازی در تمامی رقابت‌ها انجام داد. او حتی در یک بازی جام اتحادیه کاپیتان آرسنال شد. زمانی که آرسنال در لیگ قهرمانان برابر دیناموکیف بازی کرد، ونگر شیفته بازی لوژنی شد و او را به لندن آورد. با این حال اینکه لوژنی در آن فصل ۱۸ مرتبه در ترکیب آرسنال بازی کرد که در ۱۵ بازی به عنوان یار اصلی به میدان رفت، غیرقابل پیش‌بینی بود. او در ۱۳ بازی حوالی کریسمس در ترکیب آرسنال به میدان رفت که تیمِ آرسن ونگر در هیچ‌کدام از آن‌ها بازنده نبود.
ستاره‌های قهرمانی که معمولی بودند!
تام کلِورلی (منچستریونایتد)
۱۸ حضور در ترکیب اصلی فصل ۲۰۱۳-۲۰۱۲
پسری که از جاه‌طلبی برای تبدیل شدن به ژاوی و اینیستا می‌گفت، اما حالا از چیزی که ادعا می‌کرد فاصله زیادی دارد. تام کلِورلی محصول آکادمی منچستریونایتد از جوان‌هایی بود که سرالکس فرگوسن در آخرین فصل حضورش به عنوان سرمربی روی نیمکت شیاطین‌سرخ به او خیلی اعتماد کرد و می‌گفت او بهترین هافبک بریتانیا خواهد شد. تقریباً در نیمی از بازی‌های یونایتد بازیکن اصلی بود. نکته جالب این است که آن فصل تام بیشتر از ویدیچ، جونز، گیگز، اسمالینگ، چیچاریتو، نانی، یانگ، ولبک، اسکولز، فلچر و کاگاوا در ترکیب اصلی بازی کرد. روز‌های خوبی که دیگر برای هافبک فعلی واتفورد تکرار نشد.
ستاره‌های قهرمانی که معمولی بودند!
یسپر بلومکوئیست (منچستریونایتد)
۲۰ حضور در ترکیب اصلی فصل ۱۹۹۹-۱۹۹۸
در اواخر دهه ۱۹۹۰ وقتی قهرمانی‌های منچستریونایتد را مرور می‌کنند بیشتر از ستاره‌های کلاس ۹۲ نام می‌برند، مثل بکام، اسکولز، بات، گیگز و برادران نویل، اما فصل ۱۹۹۹-۱۹۹۸ بازیکنی بود که پابه‌پای ستاره‌های شیاطین‌سرخ در ترکیب تیم تأثیرگذار ظاهر شد. یسپر بلومکوئیست سوئدی که جای مصدومان تیم را به خوبی پر می‌کرد. شاید بلومکوئیست اگر مصدومیت شدید زانو را بعد از آن فصل به جان نمی‌خرید حالا به عنوان یکی از ستاره‌های منچستریونایتد و فوتبال سوئد شناخته می‌شد، اما بعد از آن فصل او ۲ فصل کامل برای یونایتد بازی نکرد و در تیم‌های بعدی‌اش هم معمولاً به دلیل مصدومیت نمی‌توانست بازی کند. او حتی در فینال تاریخی لیگ قهرمانان ۱۹۹۹ برابر بایرن هم بازیکن اصلی منچستریونایتد بود.
ستاره‌های قهرمانی که معمولی بودند!
تیاگوس مندس (چلسی)
۲۱ حضور در ترکیب اصلی فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۴
تابستان ۲۰۰۴ با ورود ژوزه مورینیو به باشگاه چلسی، تیاگو مندس هموطنش از بنفیکا هم یکی از نخستین خرید‌های او بود که همزمان با ریکاردو کاروالیو و پائولو فریرا که از پورتو خریداری شدند، به استمفوردبریج آمد. تیاگو یکی از بازیکن‌هایی بود که در چلسی خیلی زود فراموش شد. او یک فصل پیراهن آبی را پوشید و همان فصل با قهرمانی وداع کرد. در ۳۴ بازی حضور داشت که ۲۱ بازی‌اش در ترکیب اصلی تیم بود. شاید مورینیو هافبکی مثل مایکل اسین را بیشتر می‌پسندید که در تمامی تورنمنت‌ها برای ترکیب تیمش مفید باشد. با این حال تیاگو که نمی‌خواست در چلسی نیمکت‌نشین باشد به لیون رفت و سپس در یووه و اتلتیکو هم بازی کرد. ۲ فصل پیش هم با اتلتیکو خداحافظی کرد.
ستاره‌های قهرمانی که معمولی بودند!
مارک بوسنیچ (منچستریونایتد)
۲۳ حضور در ترکیب اصلی فصل ۲۰۰۰-۱۹۹۹
دروازه‌بان استرالیایی که در استون‌ویلا بیش از عملکرد خوبش با چهره سرخی که داشت شناخته می‌شد برای پر کردن جای پیتر اشمایکل به اولدترافورد آمد، اما آن‌قدر هم خوب نبود که در تمامی بازی‌ها بازیکن ثابت باشد. با ماسیمو تایبی ایتالیایی و ریموند فان‌درگو هلندی برای حضور در ترکیب تیم رقابت می‌کرد و موفق شد در فصل اول حضورش با شیاطین‌سرخ قهرمان شود. فصل بعد فرگوسن که می‌دانست بوسنیچ سنگربان مطمئنی برای تیم قهرمان نیست تصمیم گرفت فابین بارتز را بخرد و در زمستان دروازه‌بان استرالیایی را به چلسی فروختند. بوسنیچ در ۲۳ بازی دروازه‌بان منچستریونایتد بود، فان‌در‌گو ۱۱ بازی انجام داد و تایبی در ۴ بازی در ترکیب تیم قرار گرفت.
ستاره‌های قهرمانی که معمولی بودند!
آسیر دل‌اورنو (چلسی)
۲۵ حضور در ترکیب اصلی فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۵
طرفداران چلسی هم شاید حالا خیلی تصویر واضحی از اینکه آسیر دل‌اورنو کدام بازیکن بود، نداشته باشند! مدافع چپ اهل باسک را مورینیو در دومین فصل حضورش در چلسی از اتلتیک‌بیلبائو خرید و فقط یک فصل از او استفاده کرد. اسین به جای تیاگو آمد و شان رایت فیلیپس از سیتی خرید بزرگی محسوب می‌شد، اما به خدمت گرفتن دل‌اورنو غافلگیرکننده بود. مشخص شد مورینیو چندان اعتمادی به وین بریج ندارد و با وجود تلاش برای خرید اشلی کول هنوز موفق نشده بودند مدافع آرسنال را به خدمت بگیرند. دل‌اورنو گزینه بعدی بود که آمد و ۲۵ بازی هم انجام داد. یک سال بعد وقتی کول به چلسی آمد دیگر جایی برای دل‌اورنو نبود و او به والنسیا رفت، با این حال یک قهرمانی در لیگ برتر را تجربه کرد. ستاره‌های قهرمانی که معمولی بودند!
مارتین دمیچلیس (منچسترسیتی)
۲۷ حضور در ترکیب اصلی فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۳
شاید مرور افتخارات این مدافع آرژانتینی با اشتباهات پرتعدادش در تضاد باشد. مارتین دمیچلیس بیش از ۵۰ بازی ملی برای آلبی‌سلسته انجام داده، ۷ قهرمانی در لیگ‌های مختلف دارد، ۹ قهرمانی در رقابت‌های حذفی و بازی کردن در فینال جام جهانی، فینال کوپا آمه‌ریکا و فینال لیگ قهرمانان اروپا از افتخارات او است. چند فصل بعد از جدایی از بایرن‌مونیخ به منچسترسیتی آمد و با وجود اشتباه‌های عجیبی که داشت مهره ثابت تیم پیگرینی بود. با این حال دمیچلیس افتخار قهرمانی لیگ برتر را هم به دست آورد و خودش را ثابت کرد. او تا زمان بازنشستگی یعنی ۲ سال پیش در ۱۱ فصل از ۱۲ فصل در لیگ قهرمانان اروپا موفق شد بازی کند.
ستاره‌های قهرمانی که معمولی بودند!
ویکتور موزِس (چلسی)
۲۹ حضور در ترکیب اصلی فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۶‌
نمی‌شود گفت ویکتور موزِس نقشی در قهرمانی آخر چلسی در لیگ برتر انگلیس نداشته است. او بازیکنی بود که کونته در ترکیب تیمش قرار می‌داد در حالی که از تابستان ۲۰۱۲ به بعد کلاً در ۱۲ بازی در ترکیب اصلی تیم قرار گرفته بود، اما در بسیاری از بازی‌های فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۶ مهره ثابت آبی‌های لندن بود و بعد از اینکه کونته تصمیم گرفت سیستم تیمش را به ۳-۴-۳ تغییر دهد، موزس تبدیل به مهره کلیدی در خط میانی شد، اما ظاهراً فقط کونته می‌توانست از این بازیکن نیجریه‌ای بازی بگیرد چراکه ساری اعتقادی به او نداشت و ۶ ماه بعد از جدایی کونته، موزِس هم تیم را ترک کرد تا به صورت قرضی به فنرباغچه برود. ۳۴ بازی آن فصل در ترکیب چلسی حضور داشت و ۲۹ بازی بازیکن اصلی تیم بود. ستاره‌های قهرمانی که معمولی بودند!
مارک اتکینس (بلکبرن)
30 حضور در ترکیب اصلی فصل 1995-1994
مارک اتکینسِ بیچاره! اگر از هواداران بلکبرن نام بازیکن‌های ترکیب اصلی تیم‌شان در فصل 1995-1994 که قهرمان شدند را بپرسید نام او را فراموش خواهند کرد! حتی شاید نام جیسون ویلکاکس را هم یادشان باشد که در 27 بازی در ترکیب اصلی تیم بود و چهره دیوید بتی و گرام لوسو در ذهن‌شان نقش ببندد، اما خبری از اتکینس نخواهد بود. نقش اتکینس در آن قهرمانی بلکبرن تقریباً نادیده گرفته شده و پیش از آن یک مدافع کاملاً معمولی به نظر می‌رسید. بتی که یکی از مهره‌های کلیدی بلکبرن به شمار می‌رفت آن فصل به‌دلیل مصدومیت فقط 5 بازی انجام داد، اما اتکینس در 30 بازی مهره اصلی تیم بود. نکته خاص این است که اتکینس حتی 6 گل مهم هم برای تیمِ کنی دالگلیش زد.
ستاره‌های قهرمانی که معمولی بودند!

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرسنجی

ارزیابی شما از تغییراتی که تاکنون قلعه‌نویی در سیستم تیم ملی داده؟

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی