خبرورزشی/ نیلوفر رهگذر: توکیو و کمیته بین‌المللی المپیک، سعی بر آن دارند تا با استفاده از توجه همگانی به بازی‌های المپیک، موضوع بازسازی منطقه ویران شده در فاجعه هسته‌ای ۲۰۱۱ و بروز سونامی را که منجر به کشته شدن ۱۸۰۰۰ نفر در این منطقه شده در کانون توجه قرار دهند.
بر نمی‌گردیم
کازوکو نیهی که در سال ۲۰۱۱ همراه دو دخترش از خانه‌شان در فوکوشیما گریخته، با وجود متوقف شدن پرداخت یارانه‌های دولتی به او، بر عدم بازگشتش به خانه تأکید دارد و هیچ تردیدی در این موضوع ندارد. او پس از فاجعه هسته‌ای همراه دو دخترش در توکیو ساکن شده است.
نیهی که برای پابرچا نگه‌داشتن خانواده هفت روز هفته کار می‌کند، می‌گوید: «من مجبورم تا با هر اونس از انرژی‌ام کار کنم». او و دخترانش به مدت ۶ سال با برخورداری از یارانه دولتی به شکل رایگان در خانه‌شان سکونت داشته‌اند ولی او محل سکونت قبلی‌اش را ترک کرده و حالا باید مبلغ ۱۳۰ هزار ین (معادل ۱۲۰۰ دلار) به عنوان اجاره‌بهای ماهیانه پرداخت نماید ولی حتی با وجود تضمین ارائه شده از سوی دولت مبنی بر ایمن بودن منطقه، بر عدم آمادگی‌اش برای بازگشت به فوکوشیما تأکید دارد.
پاکسازی شده اما...
دولت ژاپن طرح آلودگی‌زدایی گسترده‌ای را انجام داده که این طرح شامل رفع مواد رادیواکتیو از خاک‌های سطحی، پاکسازی مناطق آلوده و صدور دستور تخلیه در بیشتر بخش‌های منطقه‌ای بوده که تحت تأثیر گدازش استوانه‌های سوخت اتمی قرار داشته است.
با این وجود براساس نظرسنجی انجام یافته در ماه فوریه از سوی کانال تلویزیونی محلی کی اف سی فوکوشیما و کانال تلویزیونی روزانه آساهی شیمبون ۶۰ درصد ساکنان منطقه فوکوشیما هنوز از احتمال وجود مواد رادیواکتیو نگران هستند.
نیهی در مورد خطراتی که سلامت بچه‌ها را تهدید می‌کند نگران است، خطراتی که نه تنها شامل سرطان تیروئید می‌شود، بلکه سایر موارد نظیر آسیب به ژن‌های آن‌ها را نیز دربرمی‌گیرد. او گفته: «اگر یک طرح سالانه و جامع کنترل سلامت در منطقه انجام شود، من به بازگشت فکر می‌کنم ولی آن‌چه آن‌ها در حال حاضر پیشنهاد می‌دهند کافی نیست زیرا طرح‌شان صرفاً در مورد سرطان تیروئید است.»
قطع یارانه، بازگشت اجباری
با وجود تردید‌های فعلی، طرح‌های الزامی فوکوشیما مبنی بر قطع پرداخت تمام یارانه‌ها تا پایان مارس ۲۰۲۱، با هدف بازگشت تمامی افرادی که از فوکوشیما گریخته‌اند انجام می‌شود که البته با ترس رویارویی با نتایج فاجعه‌بار همراه است.
داسیاکو ستو، دبیرکل مرکز همکاری‌های ۱۱/۳ که یک سازمان غیردولتی حامی پناهجویان گریخته از مناطق آلوده است، چنین اظهار داشته که نگرانی ما در خصوص قطع یارانه‌ها و افزایش سریع خودکشی‌ها و بی‌خانمانی افراد است. بسیاری از افرادی که منطقه آلوده را ترک کرده‌اند خواهان دوری از منطقه حداقل تا زمان بزرگ شدن فرزندان‌شان هستند، اما دولت ژاپن به شکل یک‌طرفه موعدی برای بازگشت آنان مشخص کرده است.
بنا به اظهارات کارشناسان مستقل، میزان دقیق خطرات پیش روی افرادی که به محل حادثه بازمی‌گردند مشخص نیست. از طرف دیگر، اضطراب طولانی مدت آن دسته از افرادی که با بی‌میلی به منطقه بازگشته‌اند نیز، به خودی خود برای سلامت آنان مهم‌تر است.
باسکوت تونکاک می‌گوید: «بسیاری از افراد احساس می‌کنند مجبور به بازگشت به مناطق نا‌امن و خصوصاً مناطقی هستند که میزان تشعشات موجود در آن بیشتر از میزان ایمنی است که قبلاً از سوی دولت اعلام شده است.» ژاپن، سخنان تونکاک را رد و اعلام کرده سخنان او بر اساس یکسری از اطلاعات تک‌سویه استوار است ولی با این وجود نظرات عنوان شده از نظر عاطفی مورد پذیرش تعدادی از افرادی که منطقه را ترک گرفته‌اند، قرار گرفته است.
نوریکو ماتسوموتو ۵۷ ساله که در سال ۲۰۱۱ همراه دخترش منطقه کوری‌یاما در استان فوکوشیما را ترک کرده می‌گوید: ما باید از حق تخلیه محل آلودگی برخوردار باشیم.
او در ادامه به این سؤال اشاره داشته که چرا دولت برای تدارکات المپیک و برگزاری بعضی از مسابقات بیسبال و سافت‌بال در منطقه هزینه می‌کند ولی یارانه افرادی که فوکوشیما را ترک کرده‌اند، قطع شده است. او گفته است: «من هیچ دشمنی‌ای با ورزشکاران ندارم ولی فکر می‌کنم قبل از میزبانی المپیک کار‌های دیگری برای انجام شدن وجود دارند.»
بر نمی‌گردیم
کازوکو نیهی که در سال ۲۰۱۱ همراه دو دخترش از خانه‌شان در فوکوشیما گریخته، با وجود متوقف شدن پرداخت یارانه‌های دولتی به او، بر عدم بازگشتش به خانه تأکید دارد و هیچ تردیدی در این موضوع ندارد. او پس از فاجعه هسته‌ای همراه دو دخترش در توکیو ساکن شده است.
نیهی که برای پابرچا نگه‌داشتن خانواده هفت روز هفته کار می‌کند، می‌گوید: «من مجبورم تا با هر اونس از انرژی‌ام کار کنم». او و دخترانش به مدت ۶ سال با برخورداری از یارانه دولتی به شکل رایگان در خانه‌شان سکونت داشته‌اند ولی او محل سکونت قبلی‌اش را ترک کرده و حالا باید مبلغ ۱۳۰ هزار ین (معادل ۱۲۰۰ دلار) به عنوان اجاره‌بهای ماهیانه پرداخت نماید ولی حتی با وجود تضمین ارائه شده از سوی دولت مبنی بر ایمن بودن منطقه، بر عدم آمادگی‌اش برای بازگشت به فوکوشیما تأکید دارد.
پاکسازی شده اما...
دولت ژاپن طرح آلودگی‌زدایی گسترده‌ای را انجام داده که این طرح شامل رفع مواد رادیواکتیو از خاک‌های سطحی، پاکسازی مناطق آلوده و صدور دستور تخلیه در بیشتر بخش‌های منطقه‌ای بوده که تحت تأثیر گدازش استوانه‌های سوخت اتمی قرار داشته است.
با این وجود براساس نظرسنجی انجام یافته در ماه فوریه از سوی کانال تلویزیونی محلی کی اف سی فوکوشیما و کانال تلویزیونی روزانه آساهی شیمبون ۶۰ درصد ساکنان منطقه فوکوشیما هنوز از احتمال وجود مواد رادیواکتیو نگران هستند.
نیهی در مورد خطراتی که سلامت بچه‌ها را تهدید می‌کند نگران است، خطراتی که نه تنها شامل سرطان تیروئید می‌شود، بلکه سایر موارد نظیر آسیب به ژن‌های آن‌ها را نیز دربرمی‌گیرد. او گفته: «اگر یک طرح سالانه و جامع کنترل سلامت در منطقه انجام شود، من به بازگشت فکر می‌کنم ولی آن‌چه آن‌ها در حال حاضر پیشنهاد می‌دهند کافی نیست زیرا طرح‌شان صرفاً در مورد سرطان تیروئید است.»
قطع یارانه، بازگشت اجباری
با وجود تردید‌های فعلی، طرح‌های الزامی فوکوشیما مبنی بر قطع پرداخت تمام یارانه‌ها تا پایان مارس ۲۰۲۱، با هدف بازگشت تمامی افرادی که از فوکوشیما گریخته‌اند انجام می‌شود که البته با ترس رویارویی با نتایج فاجعه‌بار همراه است.
داسیاکو ستو، دبیرکل مرکز همکاری‌های ۱۱/۳ که یک سازمان غیردولتی حامی پناهجویان گریخته از مناطق آلوده است، چنین اظهار داشته که نگرانی ما در خصوص قطع یارانه‌ها و افزایش سریع خودکشی‌ها و بی‌خانمانی افراد است. بسیاری از افرادی که منطقه آلوده را ترک کرده‌اند خواهان دوری از منطقه حداقل تا زمان بزرگ شدن فرزندان‌شان هستند، اما دولت ژاپن به شکل یک‌طرفه موعدی برای بازگشت آنان مشخص کرده است.
بنا به اظهارات کارشناسان مستقل، میزان دقیق خطرات پیش روی افرادی که به محل حادثه بازمی‌گردند مشخص نیست. از طرف دیگر، اضطراب طولانی مدت آن دسته از افرادی که با بی‌میلی به منطقه بازگشته‌اند نیز، به خودی خود برای سلامت آنان مهم‌تر است.
باسکوت تونکاک می‌گوید: «بسیاری از افراد احساس می‌کنند مجبور به بازگشت به مناطق نا‌امن و خصوصاً مناطقی هستند که میزان تشعشات موجود در آن بیشتر از میزان ایمنی است که قبلاً از سوی دولت اعلام شده است.» ژاپن، سخنان تونکاک را رد و اعلام کرده سخنان او بر اساس یکسری از اطلاعات تک‌سویه استوار است ولی با این وجود نظرات عنوان شده از نظر عاطفی مورد پذیرش تعدادی از افرادی که منطقه را ترک گرفته‌اند، قرار گرفته است.
نوریکو ماتسوموتو ۵۷ ساله که در سال ۲۰۱۱ همراه دخترش منطقه کوری‌یاما در استان فوکوشیما را ترک کرده می‌گوید: ما باید از حق تخلیه محل آلودگی برخوردار باشیم.
او در ادامه به این سؤال اشاره داشته که چرا دولت برای تدارکات المپیک و برگزاری بعضی از مسابقات بیسبال و سافت‌بال در منطقه هزینه می‌کند ولی یارانه افرادی که فوکوشیما را ترک کرده‌اند، قطع شده است. او گفته است: «من هیچ دشمنی‌ای با ورزشکاران ندارم ولی فکر می‌کنم قبل از میزبانی المپیک کار‌های دیگری برای انجام شدن وجود دارند.»
