خبرورزشی/فرهاد اشراقی؛ به طور کلی معلوم نیست ما با خودمان چند چندیم. تا همین چند هفته قبل برخی پرسپولیسیها و استقلالیها و تراکتوریها هر کدام بنا به دلایلی در فضای مجازی به عادل فردوسیپور توهین می کردند. استقلالیها میگفتند او پرسپولیسی است و پرسپولیسیها میگفتند طرفدار کیروش و ضدبرانکو است. حالا، اما همه از عادل حمایت میکنند! شاید بگویید خب، چون عادل مظلوم واقع شده چنین جوی ایجاد شده، اما این وسط گناه میثاقی چیست که فحش میخورد؟ مگر او در برنامه زنده در همان شبکه ۳ نگفت جای عادل خالی است و من هر چه دارم از آقاعادل است؟ اگر قرار به دفاع از مظلوم باشد (که نیست) پس الان باید کمپین حمایت از میثاقی هم تشکیل شود. در این ماجرا مشخص شد که بعضی کانالهای هواداری پرسپولیس و استقلال هم برخلاف ادعاهای مضحکی که دارند هیچ قدرتی ندارند و طرفداران واقعی و فهمیم پرسپولیس و استقلال تره هم برای آنها خرد نمیکنند. این کانالها با قدرت به عادل فحش میدادند (همانطور که به سایر رسانهها فحش میدادند)، اما حالا همه طرفداران آبی و قرمز پشت عادل ایستادهاند و حمایتش میکنند. حالا بگذریم که مشخص شد ادمین خیلی از کانالهای هواداری پرسپولیس و استقلال که به هم فحش میدهند، یک نفر است که همه را خیلی شیک سر کار گذاشته!
ما ملتی هستیم که ماشین ۲۰ میلیونی را ۱۰۰ میلیون میخریم و در عرض ۲۰ دقیقه سایتهای فروش خودرو را منفجر میکنیم. ما برای مرغ، پیاز و هر چیزی که نایاب یا گران میشود صف میکشیم. پس صف کشیدنمان در حمایت از فردوسیپور هم عجیب نیست. دو فردای دیگر که عادل برگردد همینهایی که امروز حمایتش میکنند با هشتگ فردوسیپور دلاله... به سراغش میروند. عادل آنقدر باهوش هست که نه با این حمایتها مغرور شود و نه با آن فحشها و انگ و تهمتها ناامید. همین ماجرای شفر را نگاه کنید. شهرآورد را که باخت به اندازه ۸ سال انتقاد شنید و حالا با یک برد مقابل الهلال در حد بکنباوئر او را بالا میبرند. در پرسپولیس هم همین داستان را داشتیم. حداقل نصف پرسپولیسیها به خاطر رضاییان و مسلمان به برانکو حمله میکردند، اما بعدها طرفدار مرد کروات شدند! نکته تأسفبار اینجاست که ما معمولاً تیمهای پرسپولیس و استقلال را هم دوست نداریم و «شخصپرست» هستیم. یعنی منافع یک شخصِ بوقچیپرور را به منافع تیم مثلاً محبوبمان ترجیح میدهیم! باز صد رحمت به بوقچیها که معلوم است هدف اول و آخرشان پول است. بعضیها که اصلاً همین قدر هویت را هم ندارند.
ما ملتی هستیم که ماشین ۲۰ میلیونی را ۱۰۰ میلیون میخریم و در عرض ۲۰ دقیقه سایتهای فروش خودرو را منفجر میکنیم. ما برای مرغ، پیاز و هر چیزی که نایاب یا گران میشود صف میکشیم. پس صف کشیدنمان در حمایت از فردوسیپور هم عجیب نیست. دو فردای دیگر که عادل برگردد همینهایی که امروز حمایتش میکنند با هشتگ فردوسیپور دلاله... به سراغش میروند. عادل آنقدر باهوش هست که نه با این حمایتها مغرور شود و نه با آن فحشها و انگ و تهمتها ناامید. همین ماجرای شفر را نگاه کنید. شهرآورد را که باخت به اندازه ۸ سال انتقاد شنید و حالا با یک برد مقابل الهلال در حد بکنباوئر او را بالا میبرند. در پرسپولیس هم همین داستان را داشتیم. حداقل نصف پرسپولیسیها به خاطر رضاییان و مسلمان به برانکو حمله میکردند، اما بعدها طرفدار مرد کروات شدند! نکته تأسفبار اینجاست که ما معمولاً تیمهای پرسپولیس و استقلال را هم دوست نداریم و «شخصپرست» هستیم. یعنی منافع یک شخصِ بوقچیپرور را به منافع تیم مثلاً محبوبمان ترجیح میدهیم! باز صد رحمت به بوقچیها که معلوم است هدف اول و آخرشان پول است. بعضیها که اصلاً همین قدر هویت را هم ندارند.