خبرورزشی/مهدی توتونچی؛ هنرنمایی مسی، جوانان آژاکس، نمایش دیوانه‌کننده اتحاد، شادی بعد از گل کوتینیو و البته ترکیب رونالدو- یووه که ورژن اروپایی اش جواب نداد؛ چیزی که از قلم و ذائقه تان نیفتاده؟
در اتحاد چه اتفاقی افتاد؟ ثبت ۴ گل در ۱۱ و ۵ گل در ۲۱ دقیقه با هر متر و معیاری، غافلگیرکننده‌ست. شادی و غم را کنار هم دیدن؛ اتفاقی بود که بعد از گل استرلینگ دیدیم: پپ روی هوا و پوچتینو غرق در سیلاب. ثانیه‌هایی بعد، فرشته VAR، جای این دو را عوض کرد. اگر می‌خواهید کسی را عاشق فوتبال کنید، این بازی را برایش پخش کنید تا دیوانه‌وار شیدای دنیای توپ گرد شود.
لیونل مسی؛ چه دوستش داشته باشید و چه نه، این آرژانتینی نابغه، کار خودش را با پیراهن شماره ۱۰ بارسلونا می‌کند. لیدری که به‌سان رهبر ارکستر، تیمش را جلو و جلوتر می‌برد. او برابر یونایتد در نوکمپ، نشان‌مان داد اگر تا حالا فکر می‌کردیم فقط یک پای چپ هنرمند دارد، در اشتباه بودیم. پای راستش هم دیدن دارد.
در تورین، فوتبال ثابت کرد همیشه پولدار‌ها برنده نیستند؛ آن‌هایی برنده‌اند که از کارشان لذت می‌برند. جوانان آژاکس زیرنظر تنهاگ برای نسل جدید همان کاری را می‌کنند که توتال‌فوتبال با کرویف برای نسل قدیمی‌ها کرده بود: عاشق کردن. چه کسی فکر می‌کرد، نسخه آژاکس برای یووه همانی باشد که در برنابئو برای رئال پیچیده شد؟ چه کسی فکر می‌کرد یووه‌ای که خودش برابر اتلتیکو، کام‌بک زده بود این‌چنین گرفتار کام‌بک شود؟ همگان می‌گفتند آژاکس ۱۰۶ گل در ۳۰ بازی زده ولی کیفیت لیگ هلند...، اما همان آژاکس در مادرید و تورین، تلخی و تاریکی و تراژدی را نشان رئال و یوونتوس داد.
لیورپول در این مرحله، نقش صیاد حرفه‌ای را داشت. صیادی که اجازه نمی‌دهد صیدش نفس اول را راحت بکشد و خیلی زود کار را تمام می‌کند. کلوپ برخلاف پپ و سیتی با یک ترکیب تقریباً ثابت (به‌جز در خط میانی) در لیگ برتر و لیگ قهرمانان جلو می‌آید و حالا به یک جنگ دوگانه عجیب و غریب رسیده: برابر بارسلونا و مسی در اروپا و با سیتی و پپ در جزیره؛ کلوپ، مرد همیشه ناکام فینال‌های لیورپول (۳ حضور در فینال و ۳ شکست برابر سیتی در جام اتحادیه، رئال در لیگ قهرمانان و سویا در لیگ اروپا) به تاریخی‌ترین بزنگاهش رسیده است.
آژاکس و تاتنهام در نیمه‌نهایی یک نمایش معرکه معرکه‌ست. دو تیمی که فوتبال بازی می‌کنند. فقط کافی است هر دو تیم نمایش دیدار‌های برگشت‌شان برابر سیتی و یووه در خانه این دو تیم را تکرار کنند؛ قطعی است که با دیدن چنین دیداری اندک غیرفوتبالی‌های دنیا هم به جادوی توپ گرد شیفته شوند.
بارسلونا و لیورپول، نمایشی دیوانه‌کننده خواهد بود. مسی و صلاح؛ نابغه‌های چپ‌پایی که پای راست هنرمندی دارند. سوارز و کوتینیو به خانه برمی‌گردند ولی لیورپولی‌ها با فیرمینو و مانه نشان می‌دهند جای خالی ستاره‌های کوچ کرده، خالی نیست.
یک‌چهارم لیگ قهرمانان پیش‌نمایشی جذاب بود از آنچه در نیمه‌نهایی انتظارمان را می‌کشد؛ انسان‌ها در بعضی بزنگاه‌های زندگی‌شان حتی یک لحظه هم نباید غفلت کنند و پلک بزنند؛ برای فوتبالی‌های کره زمین، نیمه‌نهایی پیش رو دقیقاً همین‌جاست؛ معلوم نیست با هر پلک زدن و غفلتی، چه چیز‌هایی را از دست می‌دهیم.
در اتحاد چه اتفاقی افتاد؟ ثبت ۴ گل در ۱۱ و ۵ گل در ۲۱ دقیقه با هر متر و معیاری، غافلگیرکننده‌ست. شادی و غم را کنار هم دیدن؛ اتفاقی بود که بعد از گل استرلینگ دیدیم: پپ روی هوا و پوچتینو غرق در سیلاب. ثانیه‌هایی بعد، فرشته VAR، جای این دو را عوض کرد. اگر می‌خواهید کسی را عاشق فوتبال کنید، این بازی را برایش پخش کنید تا دیوانه‌وار شیدای دنیای توپ گرد شود.
لیونل مسی؛ چه دوستش داشته باشید و چه نه، این آرژانتینی نابغه، کار خودش را با پیراهن شماره ۱۰ بارسلونا می‌کند. لیدری که به‌سان رهبر ارکستر، تیمش را جلو و جلوتر می‌برد. او برابر یونایتد در نوکمپ، نشان‌مان داد اگر تا حالا فکر می‌کردیم فقط یک پای چپ هنرمند دارد، در اشتباه بودیم. پای راستش هم دیدن دارد.
در تورین، فوتبال ثابت کرد همیشه پولدار‌ها برنده نیستند؛ آن‌هایی برنده‌اند که از کارشان لذت می‌برند. جوانان آژاکس زیرنظر تنهاگ برای نسل جدید همان کاری را می‌کنند که توتال‌فوتبال با کرویف برای نسل قدیمی‌ها کرده بود: عاشق کردن. چه کسی فکر می‌کرد، نسخه آژاکس برای یووه همانی باشد که در برنابئو برای رئال پیچیده شد؟ چه کسی فکر می‌کرد یووه‌ای که خودش برابر اتلتیکو، کام‌بک زده بود این‌چنین گرفتار کام‌بک شود؟ همگان می‌گفتند آژاکس ۱۰۶ گل در ۳۰ بازی زده ولی کیفیت لیگ هلند...، اما همان آژاکس در مادرید و تورین، تلخی و تاریکی و تراژدی را نشان رئال و یوونتوس داد.
لیورپول در این مرحله، نقش صیاد حرفه‌ای را داشت. صیادی که اجازه نمی‌دهد صیدش نفس اول را راحت بکشد و خیلی زود کار را تمام می‌کند. کلوپ برخلاف پپ و سیتی با یک ترکیب تقریباً ثابت (به‌جز در خط میانی) در لیگ برتر و لیگ قهرمانان جلو می‌آید و حالا به یک جنگ دوگانه عجیب و غریب رسیده: برابر بارسلونا و مسی در اروپا و با سیتی و پپ در جزیره؛ کلوپ، مرد همیشه ناکام فینال‌های لیورپول (۳ حضور در فینال و ۳ شکست برابر سیتی در جام اتحادیه، رئال در لیگ قهرمانان و سویا در لیگ اروپا) به تاریخی‌ترین بزنگاهش رسیده است.
آژاکس و تاتنهام در نیمه‌نهایی یک نمایش معرکه معرکه‌ست. دو تیمی که فوتبال بازی می‌کنند. فقط کافی است هر دو تیم نمایش دیدار‌های برگشت‌شان برابر سیتی و یووه در خانه این دو تیم را تکرار کنند؛ قطعی است که با دیدن چنین دیداری اندک غیرفوتبالی‌های دنیا هم به جادوی توپ گرد شیفته شوند.
بارسلونا و لیورپول، نمایشی دیوانه‌کننده خواهد بود. مسی و صلاح؛ نابغه‌های چپ‌پایی که پای راست هنرمندی دارند. سوارز و کوتینیو به خانه برمی‌گردند ولی لیورپولی‌ها با فیرمینو و مانه نشان می‌دهند جای خالی ستاره‌های کوچ کرده، خالی نیست.
یک‌چهارم لیگ قهرمانان پیش‌نمایشی جذاب بود از آنچه در نیمه‌نهایی انتظارمان را می‌کشد؛ انسان‌ها در بعضی بزنگاه‌های زندگی‌شان حتی یک لحظه هم نباید غفلت کنند و پلک بزنند؛ برای فوتبالی‌های کره زمین، نیمه‌نهایی پیش رو دقیقاً همین‌جاست؛ معلوم نیست با هر پلک زدن و غفلتی، چه چیز‌هایی را از دست می‌دهیم.
