شرایط زوران که به طور غیرمنتظره در نیم‌فصل جانشین جسوس پرتغالی شده بود به خوبی پیش می‌رفت اما باخت در دربی ریاض و شکست از استقلال آغاز تیره‌روزی او بود. تیم او در این دو بازی ۵ گل یک‌شکل خورد و همه این گل‌ها روی ارسال‌ها و با ضربات سر وارد دروازه الهلال شده بود. مامیچ برای ترمیم نقطه‌ضعف تیمش در دو بازی با الاهلی در لیگ و جام عرب، آلبرتو بوتیا را جای‌گزین علی الجحفلی کرد و این بازیکن اسپانیایی را به عنوان زوج محمد البلیهی در قلب دفاع به کار گرفت. یاسر الشهرانی هم دوباره به سمت چپ دفاعی بازگشته تا حسن کادش که در بازی با استقلال یکی از ضعیف‌ترین بازیکنان میدان بود به نیمکت تبعید شود. در بازی با استقلال میلوش دیگنک به عنوان تنها هافبک دفاعی الهلال نتوانست مانع بازی‌سازی هافبک‌های استقلال شود، به همین جهت در بازی با الاهلی محمد کانو و ناصر الدوساری به نوبت هافبک دفاعی دوم تیمشان بودند.
دیگر مشکل زوران مصدومیت بازیکنان بوده که در این شرایط بحرانی دست او را در پوست گردو گذاشته است. بعد از بازگشت سالم الدوساری و رهایی او از بند مصدومیت جووینکو مصدوم شده تا با غیبت او دربازی النجم الساحلی، حضورش برابر آبی‌پوشان ایران را در هاله‌ای از ابهام فرو برد. جاناتان سوریانو مهاجم سابق بارسا می‌تواند یکی از گزینه‌های جایگزینی جووینکو باشد هرچند بعد از بازی با استقلال، مامیچ تیمش را با تک‌مهاجم ارنج کرده و گومیس مهاجم نوک تیم بوده است. محدودیت استفاده از بازیکنان خارجی در لیگ قهرمانان آسیا هم یکی از بدبختی‌های تیم پرمهره الهلال است. آن‌ها در لیگ داخلی می‌توانند از آندریا کاریلو بازیکن دونده پرویی استفاده کنند اما در آسیا در فاز تهاجمی آن‌ها مجبورند در کنار کارلوس ادواردو برزیلی از محمد شلهوب پابه‌سن‌گذاشته استفاده کنند که همین عامل شرایط خط میانی آن‌ها را شکننده‌تر کرده است.
االهلال اگرچه تیم پرستاره‌ای است اما با افت شدید مهره‌های تاثیرگذارشان، آن‌ها ابهت نیم‌فصل اول را ندارند و کارشناسان فوتبال عربستان این را از نقطه‌ضعف‌های زوران می‌دانند که توانایی کار با ستاره‌ها را ندارد و او فقط بلد است با بازیکنان کم‌نام‌ونشان‌تر موفق شود.
* ارسالی از عبدالقادر پوزیده
