به گزارش خبرورزشی، زمان زیادی بود که تبدیل به یک مثلث بسیار قدرتمند و خطرناک شده بودند؛ میگفتند از مثلث برمودا هم شناخته شدهتر هستند! آن زمان البته نیمار هنوز در بارسلونا بود و در کنار دو بازیکن دیگر از آمریکای جنوبی یک مثلث قدرت را در دل کاتالونیا تشکیل داده بودند. مثلثی که برای بزرگی و عظمتش نیازی نبود تا تنها به کاتالونیا سر زد. ویرانگری آنها مربوط به مکان خاصی نمیشد؛ هرجا که MSN پا میگذاشتند خطر احساس میشد. با رفتن نیمار و پیوستنش به پاریسنژرمن، خیلی از تیمهای دنیا نفس راحتی کشیدند؛ عدهای میگفتند با رفتن ضلع سوم، این مثلث نه تنها دیگر قدرت شکل گیری ندارد بلکه بارسلونا هم دیگر تیم قدرتمندی نمیشود. بارساییها، اما دست به کار شدند و برای پرکردن جای خالی نیمار یکی، دو ستاره را خریدند؛ جوان و البته به همان اندازه مشهور. دمبله و کوتینیو از راه رسیدند تا جای خالی ستاره رفته را پر کنند؛ هر دو هم تلاش کردند ولی به نظر میرسید نیمار چیز دیگری است؛ دمبله همین که از خواب بیدار میشد و خودش را به تمرین میرساند مایه خوشحالی میشد؛ کوتینیو، رفیق کودکیهای نیمار هم زیادی حساس از آب درآمد! انتقادها از او رو به افزایش رفت و تواناییهایش تحلیل رفتند. به نظر نمیرسید این دو بازیکن بتوانند ضلع سوم مثلثی که روزی خیلی مشهور شده بود را بسازند. با این حال ابتدای همین فصل اتفاق دیگری رخ داد؛ بارسلونا به سراغ یک بازیکن برزیلی دیگر رفت و او را ازچنگ رم، گرگهای ماده پایتخت ایتالیا بیرون کشید؛ مالکوم.
کمتر کسی فکرش را میکرد مالکوم آمده تا جای نیمار را بگیرد ولی کمتر کسی هم فکرش را میکرد آمدن مالکوم، پایهگذار ضلع سوم مثلث ویران شده باشد. نه اینکه خود مالکوم قرار بود کنار مسی و سوارس ضلع سوم باشد بلکه او حکم یک آژیر خطر را داشت؛ مالکوم از راه رسید تا عثمان دمبله، ستاره بیانضباط فرانسوی بارسلونا از خواب بیدار شود. او که به عنوان یک ستاره آیندهدار راهی کاتالونیا شده بود حالا جایگاهش را تضعیف شده میدید. عثمان، اما میخواست مرد جنگی باشد نه آدم نیمکتنشین. همان تلنگر کافی بود تا دمبله در این فصل تغییر فاز بدهد. او آنقدر خوب کار کرد که همین چندی پیش رئیس رؤسای بارسا خبر دادند ستاره فرانسویشان حتی از نیمار هم بهتر است.
مثلث شکل گرفت
درخشش دمبله در کار با توپ، سرعت، تکنیک و پاس گلهایش قابل مشاهده بود ولی حالا که آمار به بیرون مخابره شده، مشخص میشود او همان ضلع سومی است که بارسلونا به دنبالش میگشت تا دوباره مثلث جادویی اش را شکل بدهد. در این فصل دمبله، سوارس و مسی در مجموع روی ۱۰۰ گل از ۱۲۷ گلی که بارسلونا زدهاند نقش مستقیم داشتهاند! این یعنی که مثلث شکل گرفته نقش اصلی در ویرانگی خط دفاعی و دروازهبان رقیب را داشته است. از تعداد این ۱۰۰ گل ۸۲ تا را خودشان سهتایی زدهاند؛ مسی ۴۵ گل و سوارس و دمبله هم هرکدام ۲۳ و ۱۴ گل زدهاند. در نتیجه میماند تأثیرگذاری روی گلهای دیگر که آمار نشان میدهد این ۳ نفر ۱۸ پاس گل هم به دیگری دادهاند.
در لیگ قهرمانان اروپا هم مثلث تازه شکل گرفته زهرش را ریخته؛ آنها روی ۱۷ گل از ۲۳ گلی که بارسا زده ایفای نقش کردهاند؛ حساب و کتاب ریاضی اش میشود اینکه آنها روی چیزی نزدیک به ۸۵ درصد گلهای بارسا در لیگ قهرمانان اروپا تأثیر داشتهاند. در لالیگا هم شرایط مشابه است؛ این مثلث بر ۷۱ گل از ۸۳ گل زده شده، نقش داشتهاند که باز هم عدد و رقمی نزدیک به ۸۵ درصد تأثیرگذاری را نشان میدهد. البته تأثیر این مثلث و خطرناکی اش میشد بیشتر از این هم باشد به شرط آنکه عثمان دمبله مصدوم نمیشد و میتوانست بازیهای بیشتری را با پیراهن آبی و اناریها به میدان برود. ناگفته پیداست که مسی، جادوگر آرژانتینی این مثلث با ۴۵ گل و دادن ۱۸ پاس گل، خفنترین ضلع را تشکیل داده است.