خبرورزشی/مهدی شیروانی؛ سی‌ودومین دوره مسابقات کشتی آزاد قهرمانی آسیای ۲۰۱۹ چین با قهرمانی مقتدرانه و کاملاً یک‌طرفه نمایندگان کشورمان در شهر شی‌آن به پایان رسید. طی سی‌ویک دوره قبلی، آزادکاران ایران موفق به کسب ۲۵ قهرمانی، ۵ نایب‌قهرمانی و یک عنوان سوم تیمی شده بودند که در تمام این افتخارآفرینی‌ها، فقط یک‌بار در پیکارهای‌آسیایی ۱۹۹۱ دهلی نو موفق به کسب ۷ مدال طلا (ناصر زینل‌نیا، مجید ترکان، تقی اکبرنژاد، علی اکبرنژاد، رسول خادم، محمدرضا توپچی و مرحوم علیرضا سلیمانی در اوزان ۴۸، ۵۲، ۶۲، ۶۸، ۸۲، ۱۰۰ و ۱۳۰ کیلو)، یک نقره (امیررضا خادم در ۷۴ کیلو) و یک برنز (سیاوش نوری در ۵۷ کیلو) شده بودیم. حالا بعد از ۲۸ سال و در سی‌ودومین دوره پیکار‌های قهرمانی قاره‌کهن شاگردان غلامرضا محمدی توانستند شیرین‌ترین قهرمانی کشتی آزاد در آسیا را با ۷ طلا و ۳ برنز جشن بگیرند تا با روحیه‌ای مضاعف مهیای حضور در پیکارهای جهانی ۲۰۱۹ و کسب سهمیه المپیک شوند. حلاوت و شیرینی قهرمانی آزادکاران در چین، زمانی دلچسب‌تر می‌شود که به یاد آوریم حتی در هفدهمین دوره رقابت‌های آسیایی به میزبانی تهران در سال ۲۰۰۴ هم نتوانستیم به ۷ طلا برسیم و با ۳ طلای مهدی صادق‌نژاد، فریدون قنبری و فردین معصومی، ۲ نقره مراد محمدی و حسن طهماسبی، یک برنز محمدحسین خالقی‌فر (با دوپینگ کشتی‌گیر قرقیزستان، برنز خالقی‌فر هم نقره شد) قهرمان شدیم. البته در آسیایی ۲۰۱۴ قزاقستان هم با ۶ طلا به قهرمانی رسیده بودیم.
به‌رغم غرورانگیز و امیدوارکننده بودن این قهرمانی، به هیچ عنوان نباید در باد این قهرمانی خوابید. بدون شک غلامرضا محمدی و همکارانش در کادر فنی به خوبی می‌دانند که سطح فنی، کمی و کیفی پیکار‌های قهرمانی جهان با مسابقات آسیایی قابل مقایسه نیست و باید خیلی بیشتر زحمت کشید، تمرین کرد و به برطرف ساختن نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت ملی‌پوشان پرداخت. اگرچه پیکار‌های آسیایی چین و رقابت‌های جهانی قزاقستان هم‌وزن و هم‌سطح نیستند ولی قطعاً قدرتنمایی برابر مدعیان قاره‌کهن که اکثراً در جهانی هم کشتی می‌گیرند، اطلاع از وضعیت نفراتی نظیر رضا یزدانی، علیرضا کریمی، رضا اطری و... می‌تواند در برنامه‌ها و تصمیمات محمدی و همکارانش تأثیرگذار و امیدبخش باشد.