به گزارش خبرورزشی، امروز محرز شده توفیقی برای تمدید قرارداد تیام و جپاروف دلار به ترکیه برده بود، اما این دلار‌ها نصیب شفر شد! در این برنامه پرده‌ها افتاد و خطیر به این نکته اشاره کرد که شفر علاقه‌ای برای جذب پاتوسی، ایسما و منشا نداشت و این بازیکنان از سوی باشگاه برای تیم خریداری شدند. شاید به این بهانه که باشگاه پیش از جذب این بازیکنان نفراتی که توسط شفر خریداری شده بود یعنی الحاجی گرو و نیومایر را کنار گذاشت.
در این دعوای نیابتی مشخص شد شفر در درآمد‌های آسیایی باشگاه ۱۰ درصد سهم می‌برد! این بند از قرارداد مثل قرارداد ترکمنچای می‌ماند. به این خاطر که قرارداد ۳۵۰ هزار دلاری شفر در شروع کار به یک میلیون دلار در فصل جاری ارتقا پیدا کرد در صورتی که براساس توافقات قبلی این قرارداد می‌توانست در فصل جاری با ۶۵۰ هزار دلار از سوی طرفین اجرا شود. دوستان در باشگاه استقلال در یک حرکت عجیب و در روز فینال جام حذفی قرارداد شفر را برای یک فصل دیگر تمدید کردند در حالی که از قرارداد گذشته شفر یک فصل دیگر باقی مانده بود و باشگاه می‌توانست با ۶۵۰ هزار دلار در پی اجرایی کردن این قرارداد باشد، اما همان‌طور که اشاره شد قرارداد به یک میلیون دلار ارتقا پیدا کرد و تازه شفر می‌تواند برای فصل آتی هم طلب دستمزد یک میلیون و ۲۰۰ هزار دلاری داشته باشد!
امیرحسین فتحی این نابسامانی را متوجه افتخاری می‌داند و افتخاری هم برای تمدید قرارداد از تأیید وزیر حرف می‌زند. سؤال اینجاست که اصلاً وزیر گفته قرارداد شفر تمدید شود، آیا نباید با همان ۶۵۰ هزار دلار قبلی و توافق شده اجرایی می‌شد؟ آیا وزیر تأیید کرده بود باشگاه با ساشایی قرارداد امضا کند که فاقد مدرک مربیگری است و برای آنالیز نزدیک به یک میلیارد تومان بگیرد؟ حرف‌هایی که در برنامه فوتبال برتر زده شد، بیش از آنکه مدیران سابق باشگاه استقلال را بی‌گناه جلوه دهد، آن‌ها را مقصر کرد و این نشان می‌دهد برخی از مدیران به هر شیوه‌ای که شده به دنبال ماندن در صندلی مدیریت خویش هستند.
فوتبال ایران اگرچه دولتی است، اما براساس قانون ثبت شرکت‌ها اداره می‌شود و بر این اساس اگر مدیر‌عامل به شرکتی که در آن کار می‌کند، ضرر وارد کند، باید پاسخگو باشد. آیا اکنون افتخاری پاسخگو است و اگر امیرحسین فتحی مرتکب یک خطای بزرگ شود، در آینده پاسخگو خواهد بود؟ بیچاره رسانه‌ها که متهم به دروغگویی می‌شوند و دیواری کوتاه‌تر از آن‌ها در فوتبال پیدا نمی‌شود.
در این دعوای نیابتی مشخص شد شفر در درآمد‌های آسیایی باشگاه ۱۰ درصد سهم می‌برد! این بند از قرارداد مثل قرارداد ترکمنچای می‌ماند. به این خاطر که قرارداد ۳۵۰ هزار دلاری شفر در شروع کار به یک میلیون دلار در فصل جاری ارتقا پیدا کرد در صورتی که براساس توافقات قبلی این قرارداد می‌توانست در فصل جاری با ۶۵۰ هزار دلار از سوی طرفین اجرا شود. دوستان در باشگاه استقلال در یک حرکت عجیب و در روز فینال جام حذفی قرارداد شفر را برای یک فصل دیگر تمدید کردند در حالی که از قرارداد گذشته شفر یک فصل دیگر باقی مانده بود و باشگاه می‌توانست با ۶۵۰ هزار دلار در پی اجرایی کردن این قرارداد باشد، اما همان‌طور که اشاره شد قرارداد به یک میلیون دلار ارتقا پیدا کرد و تازه شفر می‌تواند برای فصل آتی هم طلب دستمزد یک میلیون و ۲۰۰ هزار دلاری داشته باشد!
امیرحسین فتحی این نابسامانی را متوجه افتخاری می‌داند و افتخاری هم برای تمدید قرارداد از تأیید وزیر حرف می‌زند. سؤال اینجاست که اصلاً وزیر گفته قرارداد شفر تمدید شود، آیا نباید با همان ۶۵۰ هزار دلار قبلی و توافق شده اجرایی می‌شد؟ آیا وزیر تأیید کرده بود باشگاه با ساشایی قرارداد امضا کند که فاقد مدرک مربیگری است و برای آنالیز نزدیک به یک میلیارد تومان بگیرد؟ حرف‌هایی که در برنامه فوتبال برتر زده شد، بیش از آنکه مدیران سابق باشگاه استقلال را بی‌گناه جلوه دهد، آن‌ها را مقصر کرد و این نشان می‌دهد برخی از مدیران به هر شیوه‌ای که شده به دنبال ماندن در صندلی مدیریت خویش هستند.
فوتبال ایران اگرچه دولتی است، اما براساس قانون ثبت شرکت‌ها اداره می‌شود و بر این اساس اگر مدیر‌عامل به شرکتی که در آن کار می‌کند، ضرر وارد کند، باید پاسخگو باشد. آیا اکنون افتخاری پاسخگو است و اگر امیرحسین فتحی مرتکب یک خطای بزرگ شود، در آینده پاسخگو خواهد بود؟ بیچاره رسانه‌ها که متهم به دروغگویی می‌شوند و دیواری کوتاه‌تر از آن‌ها در فوتبال پیدا نمی‌شود.
