خبرورزشی/ اردشیر لارودی؛ خدا، کشتى، آنجا که خواهد بَرَد!... اگر ناخدا، جامه بر تن دَرَد!
و حکایت فرهاد مجیدى که در استقلال، گوشه هایى از توان و قابلیت خود را به نمایش گذارد، از جمله حکایت هاى حکایت کردنى است!
فرهاد که قرار بود هم فرصت زمانى براى مدیران بخرد و هم خودش، خودش را خذف کند، از قضاى روزگار، هم خوب نتیجه گرفت و هم خوب از تیمى که یک خط در میان بد بازى مى کرد، بازى مطلوب گرفت!
اینک توپ در زمین آنهایى است که طرفدار مربى خارجى اند و از میان مربیان ایرانى، فقط به "امیر" رضایت مى دهند! زبان هر دو گروه، بسته شد!
فرهاد، در همین ٥ بازى که صاحب اختیار استقلال شد، نشان داد که مى توان مودب بود و کاریزما هم بود! مى توان درست حرف زد و نیازى به کلمات نامانوس و خشن نداشت! مى توان توانا بود اهل شلوغکارى و غوغاسالارى نبود! ژانگولر هم نبود و نشد!
فرهاد مجیدى، از حداقل فرصت ها، حداکثر بهره را برد! او کارى کرد که بازى کردن با نامش، ممکن نباشد! فرهاد الان یک پا، مدعى است!