به گزارش خبرورزشی، ظهر چهارشنبه گذشته ایجنت ایرانی- بلژیکی ایسما در هتل محل اقامت فتحی در دبی با مدیرعامل استقلال دیدار و گفتگو داشت. فتحی تأکید کرد ایسما نتوانسته خواسته‌های او را برآورده کند و به همین خاطر باید برود. ایجنت ایسما هم گفت او یک فصل دیگر با باشگاه قرارداد دارد، تکلیف چیست؟!
باشگاه استقلال در نقل و انتقالات زمستان گذشته اقدام جالبی کرد. با پاتوسی قراردادی ۶ ماهه بست و با ایسمای ناآماده قرارداد یک ساله و نیمه! طبیعتاً باشگاه باید در قبال قرارداد ایسما، هوشمندانه عمل کند. از آنجا که این بازیکن ناموفق بوده، آبی‌ها تصور می‌کنند همین که بتوانند بدون ضرر او را به باشگاه دیگری بدهند، سود کرده‌اند! نکته اینجاست که ایسما و ایجنتش هم تأکید داشتند باشگاه باید غرامت بدهد تا فسخ کنند. این مسئله تبدیل به یک مشکل شده است. استقلالی‌ها که می‌دانستند این بازیکن کارایی ندارد، طبیعتاً می‌توانستند از اواسط نیم‌فصل دوم رفتار دیگری را در پیش بگیرند، اما نه تنها تغییر رویه ندادند بلکه خیلی در تلاش بودند او را فیکس هم بازی دهند! باشگاه‌های حرفه‌ای همیشه در قبال بازیکنان ناکارآمد سیاست جالبی دارند. مثلاً در زمستان گذشته باشگاه شارلوای بلژیک بعد از ماه‌ها نیمکت‌نشینی امید نورافکن را به استقلال داد، در حالی که ۵۰ هزار دلار از این باشگاه دریافت کرد؛ یعنی دقیقاً پولی که بابت خریدش از آبی‌ها گرفته بود. استقلال، اما هیچ‌گاه از این فرصت به نفع خود استفاده نمی‌کند. همین حالا فتحی می‌گوید همین که ایسما و طارق را بدون ضرر بدهند برود، سود است. در پایان نیم‌فصل اول سال گذشته هم استقلال نیومایر و گرو را در شرایطی رد کرد که به طور کامل پول این بازیکنان را داد و یک دلار هم بابت رضایتنامه‌شان دریافت نکرد.
این سیاست باشگاه استقلال باعث شده تا آنجا تبدیل به حیاط خلوت بازیکنان خارجی شود. آن‌ها بدون آمادگی و بدون تست به استقلال می‌آیند و در نهایت بعد از آنکه تمام و کمال پول خود را می‌گیرند منت می‌گذارند و می‌روند. مثلاً الحاجی گرو پیش از صدور رضایتنامه‌اش، به یکی از مسئولان باشگاه گفته بود یک لحظه هم در استقلال نمی‌مانم. یعنی او خودش حرف از رفتن زد و باشگاه می‌توانست حداقل بخشی از پولش را به عنوان رضایتنامه کم کند تا برود. رفتار باشگاه البته در قبال بازیکنان داخلی متفاوت بوده و این یک معمای بزرگ به حساب می‌آید. مثلاً آن‌ها سال گذشته برای رضایتنامه جابر انصاری پولی درخواست کردند که این بازیکن در نهایت مجبور شد بماند و بدون حتی یک دقیقه بازی کردن، پولش را از این باشگاه بگیرد. آخر سر کسی نفهمید استقلال ضرر کرد یا انصاری ولی چیزی که قطعی اتفاق افتاد، پولی بود که این بازیکن از باشگاه گرفت!
باشگاه استقلال در نقل و انتقالات زمستان گذشته اقدام جالبی کرد. با پاتوسی قراردادی ۶ ماهه بست و با ایسمای ناآماده قرارداد یک ساله و نیمه! طبیعتاً باشگاه باید در قبال قرارداد ایسما، هوشمندانه عمل کند. از آنجا که این بازیکن ناموفق بوده، آبی‌ها تصور می‌کنند همین که بتوانند بدون ضرر او را به باشگاه دیگری بدهند، سود کرده‌اند! نکته اینجاست که ایسما و ایجنتش هم تأکید داشتند باشگاه باید غرامت بدهد تا فسخ کنند. این مسئله تبدیل به یک مشکل شده است. استقلالی‌ها که می‌دانستند این بازیکن کارایی ندارد، طبیعتاً می‌توانستند از اواسط نیم‌فصل دوم رفتار دیگری را در پیش بگیرند، اما نه تنها تغییر رویه ندادند بلکه خیلی در تلاش بودند او را فیکس هم بازی دهند! باشگاه‌های حرفه‌ای همیشه در قبال بازیکنان ناکارآمد سیاست جالبی دارند. مثلاً در زمستان گذشته باشگاه شارلوای بلژیک بعد از ماه‌ها نیمکت‌نشینی امید نورافکن را به استقلال داد، در حالی که ۵۰ هزار دلار از این باشگاه دریافت کرد؛ یعنی دقیقاً پولی که بابت خریدش از آبی‌ها گرفته بود. استقلال، اما هیچ‌گاه از این فرصت به نفع خود استفاده نمی‌کند. همین حالا فتحی می‌گوید همین که ایسما و طارق را بدون ضرر بدهند برود، سود است. در پایان نیم‌فصل اول سال گذشته هم استقلال نیومایر و گرو را در شرایطی رد کرد که به طور کامل پول این بازیکنان را داد و یک دلار هم بابت رضایتنامه‌شان دریافت نکرد.
این سیاست باشگاه استقلال باعث شده تا آنجا تبدیل به حیاط خلوت بازیکنان خارجی شود. آن‌ها بدون آمادگی و بدون تست به استقلال می‌آیند و در نهایت بعد از آنکه تمام و کمال پول خود را می‌گیرند منت می‌گذارند و می‌روند. مثلاً الحاجی گرو پیش از صدور رضایتنامه‌اش، به یکی از مسئولان باشگاه گفته بود یک لحظه هم در استقلال نمی‌مانم. یعنی او خودش حرف از رفتن زد و باشگاه می‌توانست حداقل بخشی از پولش را به عنوان رضایتنامه کم کند تا برود. رفتار باشگاه البته در قبال بازیکنان داخلی متفاوت بوده و این یک معمای بزرگ به حساب می‌آید. مثلاً آن‌ها سال گذشته برای رضایتنامه جابر انصاری پولی درخواست کردند که این بازیکن در نهایت مجبور شد بماند و بدون حتی یک دقیقه بازی کردن، پولش را از این باشگاه بگیرد. آخر سر کسی نفهمید استقلال ضرر کرد یا انصاری ولی چیزی که قطعی اتفاق افتاد، پولی بود که این بازیکن از باشگاه گرفت!
