خبرورزشی/اردشیر لارودی؛ غم مرگ برادر را، برادرمرده مي‌داند!
ولی تورج برای من و برای ما، اول یک رفیق بود، دوم یک همفکر بود، سوم یک غمخوار بود... و البته که برادری بود نازنین که هیچ کم نمی‌گذاشت و هیچ کم نگذاشت!
اینکه تورج در عالم کشتی و در عرصه کشتی‌نویسی، که بود و چه کرد و چگونه از یک ورزش پهلوانی، یک آیین و مراسم ملی و اخلاقی پدید آورد، اینکه سبک ویژه خودش را داشت و اینکه مروج اخلاق کریمه پهلوانی بود و در این وادی، هر حرفی را با فصاحت و بلاغت و حسن کلام، می‌نوشت و می‌گفت را، صدرالدین کاظمی خواهد گفت و خواهد نوشت و نیز سعید میرزاشفیع و اکبر فیض و حتی دخترم، لیلی خرسند! منوچهر زندی، جهانگیر کوثری و دکتر احمدی هم خواهند گفت، از گفتنی‌ها!
من فقط دریغ و دردی دارم که از بیخ جگرم و از ژرفای دلم دست بر نمی‌دارد! من، برادری رفیق و رفیقی برادر را از دست داده ام! مردی که مثل هیچ‌کس نبود و خودش بود!