خبرورزشی/کاوه علیاسماعیلی: در واقع فینال واقعی جام حذفی، همین بازی پرسپولیس و سپاهان بود وگرنه تقابل با داماش لیگ دویی، تیم قابل احترامی که با حذف دو مدعی لیگ برتری راهی فینال شده، نمیتواند پرسپولیس را به چالش بکشد. سرخپوشان پایتخت در این فصل، دیدارهایی به مراتب سنگینتر از بازی با داماش را با برد پشتسر گذاشتهاند و یادمان نرود که این دیدار نیز در اهواز برگزار خواهد شد؛ جایی کاملاً دور از رشت و تهران. به همین علت میتوان پذیرفت که دیدار با سپاهان اهمیت بیشتری داشت.
پرسپولیسیها هنوز در حال شادی گل بودند که سپاهان به یک ضربه کاشته دست یافت. ارسال روی دروازه پرسپولیس در حالی انجام شد که پیام نیازمند هم جلو کشیده بود و حتی ضربه سر را زد ولی علیرضا بیرانوند به سرعت وارد عمل شد و با جایگیری مناسب، توپ را در دهانه دروازه، در آغوش کشید تا کار تمام شود. چند ثانیه بعد، سوت پایان بازی به صدا درآمد و کار تمام شد؛ پرسپولیس به فینال رفت و سپاهان در نیمهنهایی باقی ماند تا ناکامیهای قلعهنویی در لیگ برتر و جامحذفی ادامه پیدا کند.
روی سکوها، غوغایی شد. هواداران واقعی سپاهان به سرعت استادیوم را ترک کردند، اما متأسفانه برخی از آنها که ورزشگاه را با رینگ بوکس اشتباه گرفته بودند، به سمت خروجی ورزشگاه در ضلع شمالی حملهور شدند تا هواداران پرسپولیس که بابت پیروزی تیمشان شاد بودند را به باد کتک بگیرند. در این هنگام، یگان ویژه تلاش زیادی داشت ولی نتوانست حریف خیل عظیم افراد یادشده، شود و تماشاگران پرسپولیسی که نمیدانستند بیرون از استادیوم قرار است چه بر سرشان بیاید، به یکباره وارد یک درگیری خیابانی بزرگ شدند. یگان وِیژه موفق شد پرسپولیسیها را دوباره به استادیوم برگرداند، اما سپاهانیها هم ورزشگاه را ترک نمیکردند. آنها تا حدود دو ساعت اطراف ورزشگاه ماندند تا جلوی خوشحالی هواداران پرسپولیس را بگیرند!
وضعیت داخل زمین هم چندان جالب نبود. با شنیدن صدای سوت، پرسپولیسیها دور وحید کاظمی، داور پشت دروازه که به تیم میزبان یک پنالتی شبههبرانگیز هدیه داد حلقه زده و به او اعتراض میکردند و سپاهانیها نیز محمدحسین زاهدیفرد را بابت اخراج محمد ایرانپوریان و کیروش استنلی مقصر حذف خود میدانستند. بازیکنان جوان پرسپولیس در کنار گلزنی این تیم یعنی نوراللهی به شادی میپرداختند ولی سیدجلال از آنها خواست برای جلوگیری از تنش، خیلی زود به رختکن برگردند. درگیری ایگور پانادیچ و مارکو استیلینوویچ از پرسپولیس و تعدادی از سپاهانیها هم در نوع خود عجیب و سؤالبرانگیز بود.
پرسپولیسیها به رختکن رسیدند، بزن و بکوب راه انداختند و به رقص و پایکوبی مشغول شدند. آنها طبق الگویی که شجاع در اختیارشان قرار داده بود، به سبک مازندرانیها میرقصیدند و سرشار از سرخوشی بابت شکست دادن سپاهان بودند. در همان حین، کمیته ضددوپینگ از سروش رفیعی و شجاع خلیل زاده دعوت کرد برای نمونهبرداری، آماده شوند. بدون این دو بازیکن جشن ادامه یافت و سپس محسن خلیلی از بازیکنان خواست هرچه زودتر مهیای خروج از رختکن شوند، اما بیرون از ورزشگاه، وضعیت وحشتناکی حکمفرما بود. اتوبوس پرسپولیس توسط طرفداران سپاهان تخریب شده و تعدادی از شیشههای آن شکسته بود و مقابل درهای خروجی نیز، امنیت نداشت. بازیکنان وقتی موضوع را فهمیدند که بیرون از جشن چه میگذرد، با التهاب و عجله بیشتری مشغول جمعآوری وسایل خود شدند.
حدود ۹۰ دقیقه طول کشید تا زمینه خروج پرسپولیسیها از رختکن و استادیوم فراهم شود. در این مدت، بازیکنان با اعضای خانواده و رفقای درجه یک خود تماس میگرفتند و خبر سلامتیشان را میدادند. آنها صحنههای مختلف بازی به خصوص پنالتی مشکوک علیه تیمشان را بارها تماشا کرده و نظرات کارشناسی میدادند. از سوی دیگر، مدام اخبار را از طریق کانالهای تلگرام و رسانهها دنبال میکردند تا بدانند بالاخره قرار است چه اتفاقی رخ دهد و چه زمانی از این اتفاقات خلاص میشوند. چند صد متر آن طرفتر، خبرنگاران و عکاسان وقتی به پارکینگ مجموعه رسیدند، با اتومبیلهای تخریب شده خود، مواجه شدند. تعدادی از اتومبیلها به خصوص پژو ۲۰۶ متعلق به مهدی زارع عکاس خبرورزشی نه تنها تخریب شده بود، بلکه توسط هواداران افراطی سپاهان به آتش کشیده شد و اینها فقط به خاطر آن بود که پلاک این اتومبیل متعلق به تهران بود!
سرخپوشان بالاخره از این مخمصه نیز جان سالم به در بردند. تعدادی از بازیکنان، با اتومبیلهای دیگر به تهران برگشتند و سایرین همراه با اتوبوس تیم، راهی شدند. آنها که بعد از جشن هیجانانگیز، شب سختی را سپری کردند با تمام این اتفاقاتی که رخ داد، تمام مدت سفر تا تهران را بیدار ماندند و به قول معروف بدخواب شدند. به همین علت بود که برانکو ترجیح داد تمرین روز پنجشنبه را از برنامه خود خارج کند. پرسپولیس یکشنبه شب در اهواز، به مصاف فولاد میرود؛ یک بازی که حساسیت چندانی ندارد و میتوان حدس زد سرخپوشان به راحتی در آن برنده میشوند و جام را بالای سر میبرند.
پرسپولیسیها هنوز در حال شادی گل بودند که سپاهان به یک ضربه کاشته دست یافت. ارسال روی دروازه پرسپولیس در حالی انجام شد که پیام نیازمند هم جلو کشیده بود و حتی ضربه سر را زد ولی علیرضا بیرانوند به سرعت وارد عمل شد و با جایگیری مناسب، توپ را در دهانه دروازه، در آغوش کشید تا کار تمام شود. چند ثانیه بعد، سوت پایان بازی به صدا درآمد و کار تمام شد؛ پرسپولیس به فینال رفت و سپاهان در نیمهنهایی باقی ماند تا ناکامیهای قلعهنویی در لیگ برتر و جامحذفی ادامه پیدا کند.
روی سکوها، غوغایی شد. هواداران واقعی سپاهان به سرعت استادیوم را ترک کردند، اما متأسفانه برخی از آنها که ورزشگاه را با رینگ بوکس اشتباه گرفته بودند، به سمت خروجی ورزشگاه در ضلع شمالی حملهور شدند تا هواداران پرسپولیس که بابت پیروزی تیمشان شاد بودند را به باد کتک بگیرند. در این هنگام، یگان ویژه تلاش زیادی داشت ولی نتوانست حریف خیل عظیم افراد یادشده، شود و تماشاگران پرسپولیسی که نمیدانستند بیرون از استادیوم قرار است چه بر سرشان بیاید، به یکباره وارد یک درگیری خیابانی بزرگ شدند. یگان وِیژه موفق شد پرسپولیسیها را دوباره به استادیوم برگرداند، اما سپاهانیها هم ورزشگاه را ترک نمیکردند. آنها تا حدود دو ساعت اطراف ورزشگاه ماندند تا جلوی خوشحالی هواداران پرسپولیس را بگیرند!
وضعیت داخل زمین هم چندان جالب نبود. با شنیدن صدای سوت، پرسپولیسیها دور وحید کاظمی، داور پشت دروازه که به تیم میزبان یک پنالتی شبههبرانگیز هدیه داد حلقه زده و به او اعتراض میکردند و سپاهانیها نیز محمدحسین زاهدیفرد را بابت اخراج محمد ایرانپوریان و کیروش استنلی مقصر حذف خود میدانستند. بازیکنان جوان پرسپولیس در کنار گلزنی این تیم یعنی نوراللهی به شادی میپرداختند ولی سیدجلال از آنها خواست برای جلوگیری از تنش، خیلی زود به رختکن برگردند. درگیری ایگور پانادیچ و مارکو استیلینوویچ از پرسپولیس و تعدادی از سپاهانیها هم در نوع خود عجیب و سؤالبرانگیز بود.
پرسپولیسیها به رختکن رسیدند، بزن و بکوب راه انداختند و به رقص و پایکوبی مشغول شدند. آنها طبق الگویی که شجاع در اختیارشان قرار داده بود، به سبک مازندرانیها میرقصیدند و سرشار از سرخوشی بابت شکست دادن سپاهان بودند. در همان حین، کمیته ضددوپینگ از سروش رفیعی و شجاع خلیل زاده دعوت کرد برای نمونهبرداری، آماده شوند. بدون این دو بازیکن جشن ادامه یافت و سپس محسن خلیلی از بازیکنان خواست هرچه زودتر مهیای خروج از رختکن شوند، اما بیرون از ورزشگاه، وضعیت وحشتناکی حکمفرما بود. اتوبوس پرسپولیس توسط طرفداران سپاهان تخریب شده و تعدادی از شیشههای آن شکسته بود و مقابل درهای خروجی نیز، امنیت نداشت. بازیکنان وقتی موضوع را فهمیدند که بیرون از جشن چه میگذرد، با التهاب و عجله بیشتری مشغول جمعآوری وسایل خود شدند.
حدود ۹۰ دقیقه طول کشید تا زمینه خروج پرسپولیسیها از رختکن و استادیوم فراهم شود. در این مدت، بازیکنان با اعضای خانواده و رفقای درجه یک خود تماس میگرفتند و خبر سلامتیشان را میدادند. آنها صحنههای مختلف بازی به خصوص پنالتی مشکوک علیه تیمشان را بارها تماشا کرده و نظرات کارشناسی میدادند. از سوی دیگر، مدام اخبار را از طریق کانالهای تلگرام و رسانهها دنبال میکردند تا بدانند بالاخره قرار است چه اتفاقی رخ دهد و چه زمانی از این اتفاقات خلاص میشوند. چند صد متر آن طرفتر، خبرنگاران و عکاسان وقتی به پارکینگ مجموعه رسیدند، با اتومبیلهای تخریب شده خود، مواجه شدند. تعدادی از اتومبیلها به خصوص پژو ۲۰۶ متعلق به مهدی زارع عکاس خبرورزشی نه تنها تخریب شده بود، بلکه توسط هواداران افراطی سپاهان به آتش کشیده شد و اینها فقط به خاطر آن بود که پلاک این اتومبیل متعلق به تهران بود!
سرخپوشان بالاخره از این مخمصه نیز جان سالم به در بردند. تعدادی از بازیکنان، با اتومبیلهای دیگر به تهران برگشتند و سایرین همراه با اتوبوس تیم، راهی شدند. آنها که بعد از جشن هیجانانگیز، شب سختی را سپری کردند با تمام این اتفاقاتی که رخ داد، تمام مدت سفر تا تهران را بیدار ماندند و به قول معروف بدخواب شدند. به همین علت بود که برانکو ترجیح داد تمرین روز پنجشنبه را از برنامه خود خارج کند. پرسپولیس یکشنبه شب در اهواز، به مصاف فولاد میرود؛ یک بازی که حساسیت چندانی ندارد و میتوان حدس زد سرخپوشان به راحتی در آن برنده میشوند و جام را بالای سر میبرند.