به گزارش خبرورزشی، رافا نادال، مرد شماره دو تنیس دنیا بعد از قهرمانی اش در رولان گروس که همراه شد با هجدهمین قهرمانی او در گرنداسلم‌ها گفتوگویی کوتاه داشته که اکیپ بخش‌هایی از آن را منتشر کرده است.
* شما در بازی فینال ۲۷ بار نزدیک تور آمدید و به توپ ضربه زدید. چیزی که قاعدتاً کمتر کسی از شما انتظارش را داشت. عمداً چنین چیزی را در برنامه تان گنجانده بودید؟
در کل وقتی به تور نزدیک می‌شدم مربوط به لحظاتی بود که شرایط مناسب بود. ضمن اینکه من ضربات والی خوبی هم زدم، نه؟ چیزی که مهم بود اینکه زیاد در عقب زمین نمانم، چون وقتی به دومنیک اجازه بدهی بر بازی مسط شود می‌تواند با ضربات فورهند یا بک‌هند قوی اش تو را اذیت کند. فکر می‌کنم خوب شرایط را مدیریت کردم. شروع بازی برایم دشوار بود. امتیازات به سختی به دست می‌آمد و نمی‌توانستم خیلی بر جریان بازی مسلط شوم. در ست دوم ضربات سرویسی که زدیم خیلی راحت‌تر تبدیل به امتیاز شد. من روی یک گیم بد بازی کردم و دومنیک از فرصت استفاده کرد و نتیجه را به سود خودش کرد. وقتی به دستشویی رفتم کمی به این شرایط فکر کردم؛ وقتی برگشتم دیگر برایم واضح شده بود می‌خواهم چطور بازی کنم.
* شما روی هر امتیازی آن‌قدر جدی بازی می‌کردید که انگار امتیاز نهایی است و شما را قهرمان می‌کند.
نه. این‌طوری بازی نمی‌کنم، چون اگر غیر از این باشد طبیعتاً امتیازات زیادی از دست می‌دهم (می‌خندد). خب من در طول دوران حرفه‌ای‌ام مصدومیت‌های زیادی داشته‌ام به همین خاطر است که هیجان و شدت زیادی در بازی‌ام دیده می‌شود. راستش اگر این هیجان و شدت نبود که من الان اینجا نبودم. به این موارد نیاز دارم. می‌دانم قرار نیست تا ابد در زمین تنیس باشم پس سعی می‌کنم مثبت‌اندیش باشم و روی هر ضربه‌ای که می‌خواهم به توپ بزنم شدت لازم را وارد کنم. اگر در این برهه از دوران حرفه‌ای‌ام این‌طوری بازی نکنم هیچ ارزشی ندارد.
* شما سال سختی داشتید؛ کارلوس مویا مربی تان هم به همین موضوع اشاره کرد و گفت که تردید‌های زیادی داشته‌اید...
چیزی که بد بود تداوم بدبیاری‌ها بود. حل و فصل کردن مشکلاتی که پشت سر هم از راه می‌رسیدند انرژی زیادی از من می‌گرفت. اطرافیانم به من کمک زیادی کردند. در مونت‌کارلو شرایط روحی خوبی نداشتم. در بارسلونا دو ساعت در رختکن تنها ماندم تا درباره ادامه فصل فکر کنم. فکر می‌کردم که آیا باید ادامه بدهم یا اینکه به بدنم اجازه بدهم استراحت کند؟ در نهایت توانستم وضعیت روحی‌ام را تغییر بدهم و آهسته آهسته پیش بروم. خوشبختانه پیشرفت زیادی داشتم تا اینکه به اینجا رسیدم.
* از لحاظ بردن گرنداسلم‌ها بیش از هر زمان دیگری به راجر فدرر نزدیک شده اید. او ۲۰ تا برده و شما الان ۱۸ تا. فکر می‌کنید بتوانید او را پشت سر بگذارید؟
کار سختی است ولی باید یادآوری هم شود که من نزدیک به ۱۵ تا از گرنداسلم‌ها را به دلیل مصدومیت از دست دادم. با این حال راستش را بخواهید من از آن‌هایی نیستم که ببینم همسایه‌ام چه چیز‌هایی بهتر از من دارد. برایم مهم نیست که او تلویزیون بزرگتر، خانه بزرگتر یا باغچه زیباتری دارد. هیچ‌وقت در زندگی‌ام چشم و همچشمی نکرده‌ام. اگر از الان تا پایان دوران تنیسم توانستم دو تا گرنداسلم دیگر ببرم و به راجر نزدیک شوم فوق العاده می‌شود ولی صادقانه بگویم این آخرین چیزی است که به آن فکر می‌کنم. از زندگی و تنیسی که دارم راضی‌ام.
* و اینکه در نظر دارید در گرنداسلم ویمبلدون بازی کنید؟
نه، بهترین شرایط برای من این است که وضعیت بدنی‌ام را در نظر بگیرم. همان‌طور که همه می‌دانند من عاشق بازی کردن روی زمین‌های چمن هستم ولی همه هم می‌دانند که نمی‌توانم هفته‌های متوالی بازی کنم. سال‌های اخیر این‌طوری پیش رفته‌ام و نتیجه اش را گرفته‌ام، پس چه دلیلی دارد برنامه‌ام را عوض کنم.
