خبرورزشی/ مهری رنجبر؛ رؤیای سکوی لیگ ملت‌های والیبال در شیکاگو برای والیبالی‌ها تبدیل به کابوس شد. خاطره تلخی که حالا، حالا‌ها طعم گس آن فراموش شدنی نیست. بدشانسی بزرگی که گریبان تیم ملی والیبال را گرفت؛ آن هم با باخت در بازی برده. شاید خیلی‌ها تا قبل از اینکه یک اتفاق تیم یاران را به هم بریزد، آن‌ها را در جمع چهار تیم نیمه‌نهایی می‌دانستند، اما رأی داور همه رؤیا‌ها را به باد داد.
*اول از قصه ست پنجم بازی با برزیل، ویدئو چک، اشتباه کولاکوویچ و داور صحبت کنید؟
من جسته و گریخته سایت‌ها را دیدم، نوشته بودند حالا ماله‌کشی فلانی شروع می‌شود، به همین خاطر نمی‌خواهم در این‌باره خیلی صحبت کنم. کولاکوویچ تقاضای ویدئو چک کرد، اما آن صحنه ویدئو چک نداشت. حتی من صبح روز بعد از مسابقه با سرداور روسی هم صحبت کردم و عکس صحنه را به او نشان دادم، اما داور گفت اصلاً این حرکت ویدئوچک نداشت. حتی اگر شما تقاضای ویدئو تاچ نت را می‌کردید و در آن هم مسجل می‌شد خطای بازیکن برزیل باز هم نمی‌توانستم رأی بدهم. من حتی همان موقع هم از بالا به کولاکوویچ این قضیه را توضیح داد. حتی داور هم نمی‌تواند تقاضای ویدئو چک بابت چنین حرکتی بدهد چرا که اصلاً جزو شاخصه‌های تقاضای ویدئو چک نیست.
*با این حساب می‌شود گفت ایران با بدشانسی به نیمه‌نهایی نرسید؟
بدشانسی بزرگی آوردیم. تیم ما ۸-۵ جلو بود و با امتیاز آن حرکت ۱۰-۷ جلو می‌افتادیم و خیلی زود کار تمام می‌شد، اما با رأی داور تیم از هم پاشید. بازیکنان تمرکزشان را از دست دادند. در حالی که همه دیدند تیم ما برابر برزیل خیلی شاداب و روان بازی می‌کرد. هر وقت تیم اینقدر شاداب در زمین باشد، برنده می‌شود، اما به محض اینکه به هم ریخت سرویس‌زن برزیل هم با ۵ تا ۷ پوئن کار را تمام کرد. من دقیقاً در آن صحنه یاد گروزه آلمانی در بازی مرحله سوم قهرمانی جهان لهستان افتادم که ۹ سرویس را در زمین تیم ما خواباند.
*می شود گفت تجربه به کمک برزیل آمد؟
دقیقاً. همه مسائل و بدشانسی‌ها را کنار بگذاریم، تیم ما به تجربه و شخصیت قهرمانی برزیل باخت. من حدس می‌زدم که بازی به ست پنجم بکشد. برزیلی‌ها همه جور سعی کردند تا ببازیم، اما حتی در ست پنجم با اینکه ۵ امتیاز عقب افتادند شرایط را حفظ کردند و در نهایت هم بردند. با اینکه سرمربی برزیل لئال را برای نیمه‌نهایی نگه داشته بود، اما بالاخره به بازی آورد و با سرویس‌هایش کار را تمام کرد.
*با اینکه بازیکنان تا قبل از بازی با لهستان فکر می‌کردند برنده بازی هستند، اما باختند، اما در بازی برابر برزیل اصلاً اثری از باخت بازی اول نبود. چطور این اتفاق افتاد؟
بچه‌ها در بازی سرنوشت‌ساز برابر برزیل تلاش زیادی کردند و حتی بیشتر از توان‌شان مایه گذاشتند. بازی برابر برزیل بعد از باخت شجاعت می‌خواهد و اعتماد به نفس بالا. آن‌ها قبل از بازی با لهستان خودشان را برنده می‌دانستند و به همین خاطر دقیقاً بچه‌ها با باخت روحیه‌شان افت کرده بود، طوری که امید نداشتیم به شرایط مسابقه برگردند، اما آنقدر حرفه‌ای شده‌اند که خودشان را می‌سازند. حتی قبل از ورود به زمین هم هنوز از شرایط بازی قبل بیرون نیامده بودند، اما به محض اینکه پایشان به زمین رسید، روی دیگرشان را نشان دادند و از زمین تا آسمان فرق کردند.
*واکنش‌ها بعد از باخت ایران برابر برزیل چطور بود؟
اینجا نه تنها ما که همه بعد از باخت ایران حسرت خوردند. حتی آمریکایی‌ها. همه با ما همدردی می‌کنند و دلداری می‌دهند. همه می‌گویند: «حیف شد.» حتی مسئولان برگزار‌کننده، افسرده شدند چرا که سالن را این دو روز تماشاگران ایرانی پر کرده بودند، اما ایران به نیمه‌نهایی و فینال نرسید سالن برای بازی‌ها خالی ماند چرا که تعداد کمی از آمریکایی‌ها برای تماشای بازی‌ها به سالن آمدند و حتی به نظرم بیشتر خانواده بازیکنان بودند. حتی قبل از بازی‌های تیم ما خواهش می‌کردند ما در فضای مجازی از ایرانی‌ها بخواهیم برای تماشا به سالن بیایند. به هر حال سالن خالی برای بازی فینال برای آن‌ها پوئن منفی محسوب می‌شود.
*شیکاگو تجربه تلخی برای تیم بود.
کار ما شده تجربه‌اندوزی. آخر تا کی؟ اگر ما ۳- صفر برابر برزیل می‌باختیم باز هم خیلی اذیت نمی‌شدیم، اما وقتی بازی به ست پنجم کشیده شد و ما ست آخر ۸-۵ هم جلو بودیم، آن وقت یک حادثه سیستم تیم را به هم ریخت. البته همین اتفاق جور دیگری در بازی با لهستان هم برایمان افتاد. هاینن می‌دانست چه کار کند تا جو را به هم بریزد و حتی باریش مهم نبود که کارت قرمز هم گرفت. او با کارش به بازیکنانش شوک وارد کرد و تحریک شدند برای بازی خوب و انصافاً استثنایی بازی کردند. بچه‌ها خیلی ناراحت هستند چرا که با این دو باخت همه خستگی تورنمنت در تن‌شان ماند.
*کولاکوویچ هم همان‌قدر ناراحت است؟
او خیلی ناراحت است. به هر حال مربی است. اگر تیم برزیل را می‌برد با اتفاق تاریخی به نیمه‌نهایی لیگ ملت‌ها می‌رسید. برد تیم برای او هم اتفاق بزرگی بود. او از دیروز همه سایت‌ها را چک می‌کند و مطالب را در google translate ترجمه می‌کند تا در جریان اخبار و تحلیل‌ها باشد. به هر حال او هم از این قضایا خیلی اذیت شده است.
*اول از قصه ست پنجم بازی با برزیل، ویدئو چک، اشتباه کولاکوویچ و داور صحبت کنید؟
من جسته و گریخته سایت‌ها را دیدم، نوشته بودند حالا ماله‌کشی فلانی شروع می‌شود، به همین خاطر نمی‌خواهم در این‌باره خیلی صحبت کنم. کولاکوویچ تقاضای ویدئو چک کرد، اما آن صحنه ویدئو چک نداشت. حتی من صبح روز بعد از مسابقه با سرداور روسی هم صحبت کردم و عکس صحنه را به او نشان دادم، اما داور گفت اصلاً این حرکت ویدئوچک نداشت. حتی اگر شما تقاضای ویدئو تاچ نت را می‌کردید و در آن هم مسجل می‌شد خطای بازیکن برزیل باز هم نمی‌توانستم رأی بدهم. من حتی همان موقع هم از بالا به کولاکوویچ این قضیه را توضیح داد. حتی داور هم نمی‌تواند تقاضای ویدئو چک بابت چنین حرکتی بدهد چرا که اصلاً جزو شاخصه‌های تقاضای ویدئو چک نیست.
*با این حساب می‌شود گفت ایران با بدشانسی به نیمه‌نهایی نرسید؟
بدشانسی بزرگی آوردیم. تیم ما ۸-۵ جلو بود و با امتیاز آن حرکت ۱۰-۷ جلو می‌افتادیم و خیلی زود کار تمام می‌شد، اما با رأی داور تیم از هم پاشید. بازیکنان تمرکزشان را از دست دادند. در حالی که همه دیدند تیم ما برابر برزیل خیلی شاداب و روان بازی می‌کرد. هر وقت تیم اینقدر شاداب در زمین باشد، برنده می‌شود، اما به محض اینکه به هم ریخت سرویس‌زن برزیل هم با ۵ تا ۷ پوئن کار را تمام کرد. من دقیقاً در آن صحنه یاد گروزه آلمانی در بازی مرحله سوم قهرمانی جهان لهستان افتادم که ۹ سرویس را در زمین تیم ما خواباند.
*می شود گفت تجربه به کمک برزیل آمد؟
دقیقاً. همه مسائل و بدشانسی‌ها را کنار بگذاریم، تیم ما به تجربه و شخصیت قهرمانی برزیل باخت. من حدس می‌زدم که بازی به ست پنجم بکشد. برزیلی‌ها همه جور سعی کردند تا ببازیم، اما حتی در ست پنجم با اینکه ۵ امتیاز عقب افتادند شرایط را حفظ کردند و در نهایت هم بردند. با اینکه سرمربی برزیل لئال را برای نیمه‌نهایی نگه داشته بود، اما بالاخره به بازی آورد و با سرویس‌هایش کار را تمام کرد.
*با اینکه بازیکنان تا قبل از بازی با لهستان فکر می‌کردند برنده بازی هستند، اما باختند، اما در بازی برابر برزیل اصلاً اثری از باخت بازی اول نبود. چطور این اتفاق افتاد؟
بچه‌ها در بازی سرنوشت‌ساز برابر برزیل تلاش زیادی کردند و حتی بیشتر از توان‌شان مایه گذاشتند. بازی برابر برزیل بعد از باخت شجاعت می‌خواهد و اعتماد به نفس بالا. آن‌ها قبل از بازی با لهستان خودشان را برنده می‌دانستند و به همین خاطر دقیقاً بچه‌ها با باخت روحیه‌شان افت کرده بود، طوری که امید نداشتیم به شرایط مسابقه برگردند، اما آنقدر حرفه‌ای شده‌اند که خودشان را می‌سازند. حتی قبل از ورود به زمین هم هنوز از شرایط بازی قبل بیرون نیامده بودند، اما به محض اینکه پایشان به زمین رسید، روی دیگرشان را نشان دادند و از زمین تا آسمان فرق کردند.
*واکنش‌ها بعد از باخت ایران برابر برزیل چطور بود؟
اینجا نه تنها ما که همه بعد از باخت ایران حسرت خوردند. حتی آمریکایی‌ها. همه با ما همدردی می‌کنند و دلداری می‌دهند. همه می‌گویند: «حیف شد.» حتی مسئولان برگزار‌کننده، افسرده شدند چرا که سالن را این دو روز تماشاگران ایرانی پر کرده بودند، اما ایران به نیمه‌نهایی و فینال نرسید سالن برای بازی‌ها خالی ماند چرا که تعداد کمی از آمریکایی‌ها برای تماشای بازی‌ها به سالن آمدند و حتی به نظرم بیشتر خانواده بازیکنان بودند. حتی قبل از بازی‌های تیم ما خواهش می‌کردند ما در فضای مجازی از ایرانی‌ها بخواهیم برای تماشا به سالن بیایند. به هر حال سالن خالی برای بازی فینال برای آن‌ها پوئن منفی محسوب می‌شود.
*شیکاگو تجربه تلخی برای تیم بود.
کار ما شده تجربه‌اندوزی. آخر تا کی؟ اگر ما ۳- صفر برابر برزیل می‌باختیم باز هم خیلی اذیت نمی‌شدیم، اما وقتی بازی به ست پنجم کشیده شد و ما ست آخر ۸-۵ هم جلو بودیم، آن وقت یک حادثه سیستم تیم را به هم ریخت. البته همین اتفاق جور دیگری در بازی با لهستان هم برایمان افتاد. هاینن می‌دانست چه کار کند تا جو را به هم بریزد و حتی باریش مهم نبود که کارت قرمز هم گرفت. او با کارش به بازیکنانش شوک وارد کرد و تحریک شدند برای بازی خوب و انصافاً استثنایی بازی کردند. بچه‌ها خیلی ناراحت هستند چرا که با این دو باخت همه خستگی تورنمنت در تن‌شان ماند.
*کولاکوویچ هم همان‌قدر ناراحت است؟
او خیلی ناراحت است. به هر حال مربی است. اگر تیم برزیل را می‌برد با اتفاق تاریخی به نیمه‌نهایی لیگ ملت‌ها می‌رسید. برد تیم برای او هم اتفاق بزرگی بود. او از دیروز همه سایت‌ها را چک می‌کند و مطالب را در google translate ترجمه می‌کند تا در جریان اخبار و تحلیل‌ها باشد. به هر حال او هم از این قضایا خیلی اذیت شده است.
